Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Το πηγάδι που τραγουδούσε


     Μια φορά ήταν ένας πλούσιος άρχοντας. Και τόσο πλούσιος ήταν, που οι αποθήκες του αρχοντικού του δεν έφταναν για να φυλάξει τα πλούτη του. Τα ρούχα του τα έφτιαχναν από τα καλύτερα και ακριβότερα υφάσματα, στην κουζίνα του είχε τους καλύτερους μάγειρες, και το αρχοντικό του ήταν τόσο μεγάλο και επιβλητικό, που φαινόταν από πάρα πολύ μακριά.
     Και αν μιλήσουμε για τον κήπο του, τι να πούμε για τον κήπο του! Ήταν τεράστιος και είχε φυτά και δέντρα από όλο τον κόσμο. Ολάνθιστα παρτέρια υπήρχαν διάσπαρτα παντού, μονοπάτια στρωμένα με πέτρες, παγκάκια, κούνιες, σιντριβάνια, απ'όλα είχε εκείνος ο κήπος!
     Αλλά μη νομίζετε ότι επειδή ο άρχοντας είχε πολλά πλούτη ήταν και ευτυχισμένος. Όχι, κάθε άλλο. Όλο προβλήματα είχε και όλο στενοχώριες, και δε χαμογελούσε σχεδόν ποτέ. Και όλο αναστέναζε.
     Μια μέρα πέρασε από εκεί μία γριούλα και χτύπησε την πόρτα του αρχοντικού. Ερχόταν από μακριά, είπε, και δεν είχε πού να περάσει το βράδυ της. Ο άρχοντας δέχτηκε να την φιλοξενήσει, και την περιποιήθηκε τόσο πολύ, που η γριούλα φεύγοντας του έκανε δώρο ένα πηγάδι.
     - Σε ευχαριστώ πολύ, είπε ο άρχοντας, αλλά έχω τόσα πράγματα, τι να το κάνω το πηγάδι;
     - Α, δεν έχεις δίκιο, άρχοντά μου, είπε η γριούλα. Αυτό το πηγάδι δεν είναι σαν τα άλλα.
     - Δηλαδή;
     - Αυτό το πηγάδι τραγουδάει.
     - Πώς τραγουδάει, δηλαδή;
     - Όπως τραγουδάνε όλοι, απάντησε η γριούλα. 
     - Και πού θα μου χρειαστεί; ρώτησε ο άρχοντας.
     - Να, αν για παράδειγμα είσαι στενοχωρημένος, το τραγούδι του πηγαδιού θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.
     Αυτό άρεσε πολύ στον άρχοντα, που πολύ θα ήθελε να ξεχάσει τις στενοχώριες του. Ευχαρίστησε την γριούλα και διέταξε να τοποθετήσουν το πηγάδι που τραγουδούσε σε μία ήσυχη γωνιά του κήπου του. Όμως, η απογοήτευσή του ήταν μεγάλη, όταν είδε ότι το πηγάδι δεν τραγουδούσε καθόλου. Μάταια τέντωνε τα αυτιά του ο άρχοντας και προσπαθούσε να ακούσει. Το πηγάδι παρέμενε βουβό.
     Στο μεταξύ, το νέο κυκλοφόρησε, ότι ο άρχοντας είχε ένα πηγάδι που τραγουδούσε και που το τραγούδι του έδιωχνε την στενοχώρια, και πολύς κόσμος άρχισε να έρχεται και να χτυπάει την πόρτα του αρχοντικού, θέλοντας να ακούσει το τραγούδι του πηγαδιού και να ξεχάσει τις στενοχώριες του. Όμως και εκείνοι απογοητεύονταν όταν, πλησιάζοντας το πηγάδι και στήνοντας αυτί, δεν άκουγαν τίποτα απολύτως.
     Ο άρχοντας κάλεσε τον καλύτερο γιατρό της χώρας. Ο γιατρός έβαλε τα ακουστικά του, έστησε αυτί, κοίταξε και μέσα στο στόμα του πηγαδιού... τίποτα.
     - Δεν ξέρω τι έχει, άρχοντά μου, είπε. Το εξέτασα και μου φάνηκε μια χαρά.
     Ύστερα ο άρχοντας κάλεσε έναν παπά. Ο παπάς του έριξε αγιασμό, του διάβασε μερικές ευχές, μέχρι που το ξεμάτιασε κιόλας, αλλά το πηγάδι δεν έβγαζε μιλιά!
     - Δεν ξέρω τι έχει, άρχοντά μου, είπε και ο παπάς. Εγώ, μια φορά, έκανα ό,τι μπορούσα.
     Έτσι, ο άρχοντας αποφάσισε ότι το πηγάδι ήταν χαλασμένο, και ότι η γριούλα τον είχε κοροϊδέψει. Αποσύρθηκε στο αρχοντικό του και σιγά-σιγά το ξέχασε τελείως το πηγάδι. Και όλο αναστέναζε.
     Πέρασε αρκετός καιρός από τότε. Η γωνιά του κήπου όπου βρισκόταν το πηγάδι γέμισε αγριόχορτα και αγριολούλουδα και οι κηπουροί δεν πήγαιναν καθόλου εκεί για να κλαδέψουν και να φυτέψουν καινούργια λουλούδια. Τα μονοπάτια του κήπου σκεπάστηκαν με αγριόχορτα και ξερά φύλλα και κανείς δε θυμόταν πια πώς να πάει εκεί.
     Όμως, μια μέρα, ο κήπος αντήχησε από ένα όμορφο τραγούδι, τόσο όμορφο που όλοι σταμάτησαν τη δουλειά τους και στάθηκαν να ακούσουν. Ναι, ήταν αλήθεια: το πηγάδι τραγουδούσε!
     Τα νέα έφτασαν και στα αυτιά του άρχοντα, που έτρεξε κι εκείνος να δει το πηγάδι από κοντά. Οι κηπουροί του καθάρισαν βιαστικά ένα μονοπάτι για να περάσει, και στάθηκαν γύρω από το πηγάδι, απολαμβάνοντας το όμορφο τραγούδι.
     Ο άρχοντας ένιωσε να ξεχνάει όλες του τις στενοχώριες, και κατάλαβε ότι η γριούλα δεν τον είχε κοροϊδέψει. Αλλά μόλις τελείωσε το τραγούδι, το πηγάδι βουβάθηκε και πάλι.
     Ο άρχοντας πλησίασε στο πηγάδι και τέντωσε το αυτί του. Περίμενε αρκετή ώρα, αλλά το πηγάδι δεν είπε λέξη. 
     - Μάλλον θα τραγουδάει όποτε θέλει εκείνο, σκέφτηκε ο άρχοντας και γύρισε να φύγει.
     Αλλά τότε, ανάμεσα από τους ακλάδευτους θάμνους που βρίσκονταν εκεί γύρω, εμφανίστηκε ένας νάνος. Και πριν προλάβει κανείς να πει ο,τιδήποτε, ο νάνος στάθηκε πάνω από το πηγάδι και άρχισε να τραγουδάει. Και όταν ο νάνος άρχισε να τραγουδάει, τότε σιγά-σιγά άρχισε να τραγουδάει και το πηγάδι. Και όσο συνέχιζε να τραγουδάει ο νάνος, τόσο δυνάμωνε το τραγούδι του πηγαδιού.
     Παράξενο του φάνηκε του άρχοντα όλο αυτό, και όταν ο νάνος σταμάτησε το τραγούδι του και έκανε να φύγει, τον σταμάτησε και τον ρώτησε τι μαγικό ήταν αυτό που έκανε στο πηγάδι και το έκανε να τραγουδήσει.
     - Κανένα μαγικό, άρχοντά μου, απάντησε ο νάνος, αλλά θαρρώ ότι θα έπρεπε να το ξέρεις. Στη ζωή παίρνεις ό,τι δίνεις κι αν μόνο περιμένεις να πάρεις, δε θα πάρεις τίποτα.
     Σαν χάνος κοίταζε ο άρχοντας το νάνο, και προσπαθούσε να καταλάβει.
     - Το πηγάδι τραγουδάει ό,τι του τραγουδήσουν, συνέχισε ο νάνος. Εσείς όλοι το μόνο που κάνατε ήταν να περιμένετε να σας τραγουδήσει από μόνο του, κάτι που είναι εντελώς αδύνατο. Σε εμένα το πηγάδι τραγουδάει, επειδή και εγώ του τραγουδάω. Κατάλαβες τώρα;
     Και ο άρχοντας κατάλαβε. Και πλησίασε το πηγάδι, και άρχισε να του τραγουδάει. Και ήταν πολύ μεγάλη η χαρά του, όταν το πηγάδι άρχισε να τραγουδάει και εκείνο. Και καθώς άκουγε το τραγούδι του πηγαδιού, ο άρχοντας άρχισε να ξεχνάει τις στενοχώριες του. Και χαμογέλασε.

ΥΓ: Η φωτογραφία απεικονίζει το έργο "Γάτες στο πηγάδι" του Κωνσταντίνου Γραμματόπουλου, και τραβήχτηκε στην Πινακοθήκη Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα, στην Αθήνα.

25 σχόλια:

  1. Ετσι λοιπον..στη ζωη οτι δινεις παιρνεις.. Πολυ σωστο..ειδικα στην εποχη μας φοβομαστε παρα πολυ να δωσουμε..να ανοιχτουμε..να εμπιστευτουμε..περιμενουμε πρωτα απο τους αλλους πραγμα φυσικα αδυνατον γιατι ποιος ανοιγεται σε ενα κλειστο αεροστεγως μαλιστα ατομο; το εφερα λιγο σε προσωπικο επιπεδο το κεντρικο νοημα του υπεροχου παραμυθιου σου pippi μου..καλη σου μερα..φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απλώς, πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε ότι αυτό που παίρνουμε είναι αυτό που δίνουμε, επειδή η "ανταπόδοση" δεν έρχεται άμεσα. Πάντως, σίγουρα ισχύει.
      Γι'αυτό, αγαπημένη μου καρδούλα, πρέπει όλες τις αλλαγές που θέλουμε να γίνουν στη ζωή μας να τις ξεκινάμε από εμάς τους ίδιους.
      Καλά έκανες και το έφερες σε προσωπικό επίπεδο το παραμύθι, αλλιώς δε θα μπορούσε να σου "μιλήσει"!
      Πολλά φιλιά και καλή εβδομάδα να έχεις.

      Διαγραφή
  2. Υπέροχο Πίπη μου!
    μόνο να παίρνουν έχουν μάθει οι άνθρωποι ...
    Και μετά απογοητεύονται!
    Θα το προσθέσω στα παραμύθια μας..
    Το λάτρεψα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι άνθρωποι γενικά τείνουν να είναι εγωιστές. Ύστερα, έρχονται και μερικοί σαν τον Κοέλιο και λένε ότι το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει αυτό που θέλουμε, και ενισχύθηκε η αίσθηση ότι είμαστε το κέντρο του σύμπαντος.
      Ήταν στραβό το κλήμα, δηλαδή, το έφαγε κι ο γάιδαρος!
      Φιλάκια και καλή εβδομάδα

      Διαγραφή
  3. Ήδη από τον τίτλο με "σκούντηξε" να έρθω να το διαβάσω, χαμογελώντας μάλιστα, επειδή είχα διαίσθηση ότι επρόκειτο για κάτι καλό. Και καθόλου δεν απογοητεύτηκα. Τα παραμύθια, εξάλλου, είναι κάτι σαν ... ειδικότητά σου, ε; :-)
    Το πηγάδι που τραγουδάει, λοιπόν. Η ευθύνη που έχουμε οι ίδιοι για τις ζωές μας και ό,τι μας συμβαίνει, έτσι το "διάβασα", πιο γενικά, εγώ.
    Ξέρεις τι θυμήθηκα; Μια φράση του Fromm, που έγραψε πως όσοι αγαπούν, αγαπούν χωρίς εγγυήσεις, με την ελπίδα να γεννήσουν αγάπη στην ψυχή του αγαπώμενου προσώπου. Όσοι έχουν λίγη πίστη, έχουν και λίγη αγάπη. Γιατί μου το έφερε στο μυαλό το παραμύθι σου; Επειδή αυτοί που περιγράφει ο Fromm παίρνουν την πρωτοβουλία - σε συναισθηματικό επίπεδο - και δίνουν πρώτοι. Και όσο περισσότερο δίνουν, τόσο περισσότερο μπορούν να ελπίζουν. Και αλήθεια, η ελπίδα δεν είναι ποτέ άσχετη με τη δική μας προσπάθεια.
    Καλή σου μέρα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο τίτλος με προβλημάτισε λίγο, το ομολογώ, επειδή δεν είναι σαν αυτούς που συνηθίζω στις αναρτήσεις μου, αλλά δεν βρήκα κάποιον καλύτερο και τον άφησα.
      Εννοείται ότι ο καθένας έχει μέρος της ευθύνης για όσα συμβαίνουν, ακόμα και αν απλώς αφήνει τα πράγματα να συμβούν. Αλλά οι περισσότεροι πάντα κατηγορούν τους άλλους. Σωστό μου φαίνεται αυτό που έγραψε ο Φρομ, και χαίρομαι που το παραμύθι μου σου τον έφερε στο μυαλό, αν και δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου όταν το έγραφα, εννοείται.
      Όσο για το περί ειδικότητας, τα παραμύθια δεν ήταν η ειδικότητά μου, αλλά άρχισαν να γίνονται - απ'ό,τι φαίνεται - ξαφνικά, μέσα από αυτό εδώ το μπλογκ.
      Είδες τι γίνεται καμιά φορά στον κόσμο;
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  4. Πολυ ομορφο! Οτι δινεις παιρνεις... η τουλαχιστον ετσι θα επρεπε να συμβαινει... φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι, απλώς όλα συμβαίνουν σε βάθος χρόνου και δεν είναι εύκολα αντιληπτή η αντιστοιχία, έτσι τουλάχιστον νομίζω εγώ.
      Αλλά κι έτσι ακόμη να μην ήταν, ας μην περιμένουμε τα πάντα από τους άλλους.
      Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα

      Διαγραφή
  5. Τα παραμύθια μας διδάσκουν! Να γιατί είναι απαραίτητα στη ζωή μας και ιδίως στη ζωή των παιδιών.
    Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και, επιπλέον, βασίζονται στη ζωή!
      Κάποτε είχα σκεφτεί ότι αν εξέδιδα ποτέ κάποια συλλογή παραμυθιών, στην πρώτη σελίδα, σαν εισαγωγή, θα έγραφα το εξής:
      "Ψέμα πάνω στην αλήθεια,
      να τι ειν'τα παραμύθια!"
      Καθώς, λοιπόν, τα παραμύθια αναφέρονται στην πραγματική ζωή με έναν τρόπο πολύ πιο "εύπεπτο", βοηθάνε το παιδί να μάθει πολλά.
      Και σε εμάς τους μεγάλους, απλώς μας δίνουν ευχαρίστηση.
      Φιλάκια φλογερά (χωρίς παρεξήγηση)

      Διαγραφή
  6. Δεν ξέρω πώς λειτουργούν τα πηγάδια, αλλά του παπαγάλου μου του τραγουδάω τρις ημερησίως κι αυτός τίποτα. Μούγγα!
    Παρόλα αυτά, χαίρομαι απλώς και μόνο με την παρουσία του και που με κάνει να του τραγουδάω, που δεν με νοιάζει που δεν έχω ανταπόδοση! Τον αγαπάω έτσι κι αλλιώς. Βλέπεις, καμιά φορά, είναι που από μόνη της η προσφορά μας δίνει χαρά και δεν χρειαζόμαστε ανταλλάγματα!
    Αυτά με τον παπαγάλο...
    Η ιστορία σου είναι τόσο όμορφη, όπως και άλλες που έχεις γράψει εδώ πέρα μέσα, που αναρωτιέμαι αν η φορολογική σου δήλωση σου, στη θέση επάγγελμα λέει συγγραφέας ωραίων παραμυθιών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά κάνεις με τον παπαγάλο, εννοείται ότι όταν προσφέρεις χαίρεσαι (γι'αυτό και υπάρχουν αυτοί που θα πουν ότι η προσφορά είναι ένας διαφορετικός τρόπος έκφρασης του εγωισμού μας, αφού μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα, αλλά σκασίλα μας τι λένε αυτοί!).
      Όσο για τη φορολογική μου δήλωση, δυστυχώς δε λέει συγγραφέας ωραίων παραμυθιών (αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι).
      Πολλά φιλάκια (και στον παπαγάλο)

      Διαγραφή
    2. Αυτοί που μιλούν για έκφραση εγωισμού μέσω της οποιασδήποτε προσφοράς, είναι κακεντρεχείς και βαθιά νυχτωμένοι. Στην τελική, μπορεί να χαίρομαι που τραγουδάω στον παπαγάλο, αλλά κι ο παπαγάλος χαίρεται που με ακούει και που ασχολούμαι μαζί του! Άρα η ικανοποίηση είναι εκατέρωθεν!
      Και ναι, σκασίλα μας μεγάλη και δέκα παπαγάλοι, που λέει και η εξάχρονη ανιψιά μου!

      Διαγραφή
  7. Τι όμορφο παραμυθι..!! και τι ωραιο μαθημα.. που δινει..!!
    Πραγματι ετσι πρεπει να ειναι να δώσεις πρωτα ..κανε εσυ την αρχή.. μην περιμενεις να την κανουν οι αλλοι ..σε όλα τα επιπεδα..!! και προπαντως της αγαπης μπραβο για το νόημα του παραμυθιου.. τελικα θα συμφωνησω οτι έχεις ταλεντο στο να γραφεις παραμυθια..!!! πολύ χαιρομαι... φιλη μου..!!
    Και σου γραφω κατι που διαβασα και μου αρεσε....
    Οταν δινεις γεμιζει η καρδια... όταν παιρνεις γεμιζουν τα χέρια..!!! φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφη φράση αυτή η τελευταία! Σε ευχαριστώ που τη μοιράστηκες μαζί μου (και μαζί μας).
      Σε ευχαριστώ, φυσικά, και για τα καλά σου λόγια, αν και δε νομίζω αυτό το παραμύθι να ανήκει στα καλύτερά μου...
      Πιο πολύ μου αρέσει η φωτογραφία του χαρακτικού του Γραμματόπουλου εμένα. Τι να πεις; Καθένας με τα βίτσια του!
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  8. Πολύ όμορφο το παραμύθι σου και με τόσο ωραίο μήνυμα!! Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε το παραμύθι μου, ήθελα να γράψω κάτι με πηγάδι, επειδή στην περιοχή μου γκρέμισαν ένα σπίτι από εκείνα τα παλιά, που είχαν και πηγάδι, και εμένα τα πηγάδια μου αρέσουν.
      Και μου βγήκε αυτό. Πα μαλ, που λένε και οι Γάλλοι, θαρρώ.
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  9. Τί όμορφο και διδακτικό παραμύθι!
    Αυτό ας είναι ένα μάθημα για όλους μας!
    «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» κατά μία έννοια!
    Καλή εβδομάδα! ΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!
    *Έκανες και αλλαγές εδώ μέσα, ε? Σούπερ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε το παραμυθάκι μου.
      Καλή εβδομάδα και σε εσένα!
      Όσο για τις αλλαγές, νομίζω ότι δεν έχω κάνει καμία από την τελευταία φορά που με επισκέφτηκες. Λες να έκανα και να μη θυμάμαι;
      Αλτσχάιμεεεεερρρρ!
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  10. ξέρω παρόμοια ,με την ίδια διδαχη δηλαδή !Θα το διαβάσω στα παιδιά κι αυτό !Ειναι τόσο επίκαιρο !
    Καληνύχτα Pippi!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνήθως πάντα υπάρχουν άπειρες ιστορίες για το καθετί. Ελπίζω η εκδοχή μου να αρέσει στα παιδιά σου.
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
  11. Pippi! Τι όμορφο! Αλλιώς το περίμενα και με ξάφνιασες ευχάριστα!
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε! Όσο για το ξάφνιασμα, μη νομίζεις, κι εγώ κάπως αλλιώς το ξεκίνησα και αλλιώς μου βγήκε. Μερικές ιστορίες αυτονομούνται.
      Φιλάκια και καλό μήνα και σε εσένα!

      Διαγραφή
  12. Κι όμως η φορολογική σου δήλωση στο επάγγελμα θα έπρεπε να λέει συγγραφέας ωραίων παραμυθιών όπως γράφει και η Αρτίστα παραπάνω...δηλαδή συγγραφέας υπέροχων παραμυθιών θα έπρεπε να λέει για να είμαστε πιο σωστοί...φιλιά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα καλά σου λόγια! Η φορολογική μου δήλωση δυστυχώς γράφει κάτι πολύ βαρετό, που δεν με εκφράζει, και κάθε τρεις και λίγο πρέπει να θυμίζω στον εαυτό μου ότι πρέπει να με θεωρώ τυχερή που έχω δουλειά.
      Ευτυχώς που υπάρχει και το μπλογκ για να εκτονώνομαι λίγο!
      Πολλά φιλάκια και σε εσένα και καλό τριήμερο!

      Διαγραφή

To comment or not to comment? That is the question