Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Ταξίδι επιστροφής


     - Άντε, παιδί μου, μην αργείς, είπε η μαμά στο παιδί της.
     - Περίμενε, καλέ μαμά, να πάρω μαζί και τα παιχνίδια μου.
     - Ποια παιχνίδια; Να μου κάνεις τη χάρη, τα παιχνίδια σου θα μείνουν εδώ, είπε και ο μπαμπάς.
     - Και με τι θα παίζω;
     - Θα βρεις εκεί άλλα παιχνίδια, παιδί μου, είπε η μαμά. Δεν μπορούμε να πάρουμε πολλά πράγματα μαζί μας, υπάρχει και όριο στις αποσκευές.
     - Μα, ούτε μία κούκλα;
     - Ούτε.
     - Ούτε ένα αυτοκινητάκι;
     - Ούτε ένα αυτοκινητάκι.
     - Δεν θέλω να έρθω! είπε θυμωμένα το μικρό.
     - Μα τι λες, παιδί μου; Έλα και θα φύγει το γκρουπ και θα μας αφήσει εδώ...
     - Ας μας αφήσει, εγώ δεν θέλω να πάω πουθενά!
     - Έλα, παιδί μου, άσε τα πείσματα, θα δεις τι ωραία που είναι εκεί που θα πάμε...
     - Έχει ζέστη;
     - Θα έχει ζέστη όταν πάμε.
     - Κουνούπια έχει;
     - Και κουνούπια έχει, και μύγες έχει, και απ'όλα τα καλά έχει...
     - Κροκόδειλους έχει;
     - Κροκόδειλους δεν έχει.
     - Α, εμένα μου αρέσουν οι κροκόδειλοι.... Και οι καμήλες μου αρέσουν, έχει καμήλες εκεί που θα πάμε;
     - Δεν έχει καμήλες, έχει άλλα ζώα: σκύλους, γάτες, πρόβατα, άλογα, αγελάδες...
     - Τι να τις κάνω τις αγελάδες, εμένα μου αρέσουν οι κροκόδειλοι και οι καμήλες!
     - Λοιπόν, τελειώνετε να φεύγουμε, είπε αποφασιστικά ο μπαμπάς. Έχουμε ήδη αργήσει, θα φύγουν χωρίς εμάς.
     - Να φύγουν!
     - Αν συνεχίσεις έτσι, θα φας καμιά ανάποδη!
     - Δεν έρχομαι, είπα!
     - Μα, παιδί μου, και τι θα κάνουν αυτοί που μας περιμένουν;
     - Ποιοι μας περιμένουν;
     - Όλοι μας περιμένουν: οι άνθρωποι, τα λουλούδια, τα ζώα, το σπιτάκι μας...
     - Έχουμε σπίτι εκεί;
     - Και τι νόμιζες, ότι θα μένουμε σε αντίσκηνο εκεί που θα πάμε;
     - Ωραίο είναι το αντίσκηνο, αντίσκηνα στήνουν οι καμηλιέρηδες στην έρημο... Μα γιατί δεν έχει καμήλες εκεί που θα πάμε;
     - Ε, δεν μπορούμε να τα έχουμε και όλα... Εγώ, πάντως, σου μιλάω για σπίτι κανονικό, χτισμένο από τον μπαμπά και εμένα, κομψό, άνετο, βέβαια θα χρειαστεί σίγουρα κάποιες επιδιορθώσεις, τόσους μήνες έχει μείνει κλειστό, αλλά είναι πολύ ωραίο, θα το δεις...
     - Τι θα γίνει, βρε γυναίκα, θα φύγουμε επιτέλους;
     - Ναι, ναι, τώρα...
     - Να φύγετε εσείς.
     - Και δεν θέλεις να ταξιδέψεις με πλοίο;
     - Με πλοίο θα ταξιδέψουμε;
     - Και με πλοίο, αν κουραστούμε θα ταξιδέψουμε με πλοίο, θα δεις τι ωραία που είναι...
     - Θα έχει και πανιά;
     - Το πιθανότερο είναι πως όχι, αλλά και χωρίς πανιά είναι πολύ ωραία... Έλα, κουνήσου, θα φύγει το γκρουπ!
     - Καλά, είπε το μικρό, θα έρθω, αλλά αν δεν ταξιδέψουμε με πλοίο θα γυρίσω πίσω!
     Οι τρεις τους ξεκίνησαν. Έπρεπε να βιαστούν για να προλάβουν το γκρουπ.
     Κάπου μακριά, τα μάτια της Πίπης σαρώνουν με επιμονή τον ουρανό κάθε μέρα. Ψάχνουν να βρουν χελιδόνια. Όμως τίποτα δεν έχει φανεί ακόμα στον ουρανό και αυτό δεν αρέσει καθόλου στην Πίπη. Πότε θα έρθει η Άνοιξη, επιτέλους; Πότε θα φανούν τα χελιδόνια;
     Όμως τώρα, που τα χελιδόνια ξεκίνησαν για το ταξίδι τους, δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα φτάσουν. Κάνε κουράγιο, Πίπη, και όπου να'ναι θα φανούν. Όπου να'ναι, ο ουρανός θα γεμίσει μαύρα σημαδάκια με ψαλιδωτές ουρίτσες που θα πετούν με ταχύτητα πέρα-δώθε. Όπου να'ναι, ο αέρας θα γεμίσει τιτιβίσματα. Όπου να'ναι, τα λουλούδια θα καταλάβουν ότι δεν άνθισαν άδικα. Όπου να'ναι.

4 σχόλια:

  1. Καλή σου μέρα.
    Χαριτωμένη ιστοριούλα, χαρακτηριστική του παιδικού πείσματος.
    Όσο για την Άνοιξη καλή μου φίλη σε σας εκεί έχει έλθει και όπου νάναι θα φανουν και τα χελιδόνια.
    Εδώ σε μας αργεί ακόμη. Τα χιόνια μας έχουν πνίξει.
    Την αγάπη μου πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανυπομονώ να τα δω, αγαπητέ Dennis. Τα αγαπώ πολύ τα χελιδόνια.
    Εύχομαι να λιώσουν γρήγορα τα χιόνια και σε εσάς. Αν και, εδώ που τα λέμε, ας κρατάμε και εμείς μια πισινή. Δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να έχει στο μυαλό του ο Μάρτιος.
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν σαρώνει μόνο η Πίπη τον ουρανό αναζητώντας τα χελιδόνια.Όλοι μας τα περιμένουμε με ανυπομονησία γιατί είναι οι προάγγελοι της άνοιξης και της αναγέννησης της φύσης.
    Καλώς να μας έρθουν λοιπόν.
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έχει μαυρίσει το μάτι μου, σου λέω... Πέρυσι τέτοια εποχή νομίζω ότι είχαν έρθει ήδη, φέτος έχουν αργήσει.
    Φιλιά και σε εσένα, και εύχομαι σύντομα να τα δεις να σκίζουν τον αέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

To comment or not to comment? That is the question