- Δύσκολα τα πράγματα με αυτόν τον κορονοϊό! Δύσκολα και βαρετά, σκέφτεται η ανηψοβαφτιστήρα της Πίπης, κυρίως επειδή έχει πολύ καιρό να δει τη νονά της για να παίξουν.
Μιλάνε στο τηλέφωνο, βέβαια, πού και πού, και τότε λένε πολλές ιστορίες, αλλά άλλο είναι να ακούει τη φωνή της νονάς και να την φαντάζεται, και άλλο να την έχει εκεί, μπροστά της, και να παίζουν μαζί. Και τώρα που έρχεται το Πάσχα, και η νονά της έστειλε παπούτσια και της πήρε και λαμπάδα και αυγό σοκολατένιο, κάποιο δώρο δεν θα πρέπει να κάνει και εκείνη στη νονά της;
Μα, φυσικά και θα της κάνει δώρο της νονάς, και μάλιστα το καλύτερο! Και η μικρή στρώνεται στη δουλειά, και φτιάχνει μια όμορφη πασχαλινή κάρτα, και έναν όμορφο, χειροποίητο φάκελο, για να βάλει μέσα την κάρτα. Έτοιμο το δώρο!
Αλλά τώρα υπάρχει άλλο ένα πρόβλημα: πώς θα φτάσει η κάρτα στη νονά, που παντού υπάρχει κορονοϊός; Δύσκολα τα πράγματα! Και η νονά δε μένει δίπλα, μένει εκεί ψηλά, σε εκείνο το βουνό, που φαίνεται πίσω από το σπίτι της Μίνι... Από εκεί πίσω πρέπει να μένει και ο ήλιος, ναι, σίγουρα εκεί μένει, πώς αλλιώς θα ξεπρόβαλλε από εκεί κάθε πρωί;
Αλλά πώς δεν το σκέφτηκε πιο πριν; Μόνο η μαμά μπορεί να βοηθήσει, η μαμά μπορεί να κάνει τα πάντα, μπορεί να διώχνει μακριά όλους τους κακούς, μπορεί να κάνει την καλύτερη αγκαλιά του κόσμου, μπορεί να φτιάχνει τα πιο νόστιμα φαγητά και γλυκά, μπορεί να κάνει τις γλάστρες στο μπαλκόνι να βγάζουν τις πιο νόστιμες φραουλίτσες... Όλα τα μπορεί η μαμά, γι'αυτό και θα μπορέσει να δώσει το δώρο στη νονά, χωρίς να φοβηθεί τον κορονοϊό.
Βέβαια, έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που η μαμά πήγε στο σπίτι της νονάς, και μήπως η μαμά τον έχει ξεχάσει τον δρόμο; Μήπως χαθεί και αντί να φτάσει στο σπίτι της νονάς, φτάσει στο σπίτι του κακού λύκου ή κάποιας κακιάς μάγισσας, ή, ακόμα χειρότερα, μήπως η μαμά φτάσει στο σπίτι κάποιας άλλης νονάς;
Πάλι καλά που εκείνη τον θυμάται καλά τον δρόμο, με κάθε λεπτομέρεια. Γι'αυτό και θα βοηθήσει τη μαμά της για να μη χάσει τον δρόμο. Πώς; Μα, φυσικά, ζωγραφίζοντας έναν χάρτη, πώς αλλιώς; Και παίρνει ένα κομμάτι χαρτί, και αρχίζει να ζωγραφίζει με μεγάλη προσοχή το χάρτη της διαδρομής, χωρίς να ξεχάσει το παραμικρό, ούτε από αυτά που βρίσκονται στη γη, ούτε από αυτά που βρίσκονται στον ουρανό.
Παίρνει η μαμά, λοιπόν, στα χέρια της το χάρτη και τον ακολουθεί με μεγάλη προσοχή. Μαζί με τη μαμά, ξεκινάμε και εμείς. Και ο ουρανός είναι γεμάτος σύννεφα, αλλά αυτό δεν πειράζει, αφού ο ήλιος λάμπει πάνω από το βουνό όπου μένει η νονά. Και θα αφήσουμε το όμορφο σπίτι επάνω στο λόφο, ενώ από πάνω του θα πετάει ένα μεγάλο αεροπλάνο. Και θα αρχίσουμε να κατηφορίζουμε. Και θα περάσουμε και το σπίτι της Μίνι. Και μάλλον θα συναντήσουμε και τη Μίνι στον δρόμο, αλλά δεν θα σταθούμε καθόλου, η Μίνι είναι πολυλογού και αν μας πιάσει την κουβέντα δε θα φτάσουμε ποτέ στο σπίτι της νονάς.
Και θα προχωρήσουμε, και πιο πέρα σίγουρα θα συναντήσουμε μια κυρία, που πηγαίνει βόλτα το σκυλάκι της, κρατώντας το από το λουρί του. Και το σκυλάκι μπορεί να μας χαιρετήσει κουνώντας την ουρά του, αλλά και πάλι δε θα σταθούμε, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας. Και πιο πέρα, θα συναντήσουμε έναν παιδότοπο, και ίσως να υπάρχουν και κάποια παιδιά στον παιδότοπο, αλλά δε θα σταματήσουμε, δεν έχουμε χρόνο για παιχνίδια, έχουμε κάτι πολύ σημαντικότερο να κάνουμε...
Αμέσως μετά τον παιδότοπο θα περάσουμε μπροστά από ένα ζαχαροπλαστείο, και το ζαχαροπλαστείο έχει μια μεγάλη βιτρίνα γεμάτη γλυκά, τούρτες, σοκολατάκια, πάστες, γαλακτομπούρεκα... Και θα έχει και τσουρέκια και κουλουράκια το ζαχαροπλαστείο, αλλά τα καλύτερα τσουρέκια και τα πιο νόστιμα κουλουράκια τα φτιάχνει πάντα η μαμά... Και πάλι δε θα σταματήσουμε στο ζαχαροπλαστείο, δε θέλουμε να αγοράσουμε γλυκά, εξάλλου τα γλυκά κάνουν κακό στα δόντια...
Και θα συνεχίσουμε το δρόμο μας, και θα συναντήσουμε και αρκετούς ανθρώπους στη διαδρομή, και θα συναντήσουμε και ένα σκουπιδιάρικο. Και ίσως μας καθυστερήσει λίγο το σκουπιδιάρικο, τα σκουπιδιάρικα δεν τρέχουν γρήγορα, σταματάνε κάθε τρεις και λίγο, και στέκονται και στη μέση του δρόμου...
Αλλά τελικά κάπου θα στρίψει το σκουπιδιάρικο και ο δρόμος θα ξανανοίξει. Και τότε θα πρέπει να ανασκουμπωθούμε, επειδή εκεί αρχίζει η μεγάλη ανηφόρα για το βουνό όπου μένει η νονά. Και το βουνό είναι ψηλό και η ανηφόρα είναι απότομη, αλλά δεν πρέπει να μας τρομάξει, ίσα-ίσα που εκεί υπάρχουν πολλά σπίτια με όμορφους κήπους και μπορούμε να θαυμάσουμε τα λουλούδια τους. Και λίγο προτού φτάσουμε στην κορυφή - ίσως να έχουμε λαχανιάσει και λίγο - θα δούμε τον ήλιο στον ουρανό και θα καταλάβουμε ότι το ταξίδι μας έφτασε στο τέλος του. Και εκεί, λίγο πριν από την κορυφή, θα δούμε και τη νονά, που θα σκουπίζει το πεζοδρόμιο, περιμένοντας την όμορφη κάρτα της ανηψοβαφτιστήρας της!
Και η μαμά θα δώσει την όμορφη κάρτα στη νονά, η οποία θα χαρεί πολύ με το δώρο της και δε θα χορταίνει να το βλέπει. Και μόλις η νονά δει και το χάρτη, τότε είναι που θα ενθουσιαστεί ακόμα περισσότερο! Και θα νιώσει ακόμα πιο περήφανη για την αγαπημένη της ανηψοβαφτιστήρα!
