Σηκώθηκε, που λέτε, σήμερα το πρωί η Πίπη, και εκεί που χασμουριόταν, καθώς δεν είχε
καλοξυπνήσει, άκουσε ένα χτύπημα στο τζάμι του παραθύρου.
- Ποιος να είναι; αναρωτήθηκε και επειδή δεν
της αρέσει να αφήνει τέτοια ερωτήματα αναπάντητα πήγε στο παράθυρο.
Απ’έξω από το παράθυρο βρισκόταν ένα
περιστέρι, που κρατούσε στο ράμφος του ένα φακελάκι. Το περιστέρι δεν μπορούσε
να μιλήσει, επειδή είχε το φακελάκι στο ράμφος του, οπότε με νοήματα της έδωσε
να καταλάβει ότι το φακελάκι προοριζόταν για εκείνη.
Πήρε το φακελάκι στα χέρια της η
Πίπη και το άνοιξε. Ήταν από τον Γιάννη τον Πιτ, γνωστό αλάνι της
μπλογκόσφαιρας, ο οποίος παρακολουθεί την Πίπη από το Νοέμβριο του 2015. Η
καρτούλα που είχε μέσα το φακελάκι ήταν λευκή σαν το περιστέρι και έγραφε ότι ο
Γιάννης, που εδώ και αρκετό καιρό της φουσκώνει τα μυαλά με τα πολλά του
κομπλιμέντα, της απένειμε και βραβείο, για να το πάρει επάνω της ακόμα
περισσότερο.
Η Πίπη, παρ’όλο που είναι μια
διασημότητα, αποφεύγει τους παπαράτσι όπως ο διάβολος το λιβάνι και, ως εκ
τούτου, αποφεύγει και τις βραβεύσεις. Αλλά ήταν τόσο ευγενική η πρόσκληση του
Γιάννη, που δεν μπορούσε να αρνηθεί. Επιπλέον, το περιστέρι είχε κάνει φτερά και
δεν είχε τρόπο να στείλει απάντηση.
Η Πίπη αναστέναξε και έψαξε την
πρόσκληση για να δει μήπως για την παραλαβή του βραβείου ήταν απαραίτητο το
βραδυνό ένδυμα. Ευτυχώς, μάλλον δεν ήταν. Η Πίπη έχει μία τάση να πέφτει και πιθανώς θα ήταν ολέθριο για εκείνη να
φορέσει μία μακριά τουαλέτα. Άσε που θα έπρεπε να φορέσει και γόβα, και θα
παραπονιούνταν τα δαχτυλάκια της…
Άνοιξε την ντουλάπα της και διάλεξε
ένα απλό σύνολο, μπλούζα-παντελόνι, που γενικά συνηθίζει να φοράει. Ύστερα
κάθησε και άρχισε να σκέφτεται τους όρους του βραβείου, μέχρι που άρχισε να την
πιάνει πονοκέφαλος (όχι, αυτό ήταν ψέμα, η Πίπη δεν έχει πονοκεφάλους).
Θα έπρεπε να γράψει έναν λόγο, δεν
θα έπρεπε; Τι κουραστικό που ήταν όλο αυτό! Και τότε της ήρθε η ιδέα!
Αυτό δεν ήταν πολύ καλό για εμένα,
αφού η ιδέα της Πίπης ήταν να καλέσει εμένα για να της γράψω το λόγο. Και
επειδή ήταν και πρωί, με έπιασε στον ύπνο και δεν πρόλαβα να βρω μια καλή
δικαιολογία για να το αποφύγω.
Και έτσι τώρα κάθομαι εγώ και σπάω
το κεφάλι μου τι να γράψω… Εντάξει, λογικό, θα είναι να ευχαριστήσει το Γιάννη
για την τιμή που της έκανε και να του ανταποδώσει και κάποια φιλοφρόνηση, ίσως
θα πρέπει να του κάνει και κάποια επίσκεψη σε ένα από τα τέσσερα σπίτια του,
ντυμένη απλά, αλλά κρατώντας τα απαραίτητα φοντάν.
Μετά, όμως, θα πρέπει να δώσει 7
πληροφορίες για τον εαυτό της. Τι θα πρέπει να γράψω, άραγε;
Θα μπορούσα να γράψω ότι της αρέσει
το τυρί, η σοκολάτα, οι φακές, το παστίτσιο, το στιφάδο, το τζατζίκι, η
σκορδαλιά και η ταραμοσαλάτα, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια, επειδή της αρέσουν
και άλλα πολλά φαγητά. Θα μπορούσα να γράψω ότι φοβάται τις κατσαρίδες, τις
ακρίδες, τα σαμιαμίδια και ότι λατρεύει τα χελιδόνια και τα δελφίνια. Θα
μπορούσα επίσης να γράψω ότι έχει δει δελφίνια τρεις φορές στη ζωή της και
κατσαρίδες πολύ περισσότερες. Αλλά όχι,
προτιμώ να κινηθώ διαφορετικά…
Ας ξεκινήσουμε από το όνομά της: το
όνομά της είναι ουσιαστικά το παρατσούκλι που της είχαν δώσει όταν ήταν μικρή:
Πίπη η φακιδομύτη. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η Πίπη ήταν γεμάτη φακίδες. Τώρα
πια οι φακίδες δε φαίνονται, αλλά και αν φανούν λέγονται πανάδες. Η Πίπη,
πάντως, προτιμάει τις φακίδες από τις πανάδες.
Όταν ήταν μικρή το πρώτο πράγμα που
ήθελε να γίνει ήταν ζωγράφος, μέχρι που ο μπαμπάς της της είπε ότι οι ζωγράφοι
πεθαίνουν στην ψάθα. Το επόμενο πράγμα που ήθελε να κάνει η Πίπη μεγαλώνοντας
ήταν να γίνει δασκάλα, αλλά τελικά δεν έγινε. Ήθελε επίσης να γίνει συγγραφέας
και έχει γράψει πολλά κειμενάκια στην προσπάθειά της αυτήν. Φτάνοντας στις
εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, και ενώ είχε αποφασίσει να γίνει μαθηματικός,
αποφάσισε ότι ήθελε οριστικά να γίνει δασκάλα. Τελικά σπούδασε Γεωλογία, που
της άρεσε πολύ, και δεν έγινε τίποτα από αυτά που ήθελε (ούτε γεωλόγος,
εννοείται).
Πριν από πολλά χρόνια ασχολήθηκε με
την τοξοβολία για 4-5 μήνες και αυτό ήταν η κοντινότερη προσπάθειά της να έρθει
σε επαφή με την αθλήτρια που έκρυβε μέσα της. Ήταν αρκετά καλή, αλλά τελικά την
αθλήτρια την ξανάκρυψε και ησύχασε.
Παλιά δεν της άρεσε να βγάζει
φωτογραφίες, αλλά από όταν απόκτησε ψηφιακή φωτογραφική μηχανή ποιος την
πιάνει! Όσο για τη ζωγραφική, την ξαναέπιασε πριν από χρόνια και μάλιστα έκανε
και μαθήματα, αλλά τα τελευταία χρόνια ένα λευκό τελάρο στην αποθήκη της μαραζώνει
περιμένοντας την έμπνευσή της… Παρεμπιπτόντως, το τωρινό φόντο της Οξείας
Γλωσσοπάθειας είναι έργο δικό της, όπως επίσης και ο πίνακας που εμφανίζεται σε
μία ανάρτησή της, καθώς και ο πίνακας που στολίζει ένα μπλογκ που δημιούργησε
πριν από μερικά χρόνια για να το δωρίσει σε μία φίλη της.
Μιλώντας για φίλους, θα πρέπει να
πούμε ότι οι πιο καλοί της φίλοι έγιναν μέρος της ζωής της τα τελευταία χρόνια,
κάτι που δείχνει πόσο τυχερή είναι η Πίπη στη ζωή της. Να πούμε, επίσης, ότι η
πείρα της την έχει διδάξει ότι η θετική ενέργεια αλλάζει πραγματικά τη ζωή του
ανθρώπου, όσο κι αν αυτό δεν εξηγείται επιστημονικά.
Η παραβολή που απεχθάνεται είναι η
παραβολή του άσωτου υιού, επειδή η Πίπη ταυτίζεται πάντα με τον υπάκουο γιο. Στον
αντίποδα βρίσκεται η παραβολή με τα τάλαντα, που είναι η αγαπημένη της παραβολή.
Η Πίπη πιστεύει ότι πρέπει να διερευνούμε τα ταλέντα μας και αυτό κάνει και η
ίδια, δηλαδή. Μέχρι στιγμής έχει διαπιστώσει ότι όσο ψάχνεις, βρίσκεις.
Η Πίπη είναι πολύ ρομαντική και
ονειροπόλα, αλλά ταυτόχρονα πολύ πρακτική και χρησιμοποιεί συνεχώς την απλή,
κοινή λογική, που τα τελευταία χρόνια δε φαίνεται να είναι και τόσο κοινή… Πολλές
φορές οι άλλοι, βλέποντας πόσο οργανωτική και ρεαλίστρια φαίνεται η Πίπη, νομίζουν
ότι είναι και αναίσθητη. Αλλά αυτό το κάνουν μόνο όσοι δεν βλέπουν πέρα από την
επιφάνεια…
Πριν από λίγα χρόνια, η Πίπη
απόκτησε μυωπία στο δεξί μάτι και πρεσβυωπία στο αριστερό. Έτσι, το αριστερό
μάτι το έχει για να κοιτάει τα αστέρια και το δεξί για να παρατηρεί τη γύρη.
Αλίμονό της αν καμιά φορά χρησιμοποιήσει τα μάτια της ανάποδα…
Ωχ, μου φαίνεται ότι πήρα φόρα,
αρκετά έχω γράψει. Εξάλλου, θα πρέπει να τα εγκρίνει και η ίδια.
Ποιος είναι ο άλλος όρος της βράβευσης;
Να προτείνει η ίδια η Πίπη 15 μπλογκ. Τώρα μάλιστα! Σιγά μην προτείνει! Το
πιθανότερο είναι να κλειστεί περισσότερο στο καβούκι της. Ας αναλάβω, λοιπόν,
και εδώ την δράση, και ας επιλέξω 15 μπλογκ από αυτά που η Πίπη παρακολουθεί, όπως την
παρακολουθεί ο Γιάννης ο αλάνης… Έχουμε και λέμε:
Τώρα, βέβαια, αν της πω να στείλει
προσκλήσεις σε όλους αυτούς για να παραλάβουν το βραβείο, στην καλύτερη
περίπτωση θα γελάσει και θα με βάλει να γράψω εγώ και τις προσκλήσεις… Οπότε
δεν θα στείλω προσκλήσεις, απλώς θα της πω να τα προτείνει στο κοινό για επίσκεψη.
Αξίζουν τον κόπο, έτσι κι αλλιώς…
Νομίζω ότι ολοκλήρωσα την αποστολή
μου. Ο λόγος της είναι έτοιμος. Θα της τον αφήσω έξω από την πόρτα της, για να
τον βρει το πρωί. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να γλιτώσω και τις διορθώσεις. Ας
κάνει και κάτι μόνη της, σε τελευταία ανάλυση!
