Μεγάλες στιγμές έζησε η Χώρα της μπροστινής βεράντας, στιγμές λατινοαμερικάνικης σαπουνόπερας, με άστοργους πατεράδες και κλαψιάρικα, νόθα παιδιά. Θα θυμάστε, βέβαια, το μικρό έκθετο βρέφος, που η Πίπη ανακάλυψε να κλαίει δίπλα στο γιασεμί, καθώς και τον ντόρο που ξεσήκωσε η ύπαρξη ενός νόθου βρέφους στη χώρα. Το γιασεμί, παρά την ύποπτη ομοιότητά του με το έκθετο, αρνήθηκε από την πρώτη στιγμή την οποιαδήποτε σχέση μαζί του, κάτι που δεν απέτρεψε τα κουτσομπολιά περί έκλυτου βίου.
Βέβαια, κάποιοι έδωσαν δίκιο στο γιασεμί, αμφισβητώντας την πατρότητα που του απέδωσε η Πίπη, και η αλήθεια είναι ότι το βρέφος, από την στιγμή που τοποθετήθηκε στη δική του γλάστρα, άρχισε να αναπτύσσεται με τρόπο που ενίσχυσε τις αμφιβολίες για τον πραγματικό "ένοχο". Η Πίπη είδε ότι το μικρό άρχιζε να μην μοιάζει και τόσο στο γιασεμί, όλοι το είδαν, δηλαδή, και τα στόματα άρχισαν να κλείνουν μέρα με τη μέρα. Δεν άργησαν όμως να ξανανοίξουν, αυτή τη φορά με νέα ερωτήματα: αν ο πατέρας του έκθετου δεν ήταν το γιασεμί, τότε ποιος ήταν;
Την ίδια απορία είχε και η Πίπη, η οποία αποφάσισε να αναλάβει δράση. Και δωσ'του η Πίπη να παίρνει τις ρούγες, και δωσ'του να κοιτάζει όποιο φυτό, θάμνο ή δέντρο συναντούσε, στα φύλλα... Και όχι μόνο να κοιτάζει τα φύλλα, αλλά και να τα φωτογραφίζει κιόλας! Πολλοί θα ήταν, σίγουρα, αυτοί που την πέρασαν για τρελλή, τόσα ήξεραν όμως κι εκείνοι...
Και εκεί που η Πίπη είχε αρχίσει να χάνει τις ελπίδες της για τον εντοπισμό του αλητήριου πατέρα, είχε μια απρόσμενη συνάντηση, δηλαδή, όχι ακριβώς... Συγκεκριμένα, έζησε μία από εκείνες τις μαγικές στιγμές, που κάτι που το έβλεπες κάθε μέρα και δεν του έδινες και τόση σημασία, ξαφνικά το βλέπεις με άλλο μάτι.
Μια μέρα που επέστρεφε από άλλη μία εξόρμηση προς ανεύρεση του άστοργου πατρός, η Πίπη βρέθηκε σε ένα μαιευτήριο δέντρων. Βρέφη διαφόρων ηλικιών χουζούρευαν, κάτω από το μεσημεριάτικο ήλιο, και ήταν όλα τόσο χαριτωμένα!
Και εκεί που η Πίπη περνούσε καθημερινά δίπλα από το μαιευτήριο και δεν έδινε την παραμικρή σημασία στα χαριτωμένα εκείνα βρέφη, αυτή τη φορά πρόσεξε ότι εκτός από χαριτωμένα, τα μικρά, τσαχπίνικα, βρέφη είχαν και μια εντυπωσιακή ομοιότητα με το μικρό έκθετο της Χώρας της μπροστινής βεράντας! Και τι ήταν αυτό το μικρό φυντανάκι, εκεί επάνω αριστερά; Ολόιδιο με το έκθετο! Η Πίπη είχε πετύχει διάνα.
Οι πατεράδες των βρεφών καμάρωναν εκεί παραδίπλα και η Πίπη, επιτέλους, ανακάλυψε ποιος ήταν ο πατέρας του μικρού έκθετου. Όπως το φανταζόταν. Ήταν ένας από εκείνους τους σκληροτράχηλους - ή όχι και τόσο - καουμπόηδες, που φυτρώνουν παντού και δεν το κουνάνε ρούπι, και που είναι τόσο ξετσίπωτοι ώστε να σπέρνουν παιδιά με τη μεγαλύτερη ευκολία, λες και έχουν πάρει το καρπεροβότανο!
Τα νέα διαδόθηκαν αμέσως στη Χώρα της μπροστινής βεράντας, και το γιασεμί σαν να ψήλωσε δέκα πόντους. Εννοείται πως απαίτησε από όλους τους κατοίκους της χώρας να του ζητήσουν συγγνώμη που το αμφισβήτησαν, μέχρι και από την Πίπη ζήτησε ικανοποίηση. Αλλά αφού λύθηκε η παρεξήγηση με το γιασεμί, τα κουτσομπολιά στη χώρα άρχισαν και πάλι να δυναμώνουν, σαν το ελαφρύ αεράκι που προηγείται της καταιγίδας. Ναι, ο πατέρας δεν ήταν το γιασεμί, ναι, ο πατέρας είχε εντοπιστεί, αλλά ήταν σίγουρα αυτός;
Ή μήπως ήταν εκείνος ο άλλος, ο ψηλός;
Τόσοι γείτονες σε αυτό το σύμπαν και όλοι στην αναπαραγωγική τους ηλικία!
Και τώρα η Πίπη κοιτάζει με καχυποψία όλους τους γείτονες, και ούτε μπορεί να προσποιηθεί ότι δεν τους βλέπει, ο τόπος είναι γεμάτος! Και εκείνοι συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα, όποτε περνάει από δίπλα. Μα, τόση αναισθησία πια;
Σημ: Οι φωτογραφίες είναι δικές μου
