Ερωτικό καυγαδάκι

     - Ποια ήταν αυτή; ρώτησε η Άνοιξη θυμωμένη.

     - Καμία, καρδούλα μου, της απάντησε ο Μάιος, δείχνοντάς της το πιο γλυκό του χαμόγελο.

     - Και καλά, τα φτιάξατε που τα φτιάξατε, κρατήστε τουλάχιστον και τα προσχήματα!

     - Μα για ποια μιλάς, αστέρι μου;

     - Βρε, μην προσπαθείς να με τουμπάρεις, όλοι σας είδαν.

     - Από τη ζήλεια τους, μωρό μου, με διαβάλλουν. Ξέρεις, δα, πώς με λιμπίζονται όλες και επειδή εγώ διάλεξα εσένα, έχουν βαλθεί να μας χωρίσουν.

     - Δηλαδή, θέλεις να πεις ότι είναι συκοφαντίες;

     - Και τι άλλο θα μπορούσε να ήταν;

     - Α, και που σας είδα μαζί αγκαλιά στο ηλιοβασίλεμα εχθές, συκοφαντία ήταν κι αυτό;

     - Μας είδες; Τι μας είδες, δηλαδή; Πώς μας είδες;

     - Τι πώς σας είδα; Με τα μάτια μου σας είδα!

     - Θα σου φάνηκε, μωρό μου, εγώ δεν ήμουν αγκαλιά με καμία στο ηλιοβασίλεμα. Αφού το ξέρεις, δεν έχω μάτια για άλλη.

     - Μα, με κοροϊδεύεις ακόμα και μέσα στα μούτρα μου;

     - Εγώ να σε κοροϊδέψω, βρε κουτό; Να κοροϊδέψω αυτό το μουτράκι;

     - Τόσο κρατάνε οι όρκοι σου, δηλαδή; Προχθές ακόμα μου ορκιζόσουν αιώνια αγάπη!

     - Έλα τώρα, και μην κλαις, αλήθεια σου είπα. Τι φταίω που είμαι ομορφόπαιδο και με λιμπίζονται όλες;

     - Ναι, ας μην τους έδινες λαβές και θα κάθονταν στα αυγά τους!

     - Τι λαβές τους δίνω, δηλαδή;

     - Ναι, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις κιόλας, που κυκλοφορείς όλη την ώρα στολισμένος σαν γαμπρός, και να τα τριαντάφυλλα στο αυτί, και να τα γαρύφαλα στο πέτο, και τα γιασεμιά, και οι μαργαρίτες...

     - Μάιος είμαι, με τι έπρεπε να κυκλοφορώ, με έλκηθρο; Αν είναι κάτι που με χαρακτηρίζει είναι τα λουλούδια, δεν μπορώ να το αποφύγω...

     - Και τα χαμόγελα είναι τόσο απαραίτητα;

     - Μα να μη χαμογελάω καθόλου; Μάιος είμαι, δεν είμαι Μάρτιος να κατεβάζω και μούτρα! Και τώρα που είπα Μάρτιος, για πες μου εσύ τι δουλειά είχες να χαριεντίζεσαι και με το Μάρτιο και με τον Απρίλιο;

     - Εγώ; Εκείνοι με γλυκοκοίταζαν...

     - Αλήθεια; Εγώ, πάλι, θα έλεγα ότι τους έδωσες και μερικές υποσχέσεις, άσχετα αν τελικά διάλεξες εμένα... Με είδες εμένα να σου κάνω σκηνές ζηλοτυπίας όταν σου έφερναν λουλούδια και σοκολατάκια και όταν σε συνόδευαν στις απογευματινές σου βόλτες;

     - Ναι, κατηγόρησέ με κιόλας, επειδή νοιάζομαι για εσένα! Εξάλλου, όπως είπες και μόνος σου, εγώ εσένα διάλεξα...

     - Κι εγώ το ίδιο έκανα με εσένα. Άσε, λοιπόν, τις ζήλειες και πάμε να χαρούμε τον έρωτά μας...

     - Να πας να χαρείς τον έρωτά σου με τις σουρλουλούδες που τις πας να δουν τα ηλιοβασιλέματα και τους χαρίζεις τριαντάφυλλα...

     - Αν μιλάς για ένα τριαντάφυλλο που μου πήραν τις προάλλες, ε, ντράπηκα να το ζητήσω πίσω, κατηγόρησέ με που είμαι ντροπαλός! Γεγονός, όμως, είναι ότι ποτέ δε σε απάτησα...

     - Έτσι λέτε όλοι, και έχετε τη φωλιά σας λερωμένη!

     - Εμένα η φωλιά μου είναι καθαρή.

     - Έτσι λες!

     - Έτσι είναι. Βρε, έδωσα σε καμιά άλλη μαργαριταρένιο κολιέ σαν αυτό που σου χάρισα εσένα;

     - Και πού το ξέρω εγώ ότι δεν χάρισες;

     - Δεν χάρισα.

     - Δε σε πιστεύω! Και όσο για το κολιέ σου, παρ'το πίσω, χάρισμά σου, δε θέλω να σε ξέρω!

     Και με αυτά τα λόγια, η Άνοιξη τράβηξε με θυμό το μαργαριταρένιο κολιέ που φορούσε στο λαιμό της. Αλλά ήταν τόσος ο θυμός της, που το κολιέ έσπασε. Εκατοντάδες, χιλιάδες, εκατομμύρια μαργαριτάρια σκόρπισαν και άρχισαν να πέφτουν στη γη, ανακατωμένα με τα δάκρυα της Άνοιξης. Και οι άνθρωποι είπαν "Χαλάζι!" και έτρεξαν να προστατευτούν. 

     Και η Άνοιξη συνέχισε να κλαίει και ο Μάιος συνέχισε να προσπαθεί να την πείσει για τα αισθήματά του. Τι φταίει κι αυτός που είναι ομορφόπαιδο; Και η Άνοιξη δεν ήθελε να ακούσει, αλλά σιγά-σιγά ο θυμός της μαλάκωσε. Και φαίνεται ότι τελικά ο Μάιος κατάφερε να την ηρεμήσει. Και έτσι ο ουρανός καθάρισε και ο ήλιος πρόβαλε το ακτινοβόλο του χαμόγελο.

     Τέλος καλό, όλα καλά, λοιπόν, για το ζευγάρι. Μόνο που τα μαργαριτάρια από το κολιέ της Άνοιξης έλιωσαν και τώρα ο Μάιος θα αναγκαστεί να της αγοράσει καινούργιο. Μικρό το κακό, αν σκεφτούμε ότι τελικά τη φωλιά του την είχε λερωμένη.

Σημ: Η φωτογραφία είναι δικιά μου