Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

Δεν ζουν (πια) ανάμεσά μας

     Μεγάλες τύψεις νιώθει τον τελευταίο καιρό η Πίπη, και διόλου τυχαία. Μεταξύ μας, υπάρχουν φόβοι ότι την Οξεία Γλωσσοπάθεια την διαβάζει ο Δρακουμέλ και όλοι οι προσκείμενοι σε αυτόν, με αποτέλεσμα τα στρουμφάκια να διατρέχουν πλέον θανάσιμο κίνδυνο.
     Πώς αλλιώς εξηγείται, που η πανέμορφη εξέδρα που είχε εντοπίσει η Πίπη δεν υπάρχει πλέον; Ναι, αγαπητοί μου, λίγες εβδομάδες μετά την ανακοίνωση ότι η Πίπη εντόπισε ενδείξεις ύπαρξης στρουμφακίων στην ευρύτερη περιοχή της, ένα πρωί που περνούσε από εκεί ανακάλυψε με φρίκη ότι το δέντρο όπου είχε κατασκευαστεί η στρουμφοεξέδρα είχε καρατομηθεί, από τον δολοφόνο με το ηλεκτρικό πριόνι προφανώς. Κανένα ίχνος δεν είχε μείνει από την στρουμφοεξέδρα και, ευτυχώς, δεν υπήρχαν και ίχνη μπλε χρώματος, που θα μπορούσε να σημαίνει μαζική στρουμφοεξόντωση.
     Η Πίπη στενοχωρήθηκε πολύ, αλλά συνεχίζοντας τον δρόμο της, αρκετά πιο πέρα εντόπισε, σε ένα άλλο δέντρο, μία άλλη εξέδρα. Η εξέδρα εκείνη, βέβαια, ήταν μικρότερη από την άλλη, αλλά αυτό δεν πείραζε και τόσο, αφού τα στρουμφάκια θα μπορούσαν να βρουν νέο καταφύγιο εκεί, και άρα τα πράγματα δεν ήταν και τόσο σκοτεινά. Η Πίπη ανάσανε ανακουφισμένη και συνέχισε τον δρόμο της.
     Και δεν ξαναέκανε κακές σκέψεις η Πίπη, ώσπου, μερικές μέρες αργότερα είδε και τη δεύτερη εξέδρα κατεστραμμένη. Ο δολοφόνος με το ηλεκτρικό πριόνι την είχε εντοπίσει και αυτήν την στρουμφοεξέδρα και το δέντρο είχε επίσης καρατομηθεί, με τη μόνη διαφορά ότι αυτή τη φορά άφησε να φαίνεται ένα τμήμα της κατεστραμμένης στρουμφοεξέδρας, ίσως για εκφοβισμό.
     Ύστερα από αυτό, η Πίπη ξαναέπεσε σε μαύρες σκέψεις και άρχισε να προβληματίζεται για το μέλλον των στρουμφακίων. Και, φυσικά, εγκατέλειψε κάθε ελπίδα να συναντήσει κάποιο στρουμφάκι, αφού τα καημένα διώκονται τόσο ανηλεώς. 
     Η αλήθεια είναι ότι της Πίπης της πέρασε από το μυαλό ότι οι πολλές γάτες που συναντάει κάθε μέρα στον δρόμο μπορεί να είναι πληροφοριοδότες του Δρακουμέλ και να του δίνουν αναφορά για όποιο στρουμφοχνάρι συναντούν, ή μπορεί να παρακολουθούν και την ίδια την Πίπη, κάποιες από αυτές την κοιτάζουν πολύ ύποπτα... Μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι όλες αυτές οι γάτες είναι ξαδέρφες της Ψιψινέλ. 
     Όμως, υπάρχει και η πιθανότητα ο Δρακουμέλ να έχει ανακαλύψει την Οξεία Γλωσσοπάθεια και να έμαθε από την ίδια την Πίπη την ύπαρξη της εξέδρας. Και τώρα η Πίπη αισθάνεται τύψεις... Και σκέφτεται τι δοκιμασία περνούν τα καημένα τα στρουμφάκια, να πρέπει να φτιάξουν και πάλι τις βαλίτσες τους και να φύγουν για άλλα μέρη, προσπαθώντας παράλληλα να σβήνουν τα ίχνη τους για να μην τα ανακαλύψουν οι γάτες-πληροφοριοδότες του Δρακουμέλ.
     Είναι μεγάλο το κόστος της δημοσιότητας τελικά...


Σημ: Οι φωτογραφίες είναι δικές μου

6 σχόλια:

  1. Όταν έχεις τη δυνατότητα μέσα από το χιούμορ να περνάς τόσο δυνατά μηνύματα και ανάλογα αισθήματα θα πω ένα μεγάλο μπράβο στη δομή της γραφής και σκέψης σου καλή μου φίλη.
    Τα μηνύματα είναι σαφέστατα και τρυφερά δοσμένα.
    Κλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτησή μου, αγαπητέ μου Γιάννη. Είναι εδώ και λίγο καιρό που ήθελα να την γράψω.
      Να έχεις μια όμορφη βδομάδα

      Διαγραφή
  2. Πραγματικά, δεν έχω πιο λυπηρό θέαμα απ' το να βλέπω τριγύρω μου κομμένα δένδρα. Και τελευταία σα να 'ναι πολλά τα δενδρο-κρούσματα. Πιστεύω (κι ελπίζω) πως ο λόγος είναι ότι περιήλθαν σε βαθιά γεράματα, άρα αποτελούσαν κίνδυνο σε περίπτωση κακοκαιρίας.

    Σε χαιρετώ, Πίπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην πραγματικότητα, καλή μου Lysippe, ο λόγος που κόπηκαν τα συγκεκριμένα δέντρα ήταν ότι οι στρουμφοεξέδρες είναι μύκητες, και μάλιστα ιδιαίτερα βλαβεροί, αφού απομυζούν τους χυμούς των δέντρων και τα ξεραίνουν. Το χειρότερο, δε, είναι ότι είναι μεταδοτικοί.
      Οπότε, η κοπή έπρεπε να γίνει για να μην αρρωστήσουν και άλλα δέντρα.
      Κατά τ'άλλα, το κόψιμο των δέντρων είναι από τα πιο θλιβερά θεάματα για εμένα.
      Στρουμφοφιλάκια

      Διαγραφή
  3. η αληθεια ειναι οτι θα συμφωνησω με την απαντηση σου στο προηγουμενο σχολιο
    και μεις φετος σκοτωσαμε ενα φοινικα που αργοπεθαινε απο ενα βρωμοσκουληκο
    δοκιμασαμε τα παντα να τον σωσουμε
    αλλα δεν
    και τον κοψαμε
    δυστυχως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς δε σώζονται τα δέντρα από τα σκουλήκια και τους μύκητες, αγαπητέ μου Άσωτε, και έτσι το κόψιμο αποτελεί μονόδρομο.
      Ελπίζω να φυτέψετε ένα νέο δέντρο στη θέση του φοίνικα. Τουλάχιστον έτσι θα μετριαστεί η θλίψη από το χαμό του.
      Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα

      Διαγραφή

To comment or not to comment? That is the question