Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2019

Το παρασκήνιο μιας επιλογής

                               

     Η Μαρία (η Κανελλάκη, ντε!) τοποθέτησε το τελευταίο της τρόπαιο στο ράφι. Ίσα-ίσα χώρεσε. Σύντομα θα χρειαζόταν και δεύτερο ράφι. Έπρεπε να τα ξεσκονίζει κιόλας τα τρόπαια, τι κουραστικό! Μήπως θα έπρεπε να τα σκεπάσει με κάτι να μην σκονίζονται; Με ένα σεντόνι, μήπως; Νοερά έφερε στο μυαλό της όλα τα σεντόνια που είχε στο σπίτι. Μπα, κανένα δεν ταίριαζε με το λεοπάρ της ταπετσαρίας του καναπέ. Θα έπρεπε να αγοράσει καινούργιο σεντόνι. Ή να αλλάξει ταπετσαρία. Αλλά της άρεσε πολύ το λεοπάρ.
     - Ο καφές! είπε ξαφνικά η Μαρία και έτρεξε στην κουζίνα.
     Ίσα που πρόλαβε. Ο καφές στο μπρίκι είχε ήδη φουσκώσει, ήταν ζήτημα δευτερολέπτων να χυθεί και να της κάνει την κουζίνα χάλια.
     Ανακουφισμένη, άδειασε το μπρίκι σε ένα λουλουδάτο φλυτζανάκι που ήταν ήδη τοποθετημένο στο τραπέζι.
     - Πολλές φουσκάλες, σκέφτηκε. Τι να σημαίνουν, άραγε;
     Άνοιξε ένα τρανζιστοράκι που ήταν επάνω στο τραπέζι και έψαξε τους σταθμούς. Σε έναν από τους σταθμούς, η Πρωτοψάλτη τραγουδούσε «η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα».
     - Μεγάλο πράγμα η σωτηρία της ψυχής, αλήθεια, σκέφτηκε η Μαρία.
     Και η Σωτηρία, η ξαδέρφη της, που ήξερε να λέει τον καφέ, κι αυτή μεγάλη ήταν. Να την έπαιρνε, άραγε, να τη ρωτούσε για τις φουσκάλες;
     Δίπλα της είχε το τελευταίο δελτίο του «Πάμε στοίχημα - Παίζοντας με τις Λέξεις». Κοίταξε τις αποδόσεις. 0,5 έγραφε δίπλα στο όνομά της, τη μικρότερη από όλες τις αποδόσεις. Κοινώς, τη θεωρούσαν σιγουράκι. Θυμωμένη, για την ευκολία με την οποία οι άλλοι έβαζαν ταμπέλες, ήπιε μια γουλιά καφέ. Όπως ήταν φυσικό, κάηκε.
Εκείνη ακριβώς την στιγμή, χτύπησε το τηλέφωνο.
     - Εμπρόθ, είπε η Μαρία, που δεν αισθανόταν την γλώσσα της από το κάψιμο.
     - Συγγνώμη, λάθος, ακούστηκε από την άλλη άκρη της γραμμής και η γραμμή έκλεισε.
     Η Μαρία άφησε το τηλέφωνο και άρχισε να απομακρύνεται, αλλά εκείνο ξαναχτύπησε.
     - Εμπρόθ, είπε η Μαρία, πιο θυμωμένα αυτή τη φορά.
     - Συγγνώμη, είπε η ίδια φωνή, δεν ξέρω πώς το έκανα πάλι, ήμουν σίγουρη ότι κάλεσα τη Μαρία την Κανελλάκη…
     - Εγώ είμαι, είπε η Μαρία.
     - Έλα, βρε Μαρία, και δεν σε γνώρισα! Τι κάνεις;
     - Καλά, τον καφέ μου έπινα και τθουρουφλίθτηκα…
     - Α, γι’αυτό μιλάς σαν ισπανίδα; γέλασε η Μεμαρία, αφού αυτή ήταν στο τηλέφωνο.
     - Μη γελάθ καθόλου, τθουρουφλίθτηκα, θου λέω, δεν νιώθω τη γλώθθα μου…
     - Εύχομαι να σου περάσει γρήγορα. Ξέρεις γιατί σε πήρα;
     - Όχι, πού να κθέρω;
     - Μπήκε ο Ιανουάριος!
     - Ε, και;
     - Μα, το ξέχασες; Είναι η σειρά σου να δώσεις τις λέξεις για το παιχνίδι!
     - Α, ναι, το παιχνίδι…
     - Λοιπόν; Ποιες είναι οι λέξεις σου;
     - Δεν τιθ έχω έτοιμεθ, θα θκεφτώ και θα θε πάρω αργότερα.
     - Α, καλά, μην αργείς όμως, η Πίπη και η Γούμαν έχουν αφηνιάσει…
     - Καλά, είπε η Μαρία και από μέσα της σκέφτηκε: είχα μια φαγούρα!
     Και τώρα ήταν πάλι μόνη, εκείνη, τα τρόπαια, το δελτίο του στοιχήματος, ο καφές, η τσουρουφλισμένη της γλώσσα, το τρανζίστορ, που τώρα έπαιζε μια διαφήμιση, και η λεοπάρ ταπετσαρία του σαλονιού. Τι λέξεις έπρεπε να επιλέξει, άραγε; Όλοι πίστευαν ότι το μυαλό της ήταν μια ανεξάντλητη πηγή ιδεών, αλλά ορίστε που τώρα δεν μπορούσε να σκεφτεί πέντε απλές λέξεις.
     Πήγε στη βιβλιοθήκη και πήρε ένα λεξικό. Θα διάλεγε στην τύχη. Πρώτη επιλογή: χαμαιλέοντας. Δεύτερη επιλογή: σεβάσμιος. Τρίτη επιλογή: στολίζω. Τέταρτη επιλογή: δρυς. Πέμπτη επιλογή: τεχνοκράτης.
     Κοίταξε τις λέξεις. Καθόλου άσχημα. Πήγε στο τηλέφωνο. Καθώς καλούσε τη Μεμαρία, ένα πονηρό χαμόγελο άνθισε στα χείλη της...


25 σχόλια:

  1. αχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!
    Κλαίω! Πίνω το καφεδάκι μου ( ευτυχώς εγώ δεν κάηκα) και κλαίωωωωω!
    Πίπη γιατί την έκαψες τη συμμετοχή; Πρώτη θά' βγαινες τσούπρα μου! Πρώτη! Δεν μπορούμε και να πάμε και στοίχημα τώρα ! Πώς να το αποδείξω; Χμ Ήταν η ευκαιρία σου σού λέω! Η σωτηρία σου ίσως! Αλλά εσύ την έκαψες!
    Μπορεί η Μαριώ να είναι ανεξάντλητη πηγή ιδεών γενικώς, αλλά κι εσύ δεν πας πίσω! Είσαι ανεξάντλητη πηγή φανταστικών ιστοριών! Αφού σκέφτομαι να ξαναφέρω το δρώμενο με τα παραμύθια μου, να το κάνω και διαγωνισμό
    για να σκίσεις μανούλα μου! Ε, τι λες;;;;;
    Σε ευχαριστώ που μου έφτιαξες τη μέρα και με ζέστανες με τα γέλια που έκανα και ξέχασα τον πόνο μου που εδώ έχω μπιλοζίρια στα θερμόμετρα χώρου! Δεν θες να μάθεις πώς τη βγάζω!
    Σε φιλώ γλυκά , και σχώρα με για το σεντόνι. Κάπου, κάπως έπρεπε να χωρέσω και τούτη δα τη λεξούλα!
    Χρόνια πολλά !
    Καλή φώτιση! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω, Αριστέα μου, πως την έκαψα τη συμμετοχή, αλλά αυτή ήταν "καμμένη" από μόνη της, φώναζε "Πίπη" και δεν μπορούσα να τη φιμώσω. Εξάλλου, ήθελα να καταγγείλω τα όσα έγιναν και να ξεμπροστιάσω, όχι μόνο τη Μαρία, που ήθελε να μας δυσκολέψει με τις λέξεις του λεξικού, αλλά και τη Μεμαρία, που πήγε και τις άλλαξε και σιγά μην βρήκε καλύτερες!
      Κοινώς, δεν μου ερχόταν καμιά ιδέα "πιασάρικη" και μου ήρθε η ιδέα του παρασκηνίου. Μέχρι, λοιπόν, να μου έρθει καμιά ιδέα που να μπορεί να περάσει τα τεστ μου του ποιοτικού ελέγχου, ας βολευτούμε με αυτήν εδώ...
      Χρησιμοποίησες τις λέξεις της Μεμαρίας (ας μην κρυβόμαστε) με μεγάλη μαεστρία στο σχόλιό σου - παρεμπιπτόντως, δεν με ενοχλεί καθόλου το "σεντόνι" σου -, οπότε πιστεύω ότι θα έχεις κι εσύ τουλάχιστον μια εξαιρετική συμμετοχή στο δρώμενο.
      Πολλά φιλάκια και εύχομαι να ανέβει η θερμοκρασία στου Πύργου τα μέρη (και όχι μόνο)

      Διαγραφή
  2. 😂😂😂😂😂😂😂😂😂🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😄😄😄😄😄😄😄😆😆😆😆😆😆😆😀😀😀Μπα σε καλό σου.
    Καλά λέει η Αριστέα, αυτό έπρεπε να στείλεις για να πάρεις κι εσύ κανένα κύπελλο .
    Να γράψουμε 2 συμμετοχές ;
    Τη δεύτερη με τις δικές σου λεξεις;
    😂😂😂😂😂😂🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σε έκανα και γέλασες, Ρένα μου!
      Πάρε καμιά ιδέα και ανασκουμπώσου και εσύ, οι λέξεις είναι απλές και γι'αυτό και πιο δύσκολες.
      Φιλάκια και καλές δημιουργίες

      Διαγραφή
  3. Θενιόρα Πίππη μπουέναθ νότθεθ και μούτθοθ γκράτθιαθ για το ποθτ! Τα λεοπάρ συγχαρητήριά μου για το κέφι και την έμπνευση που μας χάρισες! Ευτυχώς για μας και δυστυχώς για σένα, το εξαιρετικό χιούμορ σου είναι εκτός συναγωνισμού. Γιατί τώρα θα ξεσκόνιζες εσύ τα τρόπαια :-)
    Kαλή χρονιά Πίππη μου! Πάντα με παιχνιδιάρικη διάθεση και αστείρευτο χιούμορ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά είναι! Με έναν καφέ ζεματιστό, μαθαίνει κανείς άψογα ισπανικά! χαχα!

      Διαγραφή
    2. Ναι, άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε! Για το έγκλημα κουβέντα, ε;

      Διαγραφή
  4. Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα τελικά κοίτα να δεις τώρα τι ....παρασκήνιο αποκαλύπτεις έτσι Pippi ;
    αλλάζονται οι λέξεις δηλαδή τώρα ένα πράμα χαχαχαχαχαχαχα.
    Εντάξει έκανα ταινία μικρού μήκους τη Μαρία στο σπίτι με τις εικόνες που ανέφερες και έλιωσα στο γέλιο χαχαχαχαχα.
    Να είσαι καλά βρε κούκλα μου.
    Τελικά είναι ευλογία να έχεις την αίσθηση του χιούμορ και το χαμόγελο. Ευλογία για μας που σε έχουμε ανάμεσά μας.
    Ξύνω το κεφάλι μου τώρα για έμπνευση, για να δούμε τι θα σκαρφιστώ πάλι.
    Φιλάκια πολλά, χρόνια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη, σ'εσένα μπορώ να το πω: από όταν είδα ότι η Κανελλάκη δεν είχε αφήσει τρόπαιο για τρόπαιο, κάτι μου βρωμούσε. Τρύπωσα, λοιπόν, μια μέρα στο άντρο της και το γέμισα κοριούς και κάμερες.
      Και, όπως είδες, το μέτρο απέδωσε.
      Καλές εμπνεύσεις, εύχομαι, και αν μάθω τίποτα καινούργιο, θα σου το σφυρίξω.
      Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

      Διαγραφή
  5. Ω θα έσκιζες αν το έστελνες!
    Εκπληκτικό παρασκήνιο, με το χιούμορ και τη φαντασία να δίνουν ρέστα!
    Υπέροχη μη συμμετοχή!
    Φιλιά πολλά και καλή χρονιά με υγεία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμ' τι νόμιζες, ότι τα πεπραγμένα σας δε θα έβλεπαν ποτέ το φως του ήλιου;
      Πρόσεχε, γιατί θα βάλω κοριό και στο δικό σου άντρο!
      Μουσίτσα!

      Διαγραφή
  6. (Προσπαθώντας να γράψω σχόλιο χωρίς πολλή φασαρία, να μη με αντιληφθούν και αρχίσω κι εγώ να ζω με κοριούς και κάμερες..)

    Και όχι μόνο! Αλλά και η Μαρία (η Κανελλάκη, ντε!) δε διέψευσε τίποτα από τα αφηγημένα!

    Τώρα, δυσκολεύομαι. Πώς να βρούμε τρόπο να φτάνουν τα τρόπαια εκεί που αξίζουν; Κοιτάξτε, μια πρόχειρη ιδέα. Θα συνεχίσουν να ισχύουν τα τρόπαια του "παίζοντας με τις λέξεις". Αυτά θα τα σωρεύει η Κανελλάκη στο δεύτερο ράφι που φτιάχνει. Όμως, μπορούμε να υιοθετήσουμε τρόπαια για όλους τους άλλους που θα σχολιάζουν τα τρόπαια της Μαρίας. Και εκεί, μπορεί ο καθένας να διατηρεί τις ελπίδες του.

    Για το δεύτερο τρόπαιο και μετά. Γιατί το πρώτο το πήρε η Πίππη και με διαφορά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά και η Μαρία (η Κανελλάκη, ντε!) δεν διέψευσε τίποτα, αγαπητέ μου Διονύση, αφού έχουν καταγραφεί όλα λεπτομερώς, το δε πονηρό χαμόγελό της μπορεί να τυπωθεί και σε γιγαντοαφίσα μέσω εκτυπωτή λέηζερ, που παίρνει τις εικόνες απευθείας από τη μικροκάμερα που είναι τοποθετημένη ακριβώς απέναντι από τον καναπέ τον λεοπάρ...
      Πολύ καλή η ιδέα σου για τα τρόπαια, θα την επεξεργαστώ και θα επανέλθω. Και, φυσικά, ευχαριστώ θερμά για την απονομή του πρώτου τρόπαιου για τον σχολιασμό.
      Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

      Διαγραφή
  7. Χαχαχαα πρώτη φορά στο blog σου και πραγματικά με υποδέχθηκες σπαρταριστά!!!Ωστε έτσι λοιπόν ε? Συνωμοσίες!!!!
    Χαίρομαι που σε βρήκα Pippi μου. Καλό απογευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες, Μαρία! Χαίρομαι που σε έκανα και γέλασες, ενώ ταυτόχρονα ενημερώθηκες για τα όσα συμβαίνουν πίσω από την πλάτη μας. Κάποιος έπρεπε να τα αποκαλύψει, επιτέλους...
      Καλό απόγευμα και σε εσένα

      Διαγραφή
  8. Χι,χι,χι!!!! Λοιπόν, δεν θα μπορούσαν να έχουν γίνει αλλιώς τα πράγματα! Ανυπομονούσα για τις λέξεις, καλά το έγραψες, αλλά ανυπομονώ πλέον και για τις μη-συμμετοχές σου στο παιχνίδι! (Μόλις επανασυνδεθώ στο ίντερνετ, θα σε κοντράρω!!!)
    Πίππη μου, αφήνω ευχές μέσα από την καρδιά μου, για μια καινούρια όπως την επιθυμείς. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα, φυσικά και έγιναν έτσι, αγαπημένη μου Γούμαν! Τι νόημα θα είχαν οι κοριοί και οι κάμερες αλλιώς;
      Καλά κάνεις και ανυπομονείς για τις μη συμμετοχές, νομίζω βγαίνουν καλύτερες από τις συμμετοχές.
      Εύχομαι να αποκατασταθεί η βλάβη και να κοντραριστούμε επί ίσοις όροις, όπως μας αρμόζει, χι, χι!
      Και εσύ να έχεις μια πολύ όμορφη χρονιά και άφθονες εμπνεύσεις. Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  9. Κοίτα να δεις και εγώ την υποψία μου την είχα. Και δεν σκέφτηκα τους κοριούς...Ευτυχώς που έχουμε εσένα.Μα γιατί να μην ορίσουμε και τρόπαια για τις μη συμμετοχές; Πρώτη θα έβγαινες και θα είχες εσύ τους κοριούς μάτια μου!!!
    χααχχαα τώρα έγραψες στ'αλήθεια. Εγώ πάλι ιδέα δεν μου έρχεται. Να σαι καλά Πίππη μου που μοιράζεις απλόχερα χαμόγελα
    Καλή χρονιά με το ίδιο πάθος στις αναρτήσεις σου και την αστείρευτη φαντασία σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσε τους κοριούς σε εμένα και μην ανησυχείς για τίποτα, Άννα μου!
      Χαλάρωσε και θα σου έρθουν ιδέες. Εμένα, αυτή τη φορά, πρώτα μου ήρθε η ιδέα για τη μη συμμετοχή και μετά μου ήρθε ιδέα για τη συμμετοχή. Οπότε, μην απογοητεύεσαι. Εξάλλου, υπάρχει άφθονος χρόνος ακόμα.
      Καλή και δημιουργική χρονιά και σε εσένα

      Διαγραφή
  10. Πολύ ωραίος διάλογος καλή αρχή για το 2019

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, Νατάσα, και σε εσένα τα καλύτερα εύχομαι

      Διαγραφή
  11. Αυτή μάλλον είναι η συνέχεια του "η Πίπη συνεχίζει να εμπνέεται πέντε - πέντε τις συμμετοχές, ε; 😂 Πω, τι γέλιο ήταν αυτό. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΕΣΤΕΛΝΕΣ! Και τι πειράζει εάν σε αναγνώριζαν; Και δεν την έδινες σε μένα τότε; Και δεν θα σε αναγνώριζαν + θα είχα κι εγώ συμμετοχή (κάτι γίνεται τελευταία με τα δημιουργικά μου τσάκρα, δεν εξηγείται αλλιώς το ότι δεν μπορώ να γράψω ούτε γραμμή) + θα σήκωνες το κύπελλο (ακόμη κι εάν εγώ φαινόμανε στα φλας!). Ά
    Μη με ξεχάσεις την επόμενη φορά, ναι; Μετά χαράς θα σε εξυπηρετήσω! Για σένα όλα, φίλη μου! ❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα να δεις που, παρ'όλο που είμαι δαιμονία, αυτή τη λύση δεν την σκέφτηκα! Σε ευχαριστώ πολύ για την προσφορά σου, είσαι άνθρωπος, πάνω απ'όλα!
      Όσο για τα δημιουργικά σου τσάκρα, μην ανησυχείς και είναι μια χαρά. Απλώς, τώρα τελευταία έχουν μπλέξει με κάτι εφιάλτες και δεν μπορούν να ξυπνήσουν, χε, χε!
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  12. Εντάξει Πίπη, το τερμάτισες!
    Το στεφάνι μου είχε πέσει για ύπνο, αλλά τον ξύπνησα από τα γέλια!
    Αμ κι η Μαρία με τα "θ"; Τέλεια!
    Να είσαι καλά κορίτσι μου, το χρειαζόμουν αυτό το γέλιο σήμερα!
    Πατάω δημοσίευση και πάω να το ξαναδιαβάσω!
    Καλή εβδομάδα Πίπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να ξανακοιμήθηκε το στεφάνι σου ύστερα, Αρτίστα μου!
      Χαίρομαι που γέλασες (και που, πιθανώς, ύστερα ξαναγέλασες) και ελπίζω να σε ξανακάνω σύντομα να ξαναγελάσεις.
      Πολλά φιλιά και καλή βδομάδα και σε εσένα

      Διαγραφή

To comment or not to comment? That is the question