Αποτυχημένη ανατροπή

     Ήρθε ο καιρός που και τα πουλιά αποφάσισαν να κάνουν διαγωνισμό τραγουδιού. Και ο λόγος, αν και δεν τον ανακοίνωσαν, ήταν απλός: Είχαν βαρεθεί να ακούνε το αηδόνι να κοκορεύεται ότι τραγουδούσε καλύτερα από όλους και ήθελαν να του δώσουν ένα μάθημα.

     Προκηρύχθηκε, λοιπόν, ο διαγωνισμός, και όπως ήταν λογικό, όλα τα πουλιά δήλωσαν συμμετοχή. Και οι συμμετοχές ήταν τόσο πολλές, που τελικά αποφάσισαν το κάθε είδος να διαλέξει τον πιο καλλικέλαδο εκπρόσωπό του για να τραγουδήσει, αλλιώς ο διαγωνισμός δεν θα τελείωνε ποτέ.

     Έτσι και έγινε, και οι εκπρόσωποι επιλέχθηκαν, όχι χωρίς δυσκολίες, είναι αλήθεια, αλλά επιλέχθηκαν. Και άρχισαν τις πρόβες, και παντού αντηχούσαν τα κελαηδήματά τους. Και οι άνθρωποι νόμιζαν ότι τα πουλιά τρελλάθηκαν, αλλά δεν ήξεραν τι συνέβαινε στην πραγματικότητα. Και ευτυχώς, εδώ που τα λέμε, αλλιώς θα είχε εμπορευματοποιηθεί και αυτός ο διαγωνισμός.

     Και η βραδιά του διαγωνισμού έφτασε. Και όλα τα πουλιά έσπευσαν στο χώρο, για να απολαύσουν τους εκπροσώπους τους. Και ο χώρος φωτιζόταν από εκατοντάδες πυγολαμπίδες, που είχαν προσληφθεί γι'αυτόν τον σκοπό, με σύμβαση έργου. Και εκατοντάδες πεταλούδες επίσης στόλιζαν τον χώρο με τα πολύχρωμα φτερά τους, αλλά επρόκειτο για φιλική συμμετοχή.

     Και ξεκίνησε ο διαγωνισμός και ένα-ένα τα πουλιά άρχισαν να τραγουδούν. Και το αηδόνι τραγούδησε "Είναι όμορφη η νύχτα", που ήταν μια κλασσική μπαλάντα, αλλά το κοινό είπε ότι ήταν πολύ βαρετό. Ύστερα βγήκε η καρδερίνα και τραγούδησε "Της φυλακής τα σίδερα", με ένα σαφές πολιτικό μήνυμα, ζητώντας ελευθερία για τις φυλακισμένες καρδερίνες όλου του κόσμου, αλλά πολλοί είπαν ότι ο διαγωνισμός δεν έπρεπε να γίνει θέατρο πολιτικών διεκδικήσεων, αλλά ότι θα ταίριαζε πολύ καλύτερα κάτι πιο ανάλαφρο. 

     Ο αετός τραγούδησε "Μοιάζει ο κόσμος μια σταλιά, όταν τον δεις από ψηλά", αλλά το κοινό θεώρησε ότι ήταν μια κακόγουστη επίδειξη, και τι ήθελε δηλαδή, να τους θυμίσει ότι πετούσε ψηλότερα από όλους; Ύστερα βγήκε ένας κόρακας και τραγούδησε το τραγούδι "Μαύρα κοράκια", που ήταν μάλλον πολύ ροκ για τα γούστα του κοινού, που δεν του επιφύλαξαν και πολύ θερμό χειροκρότημα. Μετά τον κόρακα σειρά είχε το παγώνι, το οποίο είχε στολιστεί υπερβολικά για την περίσταση, και, εντάξει, καλό και το θέαμα, αλλά σημασία είχε το τραγούδι. Το τραγούδι που τραγούδησε λεγόταν "Την ουρά μου καμαρώνω", παρεμπιπτόντως.

     Η κίσσα τραγούδησε επίσης το τραγούδι "Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός", το οποίο δεν ενθουσίασε και πολύ το κοινό, αλλά η αλήθεια είναι ότι φορούσε στο πόδι της μια χρυσή αλυσίδα που πολύ συζητήθηκε. Ύστερα βγήκε ο κόκορας, που τραγούδησε "Όσο πιο πολλές, τόσο πιο καλά", αλλά στους κύκνους δεν άρεσε καθόλου, αφού ήταν πολύ προκλητικό για τα γούστα τους. Τι, δηλαδή, προέτρεπε τον κόσμο στην πολυγαμία; Αίσχος!

     Μεγάλη εντύπωση προκάλεσε ο παπαγάλος, που τραγούδησε στην γλώσσα των ανθρώπων, η αλήθεια είναι όμως ότι κανένα πουλί δεν κατάλαβε τίποτα, και ύστερα από λίγο το τραγούδι του είχε ξεχαστεί. Τον διαγωνισμό έκλεισε το χελιδόνι, με το τραγούδι "Ψαλίδισα τα όνειρά μου", κάπως μελαγχολικό και ίσως βαρύ.

     Ύστερα το κοινό κλήθηκε να ψηφίσει. Και, εννοείται, ότι κανένας δεν μπορούσε να ψηφίσει τον εκπρόσωπο του είδους του, για να είναι αντικειμενικά τα πράγματα. Και το κάθε πουλί σκεφτόταν τι να ψηφίσει, να ψηφίσει το ροκ τραγούδι του κόρακα; ά-πα-πα, όχι, τον αετό, μήπως; ούτε, ας ρίξει μια ψήφο στο αηδόνι, εντάξει, βαρετό ήταν, αλλά ήταν μια αξιοπρεπής μπαλάντα, πώς να το κάνουμε; εντάξει, λοιπόν, και μήπως να ψηφίσει το τραγούδι της καρδερίνας; ναι, αλλά πολύ νόημα, βρε αδερφάκι μου, ενώ το "Είναι όμορφη η νύχτα" ξεχείλιζε από ρομαντισμό, καλός ο ρομαντισμός, ε, δώσε μια ψήφο στο ρομαντισμό, και μήπως να ψηφίσει τον κόκορα; αλλά όχι, για να γίνει το τραγούδι του επιτυχία και να το τραγουδάνε όλοι, και να το ακούνε και τα παιδιά και να γίνονται γυναικάδες; ε, όχι! ενώ το αηδόνι, ε, ναι, το αηδόνι ήταν μια ασφαλής επιλογή, όπως και να το κάνεις, και ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία, και μετρήθηκαν οι ψήφοι, και, έκπληξη! Νικητής το αηδόνι!

     Και το αηδόνι παρέλαβε το βραβείο του και τραγούδησε το νικητήριο τραγούδι άλλη μια φορά, και όλοι πείστηκαν ότι τελικά το καλύτερο τραγούδι ήταν το τραγούδι του αηδονιού, και οι υπόλοιποι διαγωνιζόμενοι αποχώρησαν, όχι και τόσο ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Και πιο άσχημα από όλους το πήρε ο κόρακας, που μίλησε για κυκλώματα και για φαβορί, και η καρδερίνα δεν είπε τίποτα αλλά συμφώνησε μαζί του. 

     Και, αν το καλοσκεφτεί κανείς, ο κόρακας δεν είχε και εντελώς άδικο. Ίσως όχι τόσο για τα κυκλώματα, όσο για τη δύναμη που ασκούν στο κοινό τα φαβορί...