Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018

Περί ανέμων και υδάτων



- Μαίρη!
- Αννέτα! Καιρούς και ζαμάνια! Τι κάνεις, βρε θηρίο;
- Καλά, εσύ; Αλλά, τι ρωτάω, βλέπω! Μη μου πεις: αδυνάτισες!
- Ε, ναι, φαίνεται;
- Τι ρωτάς αν φαίνεται, μισή έχεις μείνει!
- Ε, όχι και μισή…
- Θέλω τη δίαιτά σου, οπωσδήποτε!
- Πήγα σε έναν καλό διαιτολόγο και σώθηκα!
- Α, ναι; Κι εγώ πρέπει να πάω σε διαιτολόγο, όσο κι αν προσπαθώ δεν τα καταφέρνω να αδυνατίσω από μόνη μου. Είναι καλός ο δικός σου;
- Κούκλος: ψηλός, γεροδεμένος, και με ένα χαμόγελο να σε στείλει αδιάβαστη…
- Μαίρη!
- Ε, τι «Μαίρη!»; Σου λέω, αξίζει!
- Βρε, για διαιτολόγο σου είπα ότι ψάχνω ή για γκόμενο;
- Για διαιτολόγο μου είπες, αλλά τι να κάνω που ο διαιτολόγος μου κάνει και για γκόμενος;
- Τώρα, σοβαρά, είναι τόσο καλός;
- Όσο δε φαντάζεσαι…
- Και, δηλαδή, εσύ τον έχεις και γκόμενο;
- Ε, όχι και γκόμενο, αφού ξέρεις, εγώ είμαι μια σοβαρή, παντρεμένη γυναίκα…
- Ναι…
- … αλλά τι να κάνω που ο Σάκης φοράει μόνιμα σωσίβιο από γεροντόπαχα, βλέπω το διαιτολόγο και ανοίγει το μάτι μου λίγο…
- Ε, καλά, δεν είναι και τόσο μεγάλος ο Σάκης…
- Πρόλαβε τις δέσμες
- Σοβαρά; Ε, τότε έχεις δίκιο, φιλενάδα. Και, δε μου λες: τι δίαιτα σου έχει δώσει;
- Λίγο απ’όλα μου είπε, και μου είπε να κάνω και γυμναστική.
- Κάνεις και γυμναστική, δηλαδή;
- Αμέ! Ξεκίνησα γυμναστήριο, και έχω έναν γυμναστή εξαιρετικό.
- Μπράβο…
- Ναι, ψηλός, ξανθός, γεροδεμένος, άλλο να σου λέω!
- Βρε, Μαίρη, πάλι για γκόμενο μου μιλάς; Όλα καλά με το Σάκη;
- Ναι, καλέ, γιατί ρωτάς; Επειδή έχω ωραίο γυμναστή; Σιγά τα ωά!
- Τέλος πάντων, ό,τι κι αν κάνεις, καλό σου κάνει. Είσαι μία θεά, φτου να μη σε ματιάσω!
- Ευχαριστώ… Εσύ πώς τα πας;
- Ε, όπως τα’ξερες: ο Παύλος στο μαγαζί, η πεθερά στο σπίτι, τα παιδιά στο σχολείο…
- Ακόμα μαζί σας μένει η πεθερά σου;
- Δυστυχώς, ναι.
- Καλά, αυτή δεν είχε έρθει για λίγες μέρες;
- Φαίνεται πως το λίγο και το πολύ είναι πολύ σχετικές έννοιες.
- Αχ, τι τραβάς, καψερή μου!
- Τι τραβάω, δε λες τίποτα! Έχει άποψη για όλα και αν της πάω κόντρα σε κάτι, κάνει παράπονα στον Παύλο και του λέει ότι της βγάζω γλώσσα! Ποια; Εγώ, που είμαι ένας άγγελος καλοσύνης!
- Και δεν είσαι; Θα ξεχάσω εγώ πόσες φορές μου έφερνες ταπεράκια στο σπίτι μέχρι να μάθω να μαγειρεύω και να μη γίνομαι ρεζίλι στον άντρα μου;
- Τις προάλλες, όμως, τον έπιασα τον Παύλο και του ξηγήθηκα. Πού θα πάει αυτή η δουλειά, του είπα, θα μονιμοποιηθεί η μάνα σου; γιατί, αν είναι, να φέρω και τη δικιά μου να κάνουν παρέα οι δυο τους.
- Και τι σου είπε;
- Τι θα μπορούσε να πει; Αφού πρώτα του γύρισε το μάτι μόλις με άκουσε να αναφέρω τη μάνα μου, μου είπε ότι θα της μιλήσει.
- Εύχομαι να πάνε όλα καλά.
- Αμήν. Αλλιώς, μου φαίνεται θα πάω στο γυμναστή σου, και όχι για γυμναστική.
- Εμ, θα του χρειάζεται του Παύλου, αν βάζει τη μάνα του πάνω από την οικογένειά του…
- Προχθές πήρα ένα ζευγάρι παπούτσια, όνειρο σκέτο, του τα δείχνω, πόσο; μου λέει, ογδόντα, του λέω, ακριβά είναι, πετάγεται η μάνα του, ακριβά είναι, μου λέει κι αυτός. Το πώς κρατήθηκα, δε λέγεται! Όταν αυτός πληρώνει τα μαλλιοκέφαλά του για να κάνει το αυτοκίνητο σένιο, όπως λέει, του είπα τίποτα; Άλλαξα το σαλόνι, μου λέει, μπράβο, του λέω, έβαλα και ηλιοροφή, μου λέει, μπράβο, του ξαναλέω, θα το πάω ξανά στο συνεργείο, μου λέει, να του μετρήσουν τις εκπομπές των καυσαερίων, να το πας, του λέω.
- Οι άντρες δεν καταλαβαίνουν, χρυσή μου. Νομίζουν ότι διατηρούμαστε όμορφες και θελκτικές με τον αέρα που αναπνέουμε. Αμ’έχει κόστος η ομορφιά!
- Τώρα που είπες «ομορφιά», ποιαν είδα το Σάββατο στη λαϊκή;
- Ποια;
- Την Ντίνα, την κόρη του φούρναρη.
- Τίγκα στο τατουάζ, ε;
- Ναι, βρε παιδί μου, κάθε φορά που την βλέπω έχει και καινούργια τατουάζ.
- Και, ξέρεις, αν αλλάξει γνώμη και θέλει να τα αφαιρέσει, η αποκατάσταση του δέρματος είναι πολύ επίπονη, μου το έχει πει δερματολόγος.
- Είχες σκοπό να κάνεις κι εσύ τατουάζ;
- Κάποτε το σκεφτόμουν, ναι… Μη φανταστείς κάτι μεγάλο, μια καρδούλα στη βάση του λαιμού σκεφτόμουν, αλλά όταν άκουσα τα περί αποκατάστασης, άλλαξα αμέσως γνώμη.
- Καλά έκανες, πάρε καλύτερα μια γούνα.
- Γούνα δεν παίρνω, είμαι οικολόγος.
- Καινούργιο είναι αυτό;
- Όχι, πάντα ήμουν, απλώς δεν το είχα καταλάβει. Τώρα μόνο πανωφόρια από φυσικές ίνες, σαν αυτό το παλτουδάκι που φοράω, σου αρέσει;
- Ωραίο είναι, αλλά αυτό το ύφασμα νομίζω ότι κάνει κόμπους.
- Α, δε με πειράζει αυτό, έχω πάρει ένα μαραφέτι που αφαιρεί τους κόμπους στο πι και φι.
- Ξέρω ποιο λες, έχω κι εγώ ένα.
- Ναι, τέλος πάντων... Λοιπόν, φιλενάδα, χάρηκα πολύ που τα είπαμε. Κανόνισε να βρεθούμε μια μέρα για καφέ. Έχω ανακαλύψει μια καινούργια καφετέρια κοντά στην κεντρική πλατεία, άλλο πράγμα!
- Ε, να πάμε τότε...
- Την έχει ένας ξάδερφος της Ευαγγελίας που έχει το προποτζίδικο στη γωνία. Εξαιρετικός: ψηλός, μελαχροινός, με κάτι πλάτες σαν τρίγωνα Πανοράματος...
- Πάλι για γκόμενο μου μιλάς, βρε Μαίρη; Όλα καλά με το Σάκη, σίγουρα;  

ΥΓ: Αυτό θα μπορούσε να είναι μία συμμετοχή της Πίπης στο δρώμενο της Μεμαρίας "Παίζοντας με τις λέξεις", όμως δεν είναι, ησυχάστε, οι κανονικές συμμετοχές είναι ακόμα ιγκόγνιτο... Εν αναμονή της λήξης του παιχνιδιού, ας παίξουμε λίγο ακόμη, λοιπόν.

23 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σε έκανα και γέλασες, Δραστήρια, αυτός ήταν ο σκοπός.
      Να έχεις μια όμορφη μέρα

      Διαγραφή
  2. Αν ήταν, θα ήταν μάλλον η πιο κυριολεκτική συμμετοχή, αφού πραγματικά παίζει με τις λέξεις - είπε ο Διονύσης με τους φοβερούς κοιλιακούς και το θεληματικό πηγούνι, στρώνοντας την ξαθνθιά του φράντζα που του σκίαζε τα γαλανά μάτι του και χαμογελώντας πονηρά στην Πίππη..

    Καλημέρα, καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διονύση με την ξανθιά φράντζα που σκιάζει το γαλανό σου μάτι, Διονύση με το θεληματικό πηγούνι και τους φοβερούς κοιλιακούς, χαίρομαι που εκτός από κούκλος είσαι και έξυπνος, αφού αναγνώρισες την αξία αυτής της ανάρτησης.
      Τι να κάνω, είμαι και ψυχοπονιάρα, είπα να δείξω στους αδαείς τον δρόμο το σωστό...
      Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

      Διαγραφή
  3. Pipiiiiiiii !
    χαχαχαχαχαχαχαχα, διάλογος αστέρι !!!!!
    πήρες τις λέξεις, τις έκανες ένα εκπληκτικό παιχνίδι. Έχουμε κανένα τηλέφωνο αυτής της ...Μαίρης βρε παιδί μου ; συνέχεια ψάχνει ; έχουμε ελπίδα ; μπαααα ! σε prime καταστάσεις την βλέπω να στοχεύει και εμείς είμαστε εφεδρεία και μάλιστα ...ασημένια, μήτε καν χρυσή.
    Pippi μου γλυκιά μου, ευχαριστούμε ειλικρινά για τις ανάσες που μας δίνεις.
    Και κοίτα ! δεν πιστεύω να μας την σκάσεις από το ...official παιχνίδι έτσι ; νάμαστε ξηγημένοι !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι λες, παιδί μου, που θα σας την σκάσω, έχω στείλει ήδη δύο συμμετοχές, λέμε, δεν χωράει κι άλλη, γι'αυτό έχω λυσσάξει εδώ πέρα και ανεβάζω κι άλλες...
      Η Μαίρη μόνο οφθαλμόλουτρο λέει ότι κάνει, αλλά, τι να σου πω, όλα στον ίδιο παρονομαστή καταλήγουν. Πάντως, αν θέλεις τηλέφωνο, να ψάξω να βρω, μην ανησυχείς, θα σε διαφημίσω, θα σε κάνω ξάδερφο του Διονύση πιο πάνω (με φοβερούς κοιλιακούς, θεληματικό πηγούνι και τα τοιαύτα, κατάλαβες), πες το μου μόνο και ασ'το επάνω μου.
      Να έχεις ένα όμορφο βράδυ, κι ας είναι χωρίς τη Μαίρη

      Διαγραφή
  4. Να κοίτα τώρα Πίπη μου που κανονικά θα έπρεπε να δουλεύω και αντ αυτού διαβάζω και γελάω με τους εν δυνάμει γκόμενους της Μαίρης.
    Άσε, οι διαιτολόγοι που κατά καιρούς έχω πάει είναι όλες γυναίκες, αλλά έχω γνωρίσει ένα παιδί οδοντίατρο, ωχ αμάν!!!
    Τυπάς, ωραίο χαμόγελο πωωω να ξαπλώνεις στην καρέκλα του την επαγγελματική εννοείται και να λες αχ παναγίτσα μου ας κοιτάζω έξω από το παράθυρο την θέα, γιατί την εσωτερική δεν θα την αντέξω!
    Εχει τα δίκια της η Μαίρη!
    Όσο για τον Σάκη, φαντάζομαι τι θα λέει κι αυτός στους φιλους του, τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι.. τι να κάνουμε οι άνθρωποι με τόσους πειρασμούς δίπλα μας μου λες;
    Να αγιάσουμε θέλουμε αλλά δεν..
    :))))))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι απεριόριστα, που αντί να δουλεύεις διαβάζεις και γελάς με τους εν δυνάμει γκόμενους της Μαίρης!
      Ώστε, καλός ο οδοντίατρος;
      Έχεις δίκιο, η ζωή είναι γεμάτη πειρασμούς. Τι να πω κι εγώ; Μια φτωχή Πίπη είμαι...
      Και τώρα, επιστροφή στη δουλειά... αλλά με χαμόγελο!

      Διαγραφή
  5. Έχε χάρη που είμαι με ίωση, χωρίς ίντερνετ... αλλιώς θα σου έκανα αντίπραξη και θα ανέβαζα κι εγώ ιστορίες εκτός συναγωνισμού!!!
    Προς το παρόν είμαστε 1-1!!!!
    Φιλιά, αγαπημένη Πίππη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περαστικά, αγαπημένη μου Γούμαν, και να ξέρεις, τη σημειώνω την "απειλή" και αναμένω με ανυπομονησία το επόμενο παιχνίδι, όχι παίζουμε!
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  6. Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ, και για την επίσκεψη, και για το σχόλιό σου.
      Καλό βράδυ

      Διαγραφή
  7. Και γιατί παρακαλώ δεν είναι για το Παίζοντας με τις λέξεις; Σκέψου δηλ τι θα είναι η συμμετοχή που έστειλες....αφού αυτή είναι αστέρι.
    Μωρέ να μην είναι κανένας γιατρός μου ή διαιτολόγος που ξέρω παίδαρος!! Έναν παπά παίδαρο γνώρισα μια φορά και φτου αμαρτωλές σκέψεις που έκανα!!!!(Τα πάω καλά με τον άντρα μου μην ανησυχείς) χιχιχιχιχι
    Είσαι υπέροχη!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, Αννούλα μου, δεν στέλνονται οι συμμετοχές με βάση την ποιότητα, αλλά μόνο με βάση τη σειρά "γέννησης", οπότε δεν υπάρχει εγγύηση ότι οι συμμετοχές που έχω στείλει είναι καλύτερες από αυτήν τη συγκεκριμένη.
      Έτσι κι αλλιώς, όμως, χαίρομαι που σου άρεσε η εκτός συναγωνισμού συμμετοχή μου στο δρώμενο της Μεμαρίας και σε ευχαριστώ θερμά για την ψήφο εμπιστοσύνης.
      Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

      Διαγραφή
  8. Πίπη μου, πόσα να δώσω για την επόμενη ιστορία που θα γεννηθεί στο ανήσυχο μυαλό σου; Δεν υπάρχεις, λέμε. Εγώ δεν έχω γράψει καμιά ακόμα κι εσύ κοντεύεις να μπεις στο βιβλίο Γκίνες. (Βρε, λες να ευθύνεται που δεν έχω κανέναν με τέτοια χαρίσματα, να με εμπνέει; Θα πω στη Μαιρούλα να μου δώκει το τηλέφωνο αυτού του γυμναστή... Για την έμπνευσή μου, ρε γαμώτο!)

    Σε φιλώ! 😊

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου Λυσίππη, δεν το πιστεύω ότι δεν έχεις γράψει τίποτα ακόμα! Εσύ, που γράφεις ολόκληρα ποιήματα με τις λέξεις!
      Πάρε τις λέξεις και παίξε πραγματικά μαζί τους, και άσ'τις να σου "μιλήσουν". Εγώ αρχικά είχα γράψει έναν διάλογο μέσα σε κομμωτήριο, όπου μιλούσαν πολλές, όπως φαντάζεσαι, και έλεγαν η καθεμιά το δικό της, αλλά όταν σκέφτηκα να ανεβάσω τον διάλογο, σκέφτηκα ότι τέτοιος διάλογος μπορούσε να γίνει και με δύο μόνο. Τις έβαλα, λοιπόν, να συναντηθούν και να αρχίσουν να μιλάνε, και τότε μου προέκυψε η Μαίρη η ερωτιάρα...
      Πάντως, αν σε βοηθήσει, να σου δώκουμε και το τηλέφωνο του γυμναστή...
      Φιλάκια πολλά και καλές εμπνεύσεις

      Διαγραφή
    2. Γελάω με το σχόλιο της Μαρίας από κάτω για το πόσο σε δυσκόλεψαν οι λέξεις. 😂

      Ευχαριστώ πολύ και για τις συμβουλές, αλλά η δική μου έμπνευση είναι εντελώς μουλάρα. Τουτέστιν, δεν δείχνει καμιά συμπάθεια στις λέξεις, οπότε αυτός ο τρόπος αποβαίνει πάντοτε άκαρπος για μένα. Θα χαζέψω καμία φωτογραφία, μπας και ξυπνήσει ο δημιουργικός μου οίστρος, ειδάλλως δεν πειράζει, θα απολαύσω εσάς απ' τις κερκίδες. 😊

      Διαγραφή
  9. Τελικά είναι όλα καλά με το Σάκη; Πολύ κοιτάζει αλλού η Μαίρη!
    Τι κοιτάζει δηλαδή, ακτινογραφίες κανονικές κάνει!

    Βλέπω τελικά ότι σε δυσκόλεψαν πολύ οι λέξεις...
    Με δυσκολία έγραψες άλλη μια ιστορία! χαχα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ φαντάζομαι ότι απλώς πλήττει στο γάμο της, αλλά δεν την ξέρω και καλά, για να είμαι ειλικρινής, προχθές την γνώρισα.
      Έχεις δίκιο για τις λέξεις, Μεμαρία μου, τι να πω; Όσο δύσκολες μου φάνηκαν στην αρχή, τόσο "κούμπωσαν" μεταξύ τους, τελικά.
      Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα, με πολλές συμμετοχές για το παιχνίδι

      Διαγραφή
  10. Κάτσε να συνέρθω απ' το μίνι-εγκεφαλικό. Νόμιζα πως τέλειωσε η προθεσμία για το παιχνίδι. Και η ψηφοφορία επίσης και πως τώρα κάνετε ανάρτηση με τις ιστορίες σας...
    Εν τω μεταξύ, ακόμα δεν έχω ανοίξει ένα ρημαδοαρχείο, να ξεκινήσω να γράφω. Κι ο Σάκης έβαλε ηλιοροφή ε; Μπορεί και να του χρειαστεί πάντως. Θα βολεύει καλύτερα το κεφάλι του, καταλαβαίνεις...
    Φιλιά πολλά Pippi μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Μαρία, συγγνώμη αν σε τάραξα, αλλά τι εννοείς ότι ακόμα δεν έχεις ξεκινήσει να γράφεις; Τι θα γίνει, τον εαυτό μου θα ανταγωνιστώ; τις προάλλες η Λυσίππη, τώρα εσύ...
      Α, όχι, αγαπητή μου, δεν μπορείς να στερήσεις από το λαό σου την περίφημη Κανελλάκειο πένα (ή το Κανελλάκειο πληκτρολόγιο, ό,τι από τα δύο προτιμάς), πρέπει να γράψεις ανυπερθέτως! Έχεις δύο ολόκληρες μέρες μπροστά σου, βρες τις 2-3 πιο σχετικές μεταξύ τους λέξεις και γράψε μια απλή, μικρή ιστορία, και ύστερα βρες έναν τρόπο να βάλεις και τις υπόλοιπες λέξεις μέσα, να, όπως απλικάρουμε ένα κέντημα επάνω σε μία τσέπη παντελονιού π.χ. (αυτό το γράφω για να δεις ότι ξέρω τι είναι και το απλικάρισμα, όχι ότι το κάνω κιόλας...).
      Όσο για την ηλιοροφή, δεν είχα υπολογίσει την χρήση που υποννοείς, αλλά τελικά την ηλιοροφή την έβαλε ο Παύλος και όχι ο Σάκης. Θα μπορούσαν να κάνουν τράμπα τα αυτοκίνητά τους, για μεγαλύτερη ευκολία, τώρα που το σκέφτομαι...
      Ανυπομονώ να διαβάσω τη δημιουργία σου, ψηφίζω Κανελλάκη δαγκωτό, το ξέρεις, θαρρώ.
      Φιλάκια πολλά και καλές εμπνεύσεις

      Διαγραφή
  11. Τελικά όταν οι λέξεις είναι ζόρικες Pippi μου, τότε ξεσηκώνεται για τα καλά και η δική σου δραστήρια έμπνευση αλλά και η δική μου η τεμπελχανού...και προκύπτουν τα ωραία....Λάτρης του χιούμορ και της σάτιρας τις χαίρομαι ιδιαίτερα τις ιστορίες σου .... γιατί γράφεις αβίαστα, πληθωρικά και με ποιοτικό χιούμορ που εκτιμώ ιδιαίτερα....τολμώ να σε θεωρήσω αδελφή ψυχή .... (δύσκολο να στριμώξεις τόσους διαλόγους, τόση ενδιαφέρουσα διήγηση μέσα σε 400-500 λέξεις ενώ η απελευθέρωση από τον περιοριστικό όρο, δίνει άλλες προοπτικές)....άσε που μ΄εβαλες σε σκέψεις ν΄αλλάξω οδοντίατρο...Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Κλαυδία μου, και εγώ πιστεύω ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Μέχρι και στο τσίγκλισμα που χρειαζόμαστε μοιάζουμε!
      Είναι όντως δύσκολο να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα, αλλά όσο περισσότερο το δουλεύω, τόσο ευκολότερο γίνεται.
      Πάντα, όμως, είναι ευκολότερο όταν δεν υπάρχουν περιορισμοί, έχεις απόλυτο δίκιο. Όπως εδώ, που αφηνίασα.
      Φιλάκια πολλά
      ΥΓ: Αν τελικά αλλάξεις οδοντίατρο, εύχομαι να βρεις τον καλύτερο

      Διαγραφή

To comment or not to comment? That is the question