Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

Στη χάση και στη φέξη


     Ο Ουρανός ήταν ένας όμορφος, ψηλός, γεροδεμένος νέος, με γαλανά μάτια, που άλλαζαν τόνο, ανάλογα με τις διαθέσεις του. Όλες οι κοπέλες τον γλυκοκοίταζαν και του χαμογελούσαν με νάζι, όποτε τον έβλεπαν, ελπίζοντας να κερδίσουν την πιο προνομιούχα θέση στην καρδιά του: αυτήν της αγαπημένης του.
     Εκείνος, όμως, ήταν ιδιαίτερα σεμνός και ντροπαλός - γι'αυτό και πολλές φορές κοκκίνιζε, όταν άκουγε πολλά κομπλιμέντα - και δεν ενέδιδε στα ερωτικά καλέσματα. Μέχρι που συνάντησε τη Γη, με τις ομορφιές της, με τις στρογγυλάδες της, με τις οροσειρές της στα κατάλληλα σημεία, με τα υγρά της μάτια να αντανακλούν το χρώμα των δικών του ματιών... Ε, δεν ήθελε και πολύ ο καημένος, είχε δεν είχε, έπεσε στον έρωτά της.
     Μα και η Γη δεν έμεινε απαθής στα κάλλη του, ίσα-ίσα που γοητεύτηκε αμέσως από εκείνον. Και δωσ'του να αλλάζει φορεσιές, πότε να φοράει λουλουδάτα μπλουζάκια με λευκά, εφαρμοστά παντελόνια, πότε λευκές, χιονάτες μπλούζες με ανάλαφρες, λουλουδάτες φούστες, πότε να στολίζει τα μαλλιά της με στεφάνια από λουλούδια, πότε με κοχύλια και κοράλλια, πότε με κρυστάλλινες τιάρες από πάγο...
     Ήταν ζήτημα χρόνου, λοιπόν, ο Ουρανός και η Γη να γίνουν ζευγάρι, και οι θαυμάστριες του Ουρανού έπεσαν σε μαύρη μελαγχολία όταν το έμαθαν. Αλλά, δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, έρωτας ήταν αυτός...
     Το νεαρό ζευγάρι έγινε αχώριστο και πήγαιναν παντού μαζί. Και ο Ουρανός δεν άφηνε τη Γη από την αγκαλιά του και εκείνη αφηνόταν στα χάδια του και στη ζεστή του ανάσα... Και αφού και οι δυο συμφώνησαν ότι δεν μπορούσαν να ζήσουν χώρια, αποφάσισαν να παντρευτούν.
     Ο γάμος έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο, αλλά αυτό δεν περιόρισε την ευτυχία του ζευγαριού στο ελάχιστο. Έλαμπαν και οι δύο νεόνυμφοι, τα πρόσωπά τους ακτινοβολούσαν από ευτυχία, νιάτα, ομορφιά, και όλοι οι καλεσμένοι, αν και λίγοι, είπαν ότι δεν είχαν ξαναδεί πιο ταιριαστό ζευγάρι.  
     Μετά την τελετή, οι δυο νέοι πήγαν ταξίδι του μέλιτος και όταν επέστρεψαν από το γύρο του Γαλαξία, όπου είχαν πάει, η Γη ακτινοβολούσε λίγο περισσότερο από πρώτα, ενώ οι στρογγυλάδες της είχαν αυξηθεί... Και, μερικούς μήνες αργότερα, το σπίτι του ζευγαριού αντήχησε από το κλάμα ενός μωρού. Το μωρό ήταν χλωμό και πολύ χαριτωμένο, και το ονόμασαν Σελήνη. Και τότε άρχισαν τα προβλήματα.
     Πρώτα-πρώτα, ο Ουρανός έπαψε να είναι το κύριο μέλημα της Γης και το ενδιαφέρον της άρχισε να το μονοπωλεί το μωρό. Πού την έχανες, πού την έβρισκες τη Γη, αγκαλιά με το μωρό ήταν. Πού να χωρέσει στην αγκαλιά της και ο Ουρανός! «Όχι τώρα, θηλάζω», του έλεγε, ή «Περίμενε να το αλλάξω», ή «Μα τι κάνεις, το μωρό κοιμάται, να το ξυπνήσεις θέλεις;», και όλα αυτά χωρίς να του ρίχνει ούτε μια ματιά!
     Ο Ουρανός άρχισε να ζηλεύει. Τι κι αν το μωρό ήταν και δικό του, δεν είχε φανταστεί ποτέ πως θα ερχόταν κάποια στιγμή δεύτερος στην καρδιά της αγαπημένης του. Χωρίς να το συνειδητοποιεί, άρχισε να κοιτάζει το μωρό με μισό μάτι. Η Γη, με την ευαισθησία που αποκτούν οι μητέρες, κατάλαβε αμέσως την αλλαγή των αισθημάτων του άντρα της απέναντι στη μικρή Σελήνη και, η αλήθεια να λέγεται, ενοχλήθηκε πολύ. Άρχισαν οι πρώτοι καυγάδες.
     Η μικρή Σελήνη, καθώς μεγάλωνε, γινόταν όλο και πιο χαριτωμένη, ενισχύοντας τις εκδηλώσεις αγάπης της μητέρας της και τη ζήλεια του πατέρα της. Και, σαν να μην έφτανε αυτό, βρέθηκαν κάποιοι καλοθελητές που έβαλαν ιδέες στον Ουρανό, ότι το παιδί μπορεί να μην ήταν και δικό του, καθώς ήταν γνωστή σε όλους η προηγούμενη, σύντομη, μεν, αλλά πολύ θυελώδης, δε, σχέση της Γης με έναν μετεωρίτη. Εκεί ήταν που τα πράγματα χειροτέρεψαν πολύ. Οι καυγάδες του ζευγαριού έγιναν πλέον καθημερινοί και κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο έρωτάς τους είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα. Ήταν πλέον ζήτημα χρόνου το ζευγάρι να φτάσει στο χωρισμό, δίνοντας την ευκαιρία στα αστέρια να αρχίσουν να κομπάζουν, επειδή το είχαν προβλέψει από καιρό.
     Και ήρθε η μέρα που ο Ουρανός και η Γη βρέθηκαν αντίδικοι στην ίδια δίκη, αυτή που θα έλυνε το γάμο τους. Το διαζύγιο βγήκε συναινετικά, αλλά στο θέμα της κηδεμονίας υπήρξε διαφωνία, καθώς ο Ουρανός είχε στο μεταξύ αλλάξει γνώμη για τη μικρή Σελήνη και επιθυμούσε, όπως και η Γη, να την αναλάβει αποκλειστικά. Οι δύο γονείς ήταν ανένδοτοι επάνω σε αυτό το θέμα και το δικαστήριο προβληματίστηκε πολύ, αποφασίζοντας - αφού ακούστηκαν και οι δύο πλευρές - να μοιράσει εξίσου την κηδεμονία και στους δύο γονείς. 
     Από τότε η Σελήνη άρχισε να μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στους γονείς της και να μένει πότε με τον πατέρα της, πότε με τη μητέρα της. Και όταν έμενε με τον πατέρα της, άρχιζε σιγά-σιγά να παίρνει τα γαλάζια χρώματά του και όλοι έλεγαν πόσο του μοιάζει, όταν όμως γυρνούσε στη μητέρα της ξαναεμφάνιζε τις στρογγυλάδες που είχε πάρει από εκείνην και όλοι έλεγαν ότι ήταν φτυστή η μάνα της.
     Και οι άνθρωποι ούτε που φαντάζονταν ποια ήταν η αιτία όλων αυτών των αλλαγών, μόνο τη χάση και τη φέξη αντιλαμβάνονταν. Και πάλι καλά, να λέμε...

22 σχόλια:

  1. Μα τι φαντασία είναι αυτή!! Πολύ όμορφο...Τώρα κι εγώ κατάλαβα τη σημασία της χάσης και τη φέξης.
    Κι αυτός ο ουρανός...να ζηλεύει το παιδί του;;; Τι να του πω!!
    Καλημέρα Πίπη μου Απολαυστική όπως πάντα.
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου, και που σε βοήθησε να καταλάβεις πώς έχουν τα πράγματα!
      Όσο για τον Ουρανό, τι να κάνουμε που μας βγήκε υπέρ το δέον παθιάρης;
      Φιλάκια πολλά και σε εσένα, Άννα μου

      Διαγραφή
  2. Να λοιπόν που στα κρυφά μας όνειρα υπάρχουν αλήθειες που δεν φανταζόμαστε ή δεν γνωρίζουμε. Και έτσι με τη δική σου γόνιμη φαντασία και όμορφη αφήγηση, σαν παραμύθι, ερχόμαστε να συναντήσουμε τα πάθη αυτής της σχέσης.
    Χμμμμ αυτός ο Ουρανός με πολλές ανασφάλειες τον βλέπω. Δεν περίμενα να φτάσει να ζηλεύει το παιδί του και να το ωθήσει σε έναν τέτοιο διαχωρισμό.

    Φιλιά Pippi μου, όμορφη μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε ο πρώτος θα είναι, ούτε ο τελευταίος που θα έχει ανασφάλειες, Γιάννη μου. Να σου θυμίσω τον Κρόνο, που έτρωγε τα παιδιά του;
      Σημερινά πράγματα!
      Πολλά φιλιά και σε εσένα

      Διαγραφή
  3. Μα, Πίππη, αυτή την ιστορία θα τη ζηλέψει η μυθολογία!
    (Και να φανταστείς, πάντα γοητευόμουνα από τις ιστορίες που έφτιαχναν οι αρχαίοι, για να εξηγούν τα διάφορα του Σύμπαντος. Από τις ιστορίες που, όταν τελείωναν, είχα στα χέρια μου μια εξήγηση για τα πράγματα και τα φαινόμενα.

    Χμ. Δεν ξέρω αν το πρόσεξες, αλλά σε είπα .. αρχαία!!

    ΥΓ. Το ξαναλέω, μήπως και δεν το εμπέδωσε κανείς: Πολύ ωραία, πολύ ωραία!!

    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά που μου επισήμανες ότι με είπες αρχαία, αλλιώς δε θα το καταλάβαινα, Διονύση μου. Όμως, αν βάλεις ένα "σχεδόν" πριν από το "αρχαία", δε νομίζεις ότι θα είσαι πιο ακριβής;
      Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου, είχα καιρό να γράψω ιστορία αυτού του είδους.
      Φιλιά πολλά και σε εσένα

      Διαγραφή
  4. Τι φανταστική ιστορία Πίπη μου!
    Ούτε που θα πήγαινε το μυαλό μου.
    Έθιξες όμως κι ένα δύσκολο θέμα, αυτό της κηδεμονίας των παιδιών .
    Ακόμα κι ο ουρανός και η γη το μοίρασαν στα δύο.
    Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες, Ρένα μου, πόσα πράγματα αγνοούσες;
      Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου.
      Να έχεις ένα πολύ όμορφο Σαββατοκύριακο

      Διαγραφή
  5. Ωραία ιστορία, αλλά έπαθα μια θλίψη.
    Ξέρεις, εκεί με την κηδεμονία της μικρής.
    Δεν μου αρέσουν αυτά. Δηλαδή και για τα παιδιά δεν είναι ωραίες καταστάσεις...
    θα μπορούσαν να το διαχειριστούν κάπως αλλιώς το πρόβλημα που προέκυψε στον γάμο. Και οι δύο.
    Τέλος πάντων, ποια είμαι εγώ που θα κρίνω;
    Αλλά έτσι, κουβέντα να γίνεται...
    Καλό μεσημέρι Πίπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, εντάξει, αγαπημένη μου Αρτίστα, τι να κάνουν οι δυο γονείς, που την ήθελαν και οι δύο; Μόνο εξ ημισείας μπορούσαν να την έχουν.
      Εννοείται ότι τέτοιου είδους καταστάσεις δεν είναι ευχάριστες για τα παιδιά, και μάλιστα τους δημιουργούν και τραύματα. Τυχαίο είναι, νομίζεις, που η Σελήνη είναι κάθε τρεις και λίγο με τα φεγγάρια της;
      Να έχεις ένα όμορφο βράδυ και ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο

      Διαγραφή
  6. Και τα θεωρούσαμε "γήνινα" αυτά τα κουσούρια με τα παιδιά "πακέτα". Κοίτα που γίνονται κι εκεί πάνω τα ίδια αίσχη. Τι να πεις;
    Πέρα απ' την πλάκα, αυτό με τη μυθοπλασία το κατέχεις άριστα Πίππη μου. Έχω την εντύπωση πως μπορείς να στήσεις ένα μεγαλειώδες παραμύθι με μεγάλη ευκολία. Εύχομαι να σε δούμε και "εκδιδόμενη" κάποια στιγμή 😊

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, το έχω με τη μυθοπλασία, Μαρία μου, αλλά από εκεί μέχρι την έκδοση υπάρχει το χάος!
      Εξάλλου, τι θέλεις; Να γίνει εδώ μέσα της εκδιδομένης το κιγκλίδωμα;
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  7. Γελάω με την απάντησή σου στην Κανελλένια. Μα την αλήθεια, ως μικρή Λυσιππούλα θα χαιρόμουν πάααρα πολύ να διάβαζα κάτι τέτοιο. Δηλαδή, το καταχάρηκα κι ως μεγάλη Λυσίππη, φαντάσου τότε. Απίστευτο το ταλέντο σου κι αστείρευτη η φαντασία σου! Α ρε Πίπη! ❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης, Λυσιππάκι μου, αλλά πιστεύω ότι είναι άθλος να προχωρήσεις από τη δημιουργία στην έκδοση, όχι μόνο επειδή θα εκδώσεις κάποια κείμενά σου, αλλά επειδή - κυρίως - δεν έχει νόημα να εκδώσεις κάτι, αν δεν υπάρξει συνέχεια.
      Γι'αυτό και τη θαυμάζω τη Μαρία την Κανελλάκη που το τόλμησε, και όχι μόνο το ξεκίνησε, αλλά το συνεχίζει κιόλας με μεγάλη επιτυχία.
      Πάντως, μην ανησυχείς, αν εκδοθώ θα σας ενημερώσω.
      Φιλάκια πολλά και φεγγαρένια

      Διαγραφή
  8. Έτσι λοιπόν εξηγούνται όλα "επιστημονικά"!
    Γιατί κάτι άλλα μαθαίναμε για τη σελήνη!
    Πού να στα λέω τώρα και να σε συγχίζω!
    Η φαντασία σου πάντως είναι υπεράνω γαλαξία!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα, πάντα επιστημονικά τα εξηγώ εγώ!
      Τι, δηλαδή, να σας αφήσω στο σκοτάδι; Αφού έρχονται και μου τα λένε!
      Ποιοι, δε λέω... έχω ορκιστεί εχεμύθεια.
      Φιλάκια πολλά και... γαλαξιακά

      Διαγραφή
  9. Αυτό τώρα πως το σκέφτηκες να γράψεις μια παραλλαγή της ζωής του ζεύγους Ουρανού Γης Πίππη μου !! Ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη έχουν και αυτοί και εγώ που νόμιζα ότι ήταν υπεράνω !!
    Αλλά να αυτοί μας παρασύρουν και εμάς και ποιός ξέρει τι άλλα κάνουν . Αν έχεις νεώτερα να τα μάθουμε ναι!! Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην ανησυχείς, Νικόλ μου, αυτό δεν είναι τίποτα, όλα τα κατορθώματά τους θα τα βγάλω στη φόρα, στο σκοτάδι θα σας αφήσω;
      Φιλάκια πολλά και σε εσένα

      Διαγραφή
  10. Αγαπημένη παραμυθού μου, τι έγραψες πάλι; Υποκλίνομαι για μια ακόμη φορά και πάω να ξαναδιαβάσω, με τη μία δεν το χόρτασα!
    Πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, δεν έκανα και τίποτα, τα άπλυτα του Ουρανού έβγαλα στη φόρα! Δεν φταίω, κιόλας, εκείνος φταίει, ας μην τα έκανε αυτά που έκανε!
      Φιλάκια πολλά, αγαπημένη μου Γούμαν

      Διαγραφή
  11. Αγαπημένη μου Pippi δεν βρήκα την ηλεκτρονική σου διεύθυνση οπότε σε προσκαλώ από εδώ
    https://ghinimatia.blogspot.com/2019/03/3.html
    Περιμένω νέα σου! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ, Μαίρη μου, για την τιμή που μου κάνεις να με προσκαλέσεις, όμως προς το παρόν θα πρέπει να αρνηθώ την πρόσκληση. Δεν νιώθω έτοιμη ακόμα να συμμετάσχω στο παιχνίδι, οπότε θα αρκεστώ στην ανάγνωση των συμμετοχών. Όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να συμμετάσχω και εγώ, θα σου το πω, μην ανησυχείς. Έτσι κι αλλιώς σε διαβάζω και ενημερώνομαι για την έναρξη του παιχνιδιού, κάθε φορά.
      Πολλά φιλάκια (και καλή επιτυχία στην σκυτάλη)

      Διαγραφή

To comment or not to comment? That is the question