Προστατευόμενο είδος

     Πέρα, μακριά, στην Αφρική, βαθιά μέσα στη ζούγκλα, εκεί που ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει ακόμα να φέρει την καταστροφή, εκεί ζουν και κάποια από τα πιο περίεργα πλάσματα που υπάρχουν. Κανένας δεν έχει μιλήσει γι'αυτά. Κανένας δεν τα έχει δει. Κι όμως, υπάρχουν.

     Είναι οι γορίλακες, άγρια, μεγαλόσωμα, ανθρωπόμορφα ζώα, που τη μέρα την περνούν επάνω στα πιο γερά κλαδιά των πιο ψηλών δέντρων, κρυμμένοι ανάμεσα στο πυκνό τους φύλλωμα. Ο ήλιος δεν τους βλέπει, ακόμα και τις μέρες της καλοκαιρίας. Η βροχή δεν τους τρομάζει, ακόμα και τις πιο σκοτεινές και βροχερές μέρες. 

     Και πώς να τους τρομάζει, αφού τη μέρα κοιμούνται; Οι γορίλακες κοιμούνται σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, από την στιγμή που οι πρώτες ακτίνες του ήλιου βάφουν με ροδαλά χρώματα τον ορίζοντα, μέχρι την στιγμή που ο ουρανός βάφεται στα μαβιά. Και είναι πολύ επικίνδυνο να ξυπνήσει κανείς έναν γορίλακα, καθώς είναι εξαιρετικά άγρια και δυνατά ζώα. Και οι άνθρωποι που ζουν στην ευρύτερη περιοχή αποφεύγουν να πηγαίνουν πολύ βαθιά στη ζούγκλα μόνοι τους και χωρίς όπλα. Και ποτέ δεν πλησιάζουν τα πολύ ψηλά δέντρα, από φόβο μήπως ξυπνήσουν κατά λάθος κάποιον γορίλακα.

     Αλλά όσο επικίνδυνοι είναι οι γορίλακες την ημέρα, άλλο τόσο - και ακόμα περισσότερο - είναι τη νύχτα. Και αυτό επειδή τη νύχτα οι γορίλακες ξυπνούν. Και όχι μόνο ξυπνούν, αλλά ξυπνούν και πεινασμένοι! Και τότε ανοίγουν τα μικρά, αλλά πολύ δυνατά φτερά τους, που είναι αόρατα τη μέρα και εμφανίζονται μόνο τη νύχτα - και που τους βοηθούν να ανεβαίνουν στα πιο ψηλά κλαδιά των δέντρων, δεν σκαρφαλώνουν μέχρι εκεί, πετούν - και αρχίζουν τις νυχτερινές πτήσεις.

     Και όποιο ζώο βρεθεί μόνο του, μέσα στη ζούγκλα τη νύχτα, διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο, καθώς οι γορίλακες είναι σαρκοφάγοι και κυνηγούν τα πάντα, από μικρά τρωκτικά, μέχρι μεγαλύτερα αρπακτικά. Και προσανατολίζονται άριστα μέσα στο σκοτάδι, καθώς διαθέτουν ένα σύστημα ηχοεντοπισμού, όπως οι νυχτερίδες. Και ορμούν στο θύμα τους, και το σκοτώνουν με τους μακριούς τους κυνόδοντες, και ξεκινούν το φαγητό τους πίνοντας πρώτα το αίμα του θύματος...

     Και περνούν όλο το βράδυ κυνηγώντας, και μερικές φορές σκοτώνουν τόσα πολλά ζώα μέσα σε μια νύχτα, που δεν μπορούν να τα φάνε όλα, απλώς τους πίνουν το αίμα και τα παρατούν στο σημείο που τα σκότωσαν.

     Πολλοί θρύλοι ακολουθούν τους γορίλακες. Αρκετές πρωτόγονες φυλές μιλούν για μια αρχαία φυλή ανθρώπων, που έκλεψαν τη φωτιά από τους θεούς και εκείνοι τους τιμώρησαν, αναγκάζοντάς τους να ζουν τη νύχτα και να πίνουν αίμα. Μια άλλη φυλή, που ζει στις παρυφές της ζούγκλας, κάνει λόγο για ένα μυθικό βασιλιά, που κήρυξε τον πόλεμο στους θεούς των βουνών και από τότε ζει με τους στρατιώτες του στη ζούγκλα, και κρύβεται από τους θεούς, μεταμφιεσμένος σε πουλί, ενώ τη νύχτα στήνει ενέδρες...

     Όλες οι φυλές της περιοχής εκπαιδεύονται στην άρτια χρήση των όπλων, και μαθαίνουν να χορεύουν τουλάχιστον πέντε, αποτρεπτικούς τελετουργικούς χορούς. Οι τελετές αποτροπής συνοδεύονται πάντα από θυσίες ζώων - όσο μεγαλύτερων, τόσο το καλύτερο - προκειμένου να εξασφαλίσουν από τους θεούς την προστασία τους απέναντι στους αιμοβόρους γορίλακες.

     Κάποιοι ερευνητές επιχείρησαν να βρουν τους γορίλακες, αλλά συνάντησαν την έντονη άρνηση των ντόπιων να τους βοηθήσουν. Το 1972, δύο Γερμανοί ερευνητές του National Geographic που αγνόησαν τις προειδοποιήσεις, εξαφανίστηκαν και δεν ξανακούστηκε τίποτα γι'αυτούς. Δύο χρόνια αργότερα, ένας πλούσιος Αμερικανός που είχε πάει για σαφάρι στην περιοχή, σκότωσε ένα λιοντάρι, στο στομάχι του οποίου βρέθηκε μισό σανδάλι με ίχνη από μάλλινη κάλτσα. Κάποιοι θυμήθηκαν τους εξαφανισμένους ερευνητές και είπαν ότι το λιοντάρι είχε φάει τον έναν από αυτούς. Οι ντόπιοι οδηγοί, που είχε προσλάβει ο Αμερικανός για να τον συνοδεύσουν στο σαφάρι, μίλησαν ξεκάθαρα για γορίλακες και παραιτήθηκαν την ίδια μέρα.

     Μ'αυτά και μ'αυτά, το 1978 το WWF ανακήρυξε το είδος των γοριλάκων ως προστατευόμενο είδος και όρισε την περιοχή ανάπτυξής τους ως αυστηρά προστατευόμενη περιοχή. Και όσο η ζούγκλα αφήνεται στην ησυχία της, τόσο πυκνώνει...

     Αν κι εσείς καμιά φορά βρεθείτε στην Αφρική, εκεί βαθιά μέσα στη ζούγκλα, να είστε πολύ προσεκτικοί. Τη μέρα να είστε πάντα οπλισμένοι και να μετακινείστε με μεγάλη προσοχή. Και τη νύχτα, ειδικά τη νύχτα, να φεύγετε όσο το δυνατόν πιο μακριά από τη ζούγκλα. Εκτός αν θέλετε να συναντήσετε κανέναν γορίλακα...