Χωρίς Ομπρέλα Προχωρώντας

     Τυχερή ήταν η Πίπη σήμερα. Δηλαδή, γενικά είναι τυχερή η Πίπη, αλλά σήμερα ήταν πιο τυχερή από ό,τι συνήθως.

     Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εχθές το βράδυ που η Πίπη πήγε με τον φίλο της το βιολί να παίξουν μαζί με τον δάσκαλο, πήρε μαζί της και την ομπρέλα της, σε περίπτωση που έβρεχε. Δεν έβρεξε τελικά, και ευτυχώς, επειδή θα ήταν δύσκολο η ίδια ομπρέλα να φτάσει και για εκείνη και για το βιολί. Όμως, όταν γύρισε στη Χώρα του διαμερίσματος - ύστερα και από ένα μάθημα κρητικού χορού - κουρασμένη καθώς ήταν, ξέχασε να βάλει την ομπρέλα στην τσάντα που παίρνει κάθε μέρα μαζί της, στη δουλειά.

     Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως κάποιοι σοκαριστούν που η Πίπη έχει δουλειά και πηγαίνει εκεί. Ίσως νομίζουν ότι η μόνη της δουλειά είναι να μιλάει με τα ζώα και τα φυτά και να περιπλανιέται μεταξύ της Χώρας του διαμερίσματος και των χωρών της μπροστινής και της πίσω βεράντας, αλλά σας βεβαιώνω ότι υπάρχει και δουλειά στη μέση. Τέλος πάντων, αυτό δεν είναι της παρούσης.

     Η Πίπη, λοιπόν, ξέχασε να βάλει την ομπρέλα στην τσάντα που παίρνει μαζί της στη δουλειά. Βέβαια, το πρωί που ετοιμάστηκε για να φύγει για τη δουλειά, η αλήθεια είναι ότι η τσάντα της της φάνηκε αρκετά ελαφριά, αλλά δεν συνειδητοποίησε τι έλειπε. Το συνειδητοποίησε μόνο όταν βγήκε στον δρόμο και είδε τον συννεφιασμένο ουρανό.

     - Ωχ! σκέφτηκε η Πίπη. Ξέχασα να πάρω την ομπρέλα μου!

     - Καλά να πάθεις! της απάντησαν τα γκρίζα, σχεδόν μαύρα σύννεφα, που πρέπει να ήταν θυμωμένα.

     Τώρα εγώ το ξέρω ότι όλοι γνωρίζετε ότι η Πίπη έχει ένα ιπτάμενο κρεβάτι και έναν ταξιδιάρη καναπέ, αλλά όπως καταλαβαίνετε, επειδή η Πίπη ζει ανάμεσά μας, δεν είναι δυνατόν για τις καθημερινές της μετακινήσεις να χρησιμοποιεί το κρεβάτι της! Χρησιμοποιεί λεωφορείο και μετρό και δεν ντύνεται πολύ παράξενα, για να μην προκαλεί.

     Έτσι, όταν η Πίπη συνειδητοποίησε ότι είχε ξεχάσει την ομπρέλα της, δεν τόλμησε να γυρίσει πίσω στη Χώρα του διαμερίσματος, επειδή έτσι θα έχανε το λεωφορείο. Πήγε, λοιπόν, στην στάση και περίμενε, και το λεωφορείο - ευτυχώς, επειδή έκανε και ψύχρα - δεν άργησε. Και να σημειώσουμε εδώ ότι, μπορεί η Πίπη να μην ήταν εξοπλισμένη για βροχή, ήταν όμως πλήρως εξοπλισμένη για έντονη ηλιοφάνεια, αφού τα γυαλιά ηλίου της βρίσκονταν μέσα στην τσάντα!

     Πάντως, η πιθανότητα ηλιοφάνειας ήταν τόσο μικρή που δε φαινόταν καθόλου, και επιπλέον είναι παρατηρημένο  ότι όταν ξεχνάς να πάρεις ομπρέλα πάντα βρέχει, λες και το σύμπαν θέλει να σε τιμωρήσει για την απερισκεψία σου.

     Σκέφτηκε, λοιπόν, η Πίπη να εφαρμόσει βουντού, αλλά τι βουντού να κάνει; Στο μυαλό της ήρθαν οι ινδιάνοι και ο χορός της βροχής. Αν, λοιπόν, η Πίπη ήταν ινδιάνα - σκέφτηκε η Πίπη - όλο και κάποιο σχετικό χορό θα είχε μάθει από το Λευκό Φτερό, τον Όρθιο Βούβαλο, το Δυνατό Άλογο, ή την Ποκαχόντας, αν και - εδώ που τα λέμε - το πιθανότερο θα ήταν οι ινδιάνοι να γνώριζαν μόνο το χορό της βροχής, πράγμα εντελώς αχρείαστο στην περίπτωση αυτή, αφού η βροχή φαινόταν σχεδόν σίγουρη.

     Σκέφτηκε, τότε, η Πίπη ότι αν ο χορός της βροχής περιελάμβανε έντονο χορό με ποδοβολητά, το αντίθετο ίσως να έφερνε ξηρασία, οπότε - και επειδή όταν το σκέφτηκε ήταν μέσα στο λεωφορείο και το να ξαπλώσει θα φαινόταν αρκετά περίεργο - φαντάστηκε ότι ξάπλωνε και έμενε ακίνητη, σκεπτόμενη την ξηρασία που επιθυμούσε.

     Η Πίπη πήγε στη δουλειά της και η μέρα κύλησε όπως κυλάει συνήθως, και κάποια στιγμή έφτασε η ώρα να φύγει από τη δουλειά. Και - ω, του θαύματος! - ο ουρανός φαινόταν πιο καθαρός τώρα, είχαν περάσει και πολλές ώρες, βέβαια...

     Και έτσι, η Πίπη πήρε το μετρό του γυρισμού, και σκεφτόταν ότι τελικά την βροχή την γλίτωσε, και μήπως να πήγαινε και στο σούπερ μάρκετ; Αλλά άσε καλύτερα, ας μην το διακινδυνεύσει... Και πήρε το λεωφορείο του γυρισμού, και λίγο πριν φτάσει στην στάση της το παρμπρίζ του λεωφορείου γέμισε ψιλές-ψιλές σταγόνες.

     Και τότε η Πίπη σκέφτηκε ότι το ξόρκι - ή το βουντού - έφτανε στη λήξη του και τάχυνε το βήμα της. Και έφτασε στη Χώρα του διαμερίσματος χωρίς ομπρέλα, αλλά και χωρίς να έχει βραχεί, και έτσι εγώ βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι η Πίπη σήμερα κατάφερε το ακατόρθωτο, γι'αυτήν, τουλάχιστον. Και έχω να δηλώσω, χωρίς αμφιβολία, ότι αν η Πίπη ήταν ξαδέρφη της Ποκαχόντας και είχε ινδιάνικο όνομα, θα μπορούσε - για σήμερα τουλάχιστον - να λέγεται Χωρίς Ομπρέλα Προχωρώντας.