Βρίσκεσαι στον δρόμο και ταξιδεύεις, αδιάφορο για πού, το ταξίδι είναι ταξίδι ανεξάρτητα από τον προορισμό...
Κοιτάς δεξιά, αριστερά, βλέπεις τα βουνά, βλέπεις τα δέντρα, ελιές, πεύκα, συκιές, απιδιές, τα λουλούδια, μπουκανβίλιες, καμπανούλες, ηλίανθους, γεράνια, βλέπεις πουλιά, γάτες, σκύλους, πρόβατα, κότες, αγελάδες, βλέπεις σπίτια μικρά, μεγάλα, άσπρα, με παραθυρόφυλλα μπλε, πράσινα, κόκκινα...
Απολαμβάνεις τη διαδρομή και προσπαθείς να συγκρατήσεις όσο το δυνατόν περισσότερες εικόνες στο μυαλό σου, ξέρεις όμως ότι οι περισσότερες θα σβηστούν, αφήνοντας απλώς ένα αχνό αποτύπωμα στον εγκεφαλικό σου φλοιό.
Σηκώνεις το βλέμμα σου από τη γη και κοιτάζεις τον ουρανό. Το γαλάζιο χρώμα του είναι πιο γαλάζιο αυτή την εποχή και γι'αυτό πιο ωραίο, πιο αγαπημένο... Μερικά συννεφάκια εδώ και εκεί τονίζουν το γαλάζιο χρώμα περισσότερο και τρέχουν επάνω στον ουρανό, αλλάζοντας συνεχώς σχήματα.
Ένα σύννεφο τραβάει την προσοχή σου. Με τι μοιάζει άραγε; Μα, βέβαια, μοιάζει με αγγλικό ερωτηματικό, η τελεία από κάτω του λείπει μόνο... Ερωτηματικό... Τι; Τι κάνεις στη ζωή σου; Ποιος είσαι; Πού πας; Πού θέλεις να πας;
Άπειρα ερωτήματα αναβλύζουν από τον νου σου και σε βομβαρδίζουν, μόνο και μόνο επειδή διέκρινες ένα ερωτηματικό στον ουρανό... Αν ήξερες, τουλάχιστον, τις απαντήσεις... Πόσο επίμονο αυτό το ερωτηματικό στον ουρανό! Μέχρι και ο ουρανός ερωτήσεις σου κάνει! Αλλά όχι, εσύ δεν μπορείς να απαντήσεις, μόνο να βολοδέρνεις από ερωτηματικό σε ερωτηματικό...
- Τι με ρωτάς; ρωτάς τον ουρανό. Τι θέλεις να σου πω; Πώς να σου απαντήσω σε όλα αυτά τα τόσο απλά ερωτήματα που μου θέτεις, που ακριβώς επειδή είναι τόσο απλά είναι και τόσο δύσκολο να απαντηθούν; Γιατί δε με βοηθάς, αντί να με προκαλείς με αυτόν τον τρόπο; Εμπρός, λοιπόν! Εσύ που βρίσκεσαι τόσο ψηλά και που τα βλέπεις όλα, την απάντηση την ξέρεις πολύ καλά, μη με παιδεύεις, λοιπόν!
Το σύννεφο αλλάζει σιγά-σιγά μορφή. Εντάξει, δεν χρειαζόταν να είσαι τόσο επιθετικός...
- Δεν μπορώ να απαντήσω στα ερωτήματά σου, συνεχίζεις πιο ήρεμα τώρα. Εσύ, όμως, που σίγουρα ξέρεις καλύτερα από εμένα, μήπως θα μπορούσες να με βοηθήσεις; Κι αν δε θέλεις να μου δώσεις την απάντηση, κάνε μου έστω έναν υπαινιγμό. Αν θέλεις...
Κοιτάς το σύννεφο, που τώρα έχει αλλάξει μορφή, και χαμογελάς. Κοίτα που εισακούστηκες! Το μήνυμα στον ουρανό είναι ξεκάθαρο: Ποντάρισέ τα όλα στο εφτά!
Τόσο απλό ήταν τελικά;
Σημ: Η φωτογραφία είναι δικιά μου
μήπως δεν κοιτάμε τον ουρανί, αλλά το είδωλό μας στον καθρέφτη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαρτάται, αγαπητέ Στέλιο, άλλοι κοιτάνε τον ουρανό και άλλοι το είδωλό τους, είναι θέμα προτίμησης, θαρρώ.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη.
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή
Ευτυχώς που τα σύννεφα αλλάζουν γρήγορα σχήμα...τελικά πόνταρες στο 7;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Όχι, αγαπημένη μου Μεμαρία, πήγε χαμένη η ουράνια προτροπή... Και να σκεφτεί κανείς ότι στη Σύρο, όπου βρισκόμουν, υπάρχει και καζίνο!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά και σε εσένα
Να σου πω κάτι όμορφο Pippi μου κάτι που ταιριάζει απόλυτα στις σκέψεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Γυναίκα μου στοχάζεται άπειρες φορές τον ουρανό. Το βλέμμα της μένει επάνω του και τρέχει στην απεραντοσύνη του.
Εκεί λοιπόν που και που με φωνάζει για να μου ...δείξει τις μορφές και τα σχήματα που βλέπει στα σύννεφα του Ουρανού.
Και πραγματικά εγώ τρελαίνομαι με αυτό το παιχνίδι.
Αφουγκράζομαι λοιπόν και τη δική σου στιγμή.
Πολύ όμορφο. Καλησπέρα.
Και εμένα μου αρέσει πολύ αυτό το παιχνίδι, Γιάννη μου, και το παίζω μονίμως! Νομίζω, δε, πως ο Σεπτέμβριος προσφέρει τη μεγαλύτερη ποικιλία νεφοσχημάτων.
ΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη εβδομάδα
Μ' αρέσουν αυτές οι επαφές με τα σύννεφα και τα ουράνια σημάδια γενικά. Στη ρουλέτα της ζωής δίνουν το στίγμα τους, για τα καζίνο δεν ξέρω βέβαια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή νέα εβδομάδα να έχεις Pippi!
Α, εγώ με τα σύννεφα έχω πολύ καλή σχέση παιδιόθεν, γενικά έχω μονίμως το βλέμμα μου στραμμένο προς τα επάνω, να δούμε ποια μέρα θα είναι αυτή που θα φάω τα μούτρα μου!
ΔιαγραφήΝα έχεις κι εσύ μια όμορφη εβδομάδα, Μαρία μου