Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

Ταξιδιωτική επανάσταση


     Σήμερα έκανα μία σημαντική ανακάλυψη: ανακάλυψα ότι, εκτός από τον καναπέ-χρονοταξιδευτή έχω κι άλλο ταξιδιωτικό εργαλείο. Και όχι μόνο αυτό: ανακάλυψα ότι, σε αντίθεση με τον καναπέ - που τον έχω μόνο εγώ -, το ταξιδιωτικό αυτό εργαλείο το έχουν όλοι.
     Η ανακάλυψη έγινε τυχαία, όπως γίνονται όλες οι ανακαλύψεις. Ευτυχώς, βέβαια, που γι'αυτό δεν χρειάστηκε να μου πέσει τίποτα στο κεφάλι, όπως έγινε με τον Νεύτωνα. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να πάω στη δουλειά.
     Πήγαινα, λοιπόν, στη δουλειά το πρωί και για να μην αργήσω πήρα το τρόλεϊ, που περνούσε εκείνη την ώρα. Κατέβηκα στην επόμενη στάση και άρχισα να περπατάω. Και με το που στρίβω στην πρώτη γωνία, τσουπ! μεταφέρομαι ως δια μαγείας κάπου αλλού!
     - Βρε, τι έγινε; αναρωτιέμαι. Πώς βρέθηκα εδώ;
     Δεν άργησα να το ανακαλύψω. Η μυρωδιά του καφέ, όπως βγαίνει από την καφετιέρα, πλημμύριζε τον δρόμο, πλανιόταν πάνω από τα τραπεζάκια που περίμεναν κάποιον να τα τιμήσει με την παρουσία του, έμπαινε στα άλλα μαγαζιά εκεί γύρω που άνοιγαν σιγά-σιγά, έμπαινε και στα ρουθούνια μου. Και ήταν αυτή η γνώριμη μυρωδιά του καφέ, που όπως έμπαινε στα ρουθούνια μου, αυτόματα με μετέφερε σε ένα άλλο μέρος, όπου εγώ ως τουρίστρια περιδιάβαινα πρωί-πρωί, απολαμβάνοντας το όμορφο πρωινό.
     - Να, λοιπόν, σκέφτηκα, άλλος ένας θαυμάσιος τρόπος να ταξιδεύεις.
     Αρκεί, λοιπόν, να κλείσουμε τα μάτια και να μυρίσουμε μια γνώριμη μυρωδιά για να μεταφερθούμε εν ριπή οφθαλμού μίλια μακριά (ή ακόμα και δεκαετίες μακριά, το εργαλείο είναι χωροχρονικό, σαν τον καναπέ μου). Μόνη προϋπόθεση, να υπάρχουν στον εγκέφαλό μας ήδη καταγεγραμμένες μυρωδιές.
     Τώρα, βέβαια, πολλοί θα πουν: και σιγά την βλακεία! Όμως, αυτό θα το πουν μόνο αυτοί που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Διότι εγώ, το λέω ξεκάθαρα, βλέπω πολύ πιο πέρα! Η ανακάλυψή μου αυτή θα σημάνει την αλλαγή των ταξιδιών και των ταξιδιωτικών γραφείων. Σε ένα όχι τόσο μακρινό μέλλον, τα ταξιδιωτικά γραφεία θα είναι πολύ διαφορετικά από ό,τι είναι σήμερα.
     Ας φανταστούμε λοιπόν τον κύριο Χι, ο οποίος θέλει να κάνει ένα ταξίδι. Απευθύνεται, φυσικά, σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο. Το ταξιδιωτικό γραφείο έχει μία διακριτική είσοδο, πολύ ζεν. Τα απολύτως απαραίτητα: Ένα μπονζάι, μία μικρή λιμνούλα με ένα χρυσόψαρο, όπου τρέχει συνέχεια νερό, και ένας ξύλινος μελωδός, από αυτούς που κουδουνίζουν ευχάριστα με την πνοή του αέρα.
     Ο κύριος Χι σπρώχνει απαλά την πόρτα και μπαίνει μέσα. Μια μικρή αίθουσα αναμονής, ένα γραφείο υποδοχής με έναν υπάλληλο και γύρω-γύρω κλειστές πόρτες. Στο χώρο ακούγεται απαλή μουσική. Ο κύριος Χι πλησιάζει στην υποδοχή. Ο υπάλληλος τον υποδέχεται ευγενικά.
     - Καλημέρα σας, τι θα μπορούσα να κάνω για εσάς;
     - Θα ήθελα να κάνω ένα ταξίδι.
     - Μα φυσικά, κύριε, βρίσκεστε στο κατάλληλο μέρος... Πρώτα, όμως, επιτρέψτε μου να ρωτήσω, σε περίπτωση που δεν είδατε την προειδοποιητική πινακίδα στην είσοδο: είστε άνω των 18; Έχετε αρκετές οσφρητικές εμπειρίες; Το γραφείο μας παρέχει υπηρεσίες μόνο σε οσφρητικά έμπειρους πελάτες.
     - Ναι, βέβαια, έχω αρκετές οσφρητικές εμπειρίες, έχω ξαναταξιδέψει στο παρελθόν.
     - Πολύ ωραία. Και τώρα θα θέλατε να μου πείτε πού θα θέλατε να ταξιδέψετε;
     - Σκέφτομαι έναν καλοκαιρινό προορισμό...
     - Θάλασσα; Λίμνη; Ποτάμι; Μήπως βουνό;
     - Θα προτιμούσα θάλασσα.
     - Φυσικά, κύριε. Και τι εποχή σκοπεύετε να ταξιδέψετε;
     - Καλοκαίρι, οπωσδήποτε καλοκαίρι.
     - Προτιμάτε τα τουριστικά μέρη, ή θα θέλατε καλύτερα μια ήσυχη παραλία;
     - Θα προτιμούσα μία ήσυχη παραλία.
     - Μάλιστα, έχουμε το ταξίδι που σας ενδιαφέρει. Πόσα χρήματα θα ήσαστε διατεθειμένος να πληρώσετε; Έχουμε το βασικό πρόγραμμα, αλλά έχουμε και το λουξ, με πολλά έξτρα.
     - Ποια είναι η διαφορά;
     - Το βασικό πρόγραμμα περιλαμβάνει μόνο την όσφρηση, το λουξ περιλαμβάνει και ακουστική εμπειρία. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα στρώματος νερού, αντί για το απλό κάθισμα του βασικού προγράμματος. Φυσικά, αυτό κοστίζει επιπλέον. Υπάρχουν επίσης ομαδικά προγράμματα, για όσους θέλουν μία εμπειρία λουξ, σε τιμή βασικού προγράμματος.
     - Ε, δε θα ήθελα να κοστίσει πολύ ακριβά, αλλά δεν μπορώ να μπω σε ομαδικό πρόγραμμα, δώστε μου το βασικό πρόγραμμα.
     - Πολύ καλά, κύριε. Μου δίνετε την κάρτα σας, παρακαλώ, για να κάνω την χρέωση του προγράμματος;
     - Ορίστε.
     Και ενώ ο υπάλληλος χρεώνει το ταξίδι στην κάρτα του κυρίου Χι, μία άλλη υπάλληλος εμφανίζεται.
     - Κυρία Ψι, της λέει ο υπάλληλος υποδοχής, οδηγήστε παρακαλώ τον κύριο Χι, στην αίθουσα 5.
     - Ακολουθήστε με, κύριε, λέει η κυρία Ψι.
     Ο κύριος Χι ακολουθεί την κυρία Ψι, η οποία ανοίγει την πόρτα αριθμός 5. Βρίσκονται σε ένα μικρό δωμάτιο, με χαμηλό φωτισμό και ένα αναπαυτικό κάθισμα. Στο χώρο ακούγεται μια πολύ απαλή μουσική.
     - Καθήστε αναπαυτικά και φορέστε το κάλυμμα οφθαλμών, λέει η κυρία Ψι. Το ταξίδι σας θα ξεκινήσει εντός ολίγου.
     Ο κύριος Χι κάθεται αναπαυτικά και φοράει ένα κάλυμμα στα μάτια του, ενώ η κυρία Ψι βγαίνει από το δωμάτιο και κλείνει την πόρτα. Το αμέσως επόμενο λεπτό, το δωμάτιο πλημμυρίζει από μία πολύ γνωστή μυρωδιά.
     - Αααα, ανασαίνει το ιώδιο ο κύριος Χι. Τι ωραία που είναι εδώ!
      Ξαπλώνεται ακόμα καλύτερα στο κάθισμά του και απολαμβάνει μία υπέροχη καλοκαιρινή μέρα στην παραλία. Η θάλασσα κυματίζει ελαφρά και ένα δροσερό αεράκι του χαϊδεύει το πρόσωπο.
     - Μακάρι να είχα λεφτά για το πρόγραμμα λουξ, σκέφτεται ο κύριος Χι. Τι ωραία που θα ήταν αν άκουγα και τα κυματάκια να σκάνε στην παραλία! Και ξαπλωμένος σε ένα στρώμα νερού, ακόμα καλύτερα!
     Αλλά και έτσι καλά είναι, πρόκειται για μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Θα έχει να μιλάει γι'αυτήν στο γραφείο. "Πού πήγες φέτος;" "Α, φέτος πήγα στη θάλασσα!" "Και πώς τα πέρασες;" "Πολύ ωραία, όλη την ώρα αραγμένος στην παραλία..." "Αχ, μπράβο, και του χρόνου να είσαι καλά να ξαναπάς!"
     Αυτά σκέφτεται ο κύριος Χι καθώς απολαμβάνει το ταξίδι του, και στα διπλανά δωμάτια άλλοι κύριοι και κυρίες Χι, ξαπλωμένοι αναπαυτικά, απολαμβάνουν τα δικά τους ταξίδια, σε βουνά, θάλασσες, πόλεις, χωριά... Και όλοι στο βάθος του μυαλού τους ευχαριστούν σιωπηλά τον εφευρέτη αυτών των ταξιδιών, δηλαδή εμένα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To comment or not to comment? That is the question