Για μια ποδηλατάδα

     Κάθε άνθρωπος έχει τους φίλους του. Έτσι και η Πίπη έχει τους δικούς της φίλους. Και είναι όλοι τους πολύ καλά παιδιά, γι'αυτό και είναι φίλοι της Πίπης.
     Η Πίπη, λοιπόν, έχει μια φίλη πολύ καλή, την Ρίνα τη Μινωταυρίνα. Η Ρίνα έχει δύο τεράστιες πατούσες, που όταν περπατάει μπορεί να ισοπεδώσει ολόκληρα μυρμηγκοχωριά, και αγαπάει το διάβασμα και τις ωραίες συζητήσεις. Επίσης, της αρέσουν πολύ οι βόλτες.
     Γι'αυτό η Ρίνα αποφάσισε να πάρει ένα ποδήλατο. Αλλά τι ποδήλατο θα μπορούσε να πάρει; Ένα με μεγάλα πεντάλια, φυσικά, για να χωράνε τα πόδια της. Και τι άλλο; Να πάρει ποδήλατο πόλης ή ποδήλατο βουνού; Ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
     Η Ρίνα έχει πρόβλημα. Δηλαδή, εντάξει, ένα απλό ποδήλατο δε θα ήταν και τόσο κακή επιλογή, έλα όμως που η Μινωταυρίνα κάνει παρέα με την Πίπη, που έχει ένα ιπτάμενο κρεβάτι! Και πώς θα πηγαίνουν βόλτες οι δυο τους αν και η Ρίνα δεν πάρει ένα ιπτάμενο ποδήλατο;
     Και ψάχνει, και ψάχνει, και κανένας δεν πουλάει ιπτάμενα ποδήλατα.
     - Γιατί δεν παίρνεις ένα συνηθισμένο και να του κολλήσεις φτερά; τη ρωτάνε οι γνωστοί της.
     Αλλά τι ξέρουν αυτοί; Κι αν φυσήξει δυνατός αέρας και ξεκολλήσουν τα φτερά από το ποδήλατο;
     - Κι αν γεμίσεις το ποδήλατο μπαλόνια; την ξαναρωτάνε. Τότε δε θα πετάει το ποδήλατο;
     Αλλά της Ρίνας δεν της αρέσει η ιδέα ενός ποδηλάτου γεμάτου μπαλόνια...
     - Είσαι πολύ μυστήρια, της λένε. Δεν αξίζεις τη βοήθειά μας.
     Και φεύγουν. Και την αφήνουν στην ησυχία της, νομίζοντας πως είναι μυστήρια. Αλλά εκείνη κάθε άλλο παρά μυστήρια είναι. Απλώς, θέλει να μπορεί να πηγαίνει βόλτα με τη φίλη της, τόσο κακό είναι πια; Και όλο ψάχνει στα μαγαζιά με τα ποδήλατα, και κάθεται επάνω και τα δοκιμάζει, και όλα τα νιώθει να είναι τόσο πολύ κολλημένα στη γη! Μα πού κρύβεται το ιπτάμενο ποδήλατο;
     Φαίνεται, λοιπόν, ότι η Ρίνα δε θα βρει ποτέ το ποδήλατο που ψάχνει, και τελικά αναγκάζεται να αγοράσει ένα απλό, συνηθισμένο ποδήλατο. Όμως για όλα υπάρχει λύση. Και η Ρίνα, δεν το ξέρει κανένας, έχει μία μαγική σκόνη. Της την έδωσε μια γρια μάγισσα στην Ψυχρούπολη, όπου η Ρίνα είχε πάει για σεμινάρια δημιουργικού σχηματισμού λεξοφυσαλίδων.
     - Παρ'την, της είχε πει, και να την χρησιμοποιείς με μεγάλη προσοχή. Δεν είναι για όλες τις περιπτώσεις.
     Κι όμως, η Ρίνα νιώθει ότι τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τη μαγική της σκόνη. Πάει, λοιπόν, στο ντουλάπι όπου την έχει φυλαγμένη σε ένα βάζο που κλείνει αεροστεγώς, ανοίγει το βάζο και με τα δυο της δάχτυλα πιάνει μια μικρή, πολύ μικρή ποσότητα σκόνης. Ύστερα πλησιάζει το απλό, συνηθισμένο ποδήλατο και του ρίχνει την σκόνη από πάνω. Και το απλό, συνηθισμένο ποδήλατο δεν είναι πια και τόσο συνηθισμένο!
     Η Ρίνα ξανακλείνει προσεκτικά το βάζο με τη μαγική σκόνη και ξαναπηγαίνει στο ποδήλατο. Τεντώνεται στις μύτες των τεράστιων ποδιών της και με αρκετή δυσκολία καταφέρνει να πιάσει την πίσω ρόδα του ποδηλάτου και να το τραβήξει προς τα κάτω. Ύστερα, παίρνει ένα χοντρό κορδόνι και το δένει σφιχτά στη ρόδα.
     Με άλλα λόγια, το απλό, συνηθισμένο ποδήλατο που αγόρασε η Ρίνα, με τη μαγική σκόνη της γριας από την Ψυχρούπολη έγινε ένα πρώτης τάξης ιπτάμενο ποδήλατο. Τώρα η Ρίνα έχει άλλο πρόβλημα: δεν πρέπει να αφήνει το ποδήλατο λυτό ούτε στιγμή, ειδικά αν έχει τα παράθυρα του σπιτιού ανοιχτά και έξω φυσάει.
     Όμως, από την άλλη, τώρα μπορεί να πηγαίνει βόλτες μαζί με την Πίπη. Και είναι ένα ωραίο θέαμα, όταν στον ουρανό εμφανίζονται το ιπτάμενο κρεβάτι της Πίπης μαζί με το ιπτάμενο ποδήλατο της Μινωταυρίνας. Ειδικά όταν δεν φυσάει.