Κάτι κουρασμένα σαλιγκάρια

     - Ουφ, κουράστηκα! είπε το ένα σαλιγκάρι.
     - Ουφ, κι εγώ! είπε το δεύτερο.
     - Εσείς λυσσάξατε να κάνουμε όλον αυτόν τον δρόμο, είπε και το τρίτο.
     - Ας σταθούμε λίγο κάτω από αυτό το γεράνι για να ξεκουραστούμε, πρότεινε το μεγαλύτερο.
     Τα άλλα δύο δεν είπαν τίποτα, αλλά στάθηκαν κάτω από ένα μεγάλο φύλλο ενός γερανιού.
     - Μπορεί εμείς να είχαμε την ιδέα, ξαναέπιασε τη συζήτηση το ένα σαλιγκάρι, αλλά κι εσύ μόνος σου μας ακολούθησες.
     Αλήθεια ήταν αυτό.
     - Δε λέω, είπε εκείνο, αλλά δεν ξέρω αν άξιζε τελικά τον κόπο... Περπατάμε τόσον καιρό και ακόμα δεν έχουμε φτάσει εκεί που πρέπει.
     - Η αλήθεια είναι, πήρε το λόγο το πρώτο σαλιγκάρι, ότι ο δρόμος δεν ήταν καθόλου εύκολος. Θυμάστε εκείνη την άγρια γάτα που μας πήρε το κατόπι;
     Θυμούνταν.
     - Ή μήπως θυμάστε τον κατακλυσμό που παρά λίγο να μας πνίξει;
     Και αυτό το θυμούνταν.
     - Δεν περίμενα να κουραστώ τόσο πολύ, συνέχισε το πρώτο σαλιγκάρι. Πίστευα ότι η διαδρομή θα ήταν πιο άνετη.
     - Ε, αν δεν κουβαλούσες μαζί σου και το σπίτι, σίγουρα θα ήταν πιο άνετη, είπε το δεύτερο σαλιγκάρι.
     - Κι όχι τίποτ'άλλο, απάντησε εκείνο, πρόσφατα έκανα ανακαίνιση και άλλαξα όλη την επίπλωση με έπιπλα από μασίφ ξύλο.
     - Αμ' εγώ, είπε το δεύτερο, όχι μόνο έβαλα εντοιχισμένη κουζίνα, αλλά έβαλα και μόνωση στην οροφή... Αυτό κι αν είναι βάρος!
     - Για τη μόνωση δεν μπορώ να πω τίποτα, είναι αναγκαία. Σκέψου τι θα είχε συμβεί με τον κατακλυσμό αν δεν είχες μόνωση στην οροφή... Θα είχε πλημμυρίσει το σπίτι σου και τώρα όλα σου τα πράγματα θα είχαν καταστραφεί από το νερό. Όμως, για την εντοιχισμένη κουζίνα, νομίζω πως έκανες λάθος. Τόσο συχνά μαγειρεύεις που χρειάζεσαι και εντοιχισμένη κουζίνα; Με ένα φουρνάκι, πιστεύω, θα την έκανες τη δουλειά σου.
     - Μαγειρεύω όσο συχνά χρειάζεται, απάντησε το άλλο.
     - Ναι, καλά, είπε το πρώτο, έχω ξεχάσει πότε ήταν η τελευταία φορά που κάπνιζε η καμινάδα σου.
     - Φυσικά, αφού δεν ψήνω στο τζάκι, ή στα κάρβουνα, μαγειρεύω με ηλεκτρισμό.
     - Να βάλεις φυσικό αέριο, είπε και το τρίτο που τόση ώρα δε μιλούσε. Εγώ έβαλα φυσικό αέριο και σώθηκα. Άσε που με το ίδιο σύστημα θερμαίνω και όλο το σπίτι. Παλιά, όλο το χειμώνα με πέθαιναν οι ρευματισμοί. Ενώ τώρα...
     - Ξεκουραστήκατε; ρώτησε το μεγαλύτερο σαλιγκάρι τα άλλα δύο. Μήπως να πηγαίναμε; Ίσως φτάσουμε στον προορισμό μας προτού βραδυάσει.
     - Και είναι τόσο ωραία εκεί; ρώτησε το ένα από τα άλλα δύο. Ρωτάω, επειδή και εκεί που μέναμε μια χαρά ήταν.
     - Είναι πολύ ωραία, σου λέω, απάντησε το πρώτο. Έχει δροσιά, έχει σκιά, είναι μακριά από κεντρικούς δρόμους, δε θα μας ενοχλήσει κανείς. Και, μεταξύ μας, πιστεύω ότι και οι άλλοι θα μετακομίσουν εκεί αργότερα. Οπότε, εμείς που θα έχουμε φτάσει πρώτοι θα έχουμε διαλέξει και τα καλύτερα πόστα...
     - Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, είπε και το τρίτο σαλιγκάρι.
     Και οι τρεις τους ξεκίνησαν ξανά το μακρύ τους δρόμο από τη μια πλευρά του κήπου στην άλλη...