Όλοι το ξέρουν ότι η Πίπη είναι ατρόμητη και όλοι θα ήθελαν να είναι όπως εκείνη.Κι αυτό, επειδή όλοι θα ήθελαν να πετάξουν ψηλά με το κρεβάτι τους, αλλά κανένας δεν το τολμά. Και όλοι φυσικά θα ήθελαν να κοιτάξουν τον ήλιο κατάματα, όπως έκανε πολλές φορές η Πίπη, αλλά φοβούνται μην τυφλωθούν.
Η Πίπη δε φοβάται μην πέσει ή μη ζαλιστεί όταν πετάει στον ουρανό με το κρεβάτι της. Ούτε φοβάται μήπως την πουν ηλίθια όταν γελάει δυνατά, ούτε μήπως την πουν χοντρή όταν τρώει όλο το φαγητό της.
Και μήπως φοβήθηκε όταν ταξίδεψε στη Χώρα των Τακουνοκρουστών; Καθόλου. Ίσα-ίσα που το διασκέδασε. Ή μήπως δεν ταξίδεψε ολομόναχη στη Χώρα των Ηδονολατρών; Και τι να πει κανείς για τότε που ταξίδεψε στη Χώρα των Βακαλαοφάγων; Ούτε τότε φοβήθηκε η Πίπη.
Η Πίπη δε φοβάται να γράψει μια ιστορία, ούτε να την πει φοβάται. Και ούτε φοβάται μήπως κουραστεί από το περπάτημα. Ούτε να δοκιμάσει καινούργιες γεύσεις φοβάται η Πίπη.
Κι όμως, ανάμεσα στα τόσα πράγματα που η Πίπη δε φοβάται, υπάρχει και κάτι που φοβάται: οι κατσαρίδες. Μπορείτε, λοιπόν, να φανταστείτε τι τρομάρα πήρε, όταν τις προάλλες, στη Χώρα της μπροστινής βεράντας εμφανίστηκε καμαρωτή-καμαρωτή μια κατσαρίδα.
Τι να κάνει η καημένη η Πίπη; Σε αυτές τις περιπτώσεις ένα είναι το όπλο: ο υδροκαταπέλτης. Έπιασε, λοιπόν, το λάστιχο, άνοιξε την βρύση, και εκτόξευσε με μεγάλη δεξιοτεχνία ένα υδάτινο χαστούκι στην κατσαρίδα. Με όση δεξιοτεχνία, όμως, κι αν έριξε η Πίπη το υδάτινο χαστούκι, με την ίδια και ακόμα περισσότερη δεξιοτεχνία το απέφυγε η κατσαρίδα, που είχε πάρει παιδιόθεν μαθήματα ελιγμών. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η συγκεκριμένη κατσαρίδα φαίνεται πως είχε πάρει και μαθήματα υποβρύχιας διαβίωσης, αφού αντί να φύγει μακριά, άρχισε να κινείται ζωηρά προς το μέρος της Πίπης, παρ'όλο το νερό που έπεφτε επάνω της!
Έδωσε τότε άλλη μια η Πίπη και ξαναέριξε νερό στην κατσαρίδα, που αυτήν τη φορά κρύφτηκε πίσω από τις γλάστρες. Πού να ζυγώσει όμως η Πίπη; Κι αν η κατσαρίδα είχε πάρει και μαθήματα κατσαριδοκουνγκ-φου ή κατσαριδοζίου-ζίτσου; Όχι, η Πίπη δεν ήθελε καθόλου να διακινδυνεύσει μία τέτοιου είδους αναμέτρηση με το εξαγριωμένο τέρας.
Άφησε, λοιπόν, τον υδροκαταπέλτη στη θέση του - με μεγάλο κόπο, είναι η αλήθεια, αφού η θέση του βρισκόταν κοντά στις γλάστρες - και στη συνέχεια εγκατέλειψε τη Χώρα της πλημμυρισμένης μπροστινής βεράντας, κλείνοντας βιαστικά τα σύνορά της με τη Χώρα του διαμερίσματος.
Και έμεινε η Πίπη μέσα στο διαμέρισμα, και η κατσαρίδα βολτάριζε απ'έξω. Και είναι τώρα μερικές μέρες, που η κατσαρίδα εμφανίζεται κάθε βράδυ στη Χώρα της μπροστινής βεράντας, που η Πίπη στρέφει τον υδροκαταπέλτη εναντίον της χωρίς να καταφέρνει τίποτα, και που στο τέλος κλείνεται στη Χώρα του διαμερίσματος και αφήνει το πεδίο ελεύθερο στην κατσαρίδα.
Μόνη ελπίδα της Πίπης τώρα είναι να βαρεθεί από μόνη της η κατσαρίδα και να φύγει. Και μέχρι να γίνει αυτό, ή μέχρι να γίνει ο εξορκισμός που λέγεται απολύμανση, τα σύνορα μεταξύ της Χώρας της μπροστινής βεράντας και της Χώρας του διαμερίσματος παραμένουν ερμητικά κλειστά.
Τουτέστιν, απαγορεύονται αυστηρά οι διελεύσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To comment or not to comment? That is the question