Ανατροπή

     Ντιν-νταν-ντον! ακούστηκε το κουδούνι. Ο κύριος συνέχισε να πίνει το μπράντυ του.

     - Καλά το έλεγα εγώ, είπε και πλατάγισε την γλώσσα του, δεν υπάρχει τίποτα σαν το παλαιωμένο μπράντυ.

     Από μία πόρτα του δωματίου μπήκε ο μπάτλερ. Με κορμί στητό και φορώντας τη λιβρέα του άρχισε να κατευθύνεται προς την είσοδο της έπαυλης.

     - Πού πηγαίνεις, Αρμόδιε; ρώτησε ο κύριος.

     - Μα, δεν ακούσατε, κύριε; Χτυπούν το κουδούνι, απάντησε εκείνος.

     - Άσε να χτυπούν, είπε ο κύριος.

     - Μάλιστα, κύριε, απάντησε ο μπάτλερ.

     - Φέρε μου ένα μαξιλάρι.

     - Μάλιστα, κύριε.

     Ο μπάτλερ έφυγε και γύρισε κρατώντας ένα κεντημένο μαξιλάρι. Πλησίασε στην πολυθρόνα όπου καθόταν ο κύριος και έβαλε το μαξιλάρι πίσω από τη μέση του.

     Ντιν-νταν-ντον! ακούστηκε και πάλι το κουδούνι, ντιν-νταν-ντον!

     - Πού πας πάλι; ρώτησε ο κύριος.

     - Στην πόρτα, κύριε, δεν ακούτε που χτυπούν ξανά;

     - Άσε να χτυπούν, σου είπα.

     - Μα χτυπούν επίμονα. Κι αν κάνουν καμιά ζημιά στην πόρτα;

     - Καλά, πήγαινε, αλλά δεν είμαι εδώ για κανέναν, λείπω, κατάλαβες;

     - Μάλιστα, κύριε.

     Ο μπάτλερ εξαφανίστηκε. Ακούστηκαν ομιλίες και ύστερα ακούστηκε μια πόρτα να κλείνει. Ο μπάτλερ επέστρεψε.

     Ντιν-νταν-ντον! ακούστηκε και πάλι.

     - Τι έγινε πάλι; είπε εκνευρισμένος ο κύριος. Δεν είπες ότι λείπω;

     - Το είπα, κύριε, αλλά δεν με πίστεψαν. Μου είπαν ότι ξέρουν πως είστε μέσα. Είδαν το αυτοκίνητό σας, που είναι παρκαρισμένο στο ανοιχτό γκαράζ...

     - Και σ'το είπα να το παρκάρεις στο κλειστό!

     - Έχετε δίκιο, κύριε, δικό μου το λάθος.

     - Φυσικά και είναι δικό σου το λάθος. Γι'αυτό και τον επόμενο μήνα θα γίνει μία παρακράτηση στο μισθό σου.

     - Μάλιστα, κύριε.

     - Δεν πιστεύω να έχεις αντίρρηση...

     - Όχι, κύριε.

     Ο μπάτλερ παρέμεινε στη θέση του, να κοιτάζει τον κύριο. Πέρασαν αρκετά δευτερόλεπτα προτού ξαναμιλήσει.

     - Και τώρα τι θα πρέπει να κάνω; ρώτησε.

     - Να μου γεμίσεις το ποτήρι με μπράντυ. Δεν βλέπεις ότι τελείωσε;

     - Μάλιστα, κύριε, το βλέπω... Αλλά εγώ εννοούσα τι να κάνω με την επιτροπή...

     - Τίποτα δεν θα κάνεις. Η επιτροπή δεν πρέπει να μπει μέσα και εγώ δεν έχω καμία όρεξη να εγκαταλείψω την έπαυλή μου για καμιά επιτροπή. Το δείπνο είναι έτοιμο;

     - Μάλιστα, κύριε.

     Ντιν-νταν-ντον-ντιν-νταν-ντον-ντιν-νταν-ντον!

     - Α, δεν είναι κατάσταση αυτή, είπε ο κύριος. Θα πρέπει να μεταχειριστώ όλα τα μέσα που διαθέτω. Αρμόδιε, κατέβασε τη θερμοκρασία.

     - Μάλιστα, κύριε, είπε ο μπάτλερ και πήγε μπροστά σε έναν πίνακα γεμάτο κουμπιά και διακόπτες, που βρισκόταν σε έναν από τους τοίχους του δωματίου.

     - Τι θερμοκρασία έχεις βάλει;

     - Τέσσερεις βαθμούς, κύριε.

     - Τέσσερεις; Τόσο πολύ; Κατέβασέ το στο μείον τρία και βλέπουμε.

     Ο μπάτλερ γύρισε έναν περιστρεφόμενο διακόπτη στον πίνακα.

     - Το έβαλα στους μείον τρεις βαθμούς, κύριε, είπε.

     - Ωραία, είπε ο κύριος και τέντωσε τα πόδια του προς το τζάκι, το οποίο ήταν ολόφωτο από τα πολλά κούτσουρα που καίγονταν εκεί μέσα. Για δες και το χιόνι, στα πόσα εκατοστά το έχεις βάλει;

     - Στα δέκα, κύριε.

     - Στα δέκα; Τρελλάθηκες; Μερικές φορές αναρωτιέμαι για ποιον δουλεύεις... Βαλ'το στο ένα μέτρο!

     Ο μπάτλερ γύρισε έναν άλλο περιστρεφόμενο διακόπτη.

     - Το έβαλα, κύριε.

     - Δες και τον αέρα, πόσα Μποφώρ έχεις βάλει;

     - Τέσσερα.

     - Τέσσερα; Μα δεν σου είπα να βάλεις θαλασσινή αύρα, χειμώνα έχουμε! Βάλε έξι να έχουμε το κεφαλάκι μας ήσυχο!

     - Μάλιστα, κύριε.

     Άλλος ένας διακόπτης στον πίνακα περιστράφηκε.

     -  Και τώρα σερβίρισε το δείπνο. Το ξέρεις ότι πρέπει πάντα να τρώω στην ώρα μου.

     - Μάλιστα, κύριε.

     Ο μπάτλερ εξαφανίστηκε για λίγο και ύστερα ξαναφάνηκε.

     - Το δείπνο σερβιρίστηκε, είπε. Αν θέλετε, μπορείτε να περάσετε στην τραπεζαρία.

     Ο κύριος σηκώθηκε και πήγε στο διπλανό δωμάτιο. Ένα πλούσιο τραπέζι ήταν στρωμένο, και ένα κηροπήγιο το στόλιζε με τα αναμμένα κεριά του. 

     - Τι έχουμε για πρώτο πιάτο;

     - Μανιταρόσουπα βελουτέ με λάδι τρούφας και κρουτόν.

     - Αχ, ωραία, τη λατρεύω τη μανιταρόσουπα!

     Ο κύριος κάθησε και ο μπάτλερ σέρβιρε την αχνιστή σούπα.

     - Διάβασέ μου τα τελευταία νέα, είπε ο κύριος καθώς δοκίμαζε τη σούπα του.

     - Μάλιστα, κύριε, είπε ο μπάτλερ και έφερε μία εφημερίδα. "Επιπλοκές στη διαδοχή του νέου χρόνου", είναι το πρώτο θέμα.

     - Α, είναι και πρώτο θέμα, ε; Για διάβασε να δούμε τι λέει.

     - "Επιπλοκές παρουσιάστηκαν κατά τη διαδικασία διαδοχής του νέου χρόνου, καθώς ο απερχόμενος αρνείται πεισματικά να αποχωρήσει από την κυβερνητική έπαυλη. Πηγές λένε ότι ο απερχόμενος χρόνος έχει κλειδωθεί στην έπαυλη και ούτε αποχωρεί, ούτε παραδίδει τα κλειδιά, στην προσπάθειά του, δε, να διατηρηθεί στον κυβερνητικό θώκο έχει επιστρατεύσει όλα τα μέσα."

     - Όχι, θα τα άφηνα, για διάβασε παρακάτω!

     - "Φόβοι εκφράζονται ότι αν συνεχιστεί αυτό, ο νέος χρόνος - που, υπενθυμίζουμε ότι είναι μόνο ένα βρέφος - κινδυνεύει να πεθάνει προτού αναλάβει τα νέα του καθήκοντα."

     - Κι είχα μια σκασίλα!

     - ..."Έκκληση απευθύνουν όλοι οι παρελθόντες χρόνοι, ούτως ώστε να επικρατήσει η λογική για να εξομαλυνθεί η κατάσταση, αλλά προς το παρόν δεν διαφαίνεται κάποια λύση στο πρόβλημα. Στο μεταξύ, όλη η χώρα έχει βυθιστεί στο κρύο και το χιόνι. Τα φαινόμενα έγιναν εντονότερα τις τελευταίες ώρες, σύμφωνα με έκτακτο μετεωρολογικό δελτίο που εκδόθηκε πριν από λίγο. Η εφημερίδα μας αναμένει τις εξελίξεις και θα σας ενημερώνει για ο,τιδήποτε νέο προκύψει με έκτακτες εκδόσεις."

     Ντιν-νταν-ντον! Ντιν-νταν-ντον! Ντιν-νταν-ντον!

     - Μα ούτε να φάει δεν μπορεί κανείς; είπε ο κύριος. Αρμόδιε, κατέβασε κι άλλο τη θερμοκρασία!

     - Μάλιστα, κύριε.

     - Και βάλε το χιόνι στα δύο μέτρα και τον αέρα στα οκτώ Μποφώρ. Και φέρε το δεύτερο πιάτο, τι έχουμε για δεύτερο;

     - Ορτύκια γεμιστά με ρύζι, κουκουνάρι και σταφίδες, κύριε.

     Ντιν-νταν-ντον! Ντιν-νταν-ντον! Ντιν-νταν-ντον! ξανακούστηκε στην πόρτα.

     - Κάνε γρήγορα! είπε ο κύριος.

     - Μάλιστα, κύριε.

     Ύστερα από λίγο, το κουδούνι σταμάτησε. Ο Αρμόδιος σέρβιρε το δεύτερο πιάτο.

     - Επιτέλους, ησυχία! είπε ο κύριος.

     Και συνέχισε να τρώει, και έφαγε και το δεύτερο πιάτο, και έφαγε και σαλάτα, και έφαγε και το επιδόρπιο, που ήταν σουφλέ σοκολάτας, και ύστερα σηκώθηκε από το τραπέζι και ξανακάθησε στην αγαπημένη του πολυθρόνα, δίπλα στο τζάκι.

     Ξάφνου, σαν να ακούστηκαν παιδικές φωνές.

     - Αρμόδιε, φώναξε ο κύριος, τι είναι αυτό που ακούγεται;

     Ο μπάτλερ πήγε προς την είσοδο και ύστερα επέστρεψε.

     - Είναι παιδιά, κύριε, είπε.

     - Πώς ήρθαν εδώ τα παιδιά;

     - Δεν ξέρω.

     - Δεν πιστεύω να έχουν μαζί τους και κανένα βρέφος στο καλάθι;

     - Δεν νομίζω, κύριε. Κάτι τρίγωνα κρατάνε και τα χτυπάνε και τραγουδάνε.

     - Μη μου πεις ότι λένε τα κάλαντα!

     - Νομίζω πως ναι.

     - Αχ, μου αρέσουν τα κάλαντα, άνοιξε λίγο να ακούσω καλύτερα...

     Ο μπάτλερ εξαφανίστηκε. Ακούστηκε και πάλι η πόρτα να ανοίγει, και οι παιδικές φωνές δυνάμωσαν.

     - Τι ωραία! είπε ο κύριος και ξάπλωσε καλύτερα στην πολυθρόνα.

     Δεν άργησε να βυθιστεί στον ύπνο.

     Μερικά λεπτά αργότερα, ο νέος ένοικος της έπαυλης είχε ήδη μπει μέσα, αφού προηγουμένως ο κοιμισμένος απερχόμενος κύριος της έπαυλης μεταφέρθηκε με προσοχή έξω από αυτήν. Ο ίδιος ο μπάτλερ βοήθησε να γίνει η μεταφορά, και στη συνέχεια παρέλαβε το καλάθι με το βρέφος, που θα ήταν ο νέος κύριος της έπαυλης για τον επόμενο χρόνο. Τοποθέτησε με προσοχή το καλάθι με το βρέφος δίπλα στο τζάκι για να μην κρυώνει και ύστερα πήγε στον πίνακα με τους διακόπτες.

     Το πρώτο κουμπί που πάτησε ήταν εκείνο της ηλιοφάνειας.