Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Επίσημη πρώτη

 
    Ο κολοβός χαρταετός ήταν πολύ χαρούμενος. Επιτέλους, ο καιρός του είχε κάνει το χατήρι. Έβρεχε συνέχεια και κανένα παιδί δεν είχε πάει να πετάξει αετό. Τι ωραίος που ήταν ο γκρίζος, άδειος από χαρταετούς ουρανός!
     - Τι κρίμα! έλεγαν οι άλλοι χαρταετοί και έκλαιγαν. Μια μέρα μας δίνεται κι εμάς η ευκαιρία να πετάξουμε στον ουρανό, και τώρα θα μείνουμε καθηλωμένοι στη γη...
     - Τι ωραίος καιρός σήμερα! τραγουδούσε ο κολοβός χαρταετός..
     - Τι ωραία που θα ήταν, αν ο καιρός ήταν καλός, έλεγαν οι άλλοι χαρταετοί και σκούπιζαν τα δάκρυά τους...
     - Η καλύτερη Καθαρά Δευτέρα όλων των εποχών! τραγουδούσε ο κολοβός χαρταετός, και το χαμόγελό του έφτανε μέχρι τα αυτιά του.
     - Τι ωραία να μπορούσαμε να πετάξουμε, σαν τα ξαδέρφια μας, τους πραγματικούς αετούς, αυτούς με τα φτερά...
     - Τι ωραία που είναι τα σύννεφα!
     - Και θα κάναμε διαγωνισμό, ποιος θα φτάσει πιο ψηλά...
     - Και θα βλέπουμε την βροχή να πέφτει!
     - Και θα έκανε ζέστη...
     - Και κάνει κρύο!
     - Τι αξίζει η ζωή, αν δεν μπορείς να πετάξεις;
     - Η ζωή είναι πολύ ωραία, αν δεν μπορείς να πετάξεις!
     Ένας ηλικιωμένος χαρταετός, φαφούτης και γεμάτος ρυτίδες, που είχε πετάξει άπειρες φορές στον ουρανό, άκουσε τον κολοβό χαρταετό και πολύ εκνευρίστηκε.
     - Για άκου να σου πω, του είπε, όχι επειδή εσύ δεν μπορείς να πετάξεις, να θέλεις να μην πετάξει κανένας!
     - Φυσικά και μπορώ να πετάξω! είπε θυμωμένος ο κολοβός χαρταετός.
     - Αφού δεν έχεις ουρά!
     - Ναι, αλλά μπορώ να πετάξω, απλώς δε μου αρέσει!
     - Θέλεις να πεις ότι αν είχες ουρά, πάλι δε θα πετούσες;
     - Φυσικά!
     - Δε σε πιστεύω, είπε ο ηλικιωμένος χαρταετός.
     - Δε με νοιάζει αν με πιστεύεις, είπε και ο κολοβός χαρταετός.
     - Τους ξέρω καλά αυτούς τους τύπους, συνέχισε ο ηλικιωμένος χαρταετός. Προσπαθούν να διαφημίζουν τα κουσούρια τους, ενώ στην πραγματικότητα ντρέπονται γι'αυτά.
     - Δεν ξέρεις τι λες! του φώναξε ο κολοβός χαρταετός.
     Αλλά η αλήθεια ήταν ότι ο ηλικιωμένος χαρταετός ήξερε πολύ καλά τι έλεγε. Ναι, η αλήθεια ήταν ότι ο κολοβός χαρταετός ήθελε πολύ να πετάξει, αλλά χωρίς ουρά δεν μπορούσε. Ντρεπόταν πολύ γι'αυτό, αλλά δεν ήθελε να το καταλάβουν οι άλλοι. Έτσι, είχε αποφασίσει να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους ότι το πέταγμα δεν ήταν και κάτι το τόσο σπουδαίο. Γι'αυτό και χαιρόταν με την βροχή, επειδή τώρα που έβρεχε και κανένας χαρταετός δεν πετούσε στον ουρανό, κανένας δεν θα τον κοιτούσε υποτιμητικά, αφού κανείς δεν θα αντιλαμβανόταν την αδυναμία του.
     Έτυχε, όμως, τη συζήτηση των δύο χαρταετών να την ακούσει ένα αγοράκι. Και το αγοράκι αυτό είχε έναν μπαμπά, που ήξερε από χαρταετούς. Πήρε, λοιπόν, τον κολοβό χαρταετό και τον πήγε στον μπαμπά του.
     - Μπορείς να του βάλεις ουρά; ρώτησε.
     - Φυσικά, είπε ο μπαμπάς του, αλλά δε θέλεις να σου αγοράσω έναν χαρταετό με ουρά;
     - Όχι, είπε ο μικρός, θέλω αυτόν τον χαρταετό.
     Και ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια του κολοβού χαρταετού.
     Και ο μπαμπάς πήρε περιοδικά και τα έσκισε, και ύστερα τα έδεσε σε ένα σκοινί λίγα-λίγα, και σε λίγο είχε φτιάξει μια πανέμορφη, πολύχρωμη ουρά!
     Ο κολοβός χαρταετός δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχε αποκτήσει ουρά και ότι σε τίποτα δεν υστερούσε πια από τους υπόλοιπους χαρταετούς.
     Και τώρα ήταν αυτός που παρακαλούσε να σταματήσει η βροχή για να πετάξει στους ουρανούς. Και ο ουρανός, σαν να άκουσε την επιθυμία του χαρταετού, άρχισε να καθαρίζει. Τα σύννεφα άρχισαν να μαζεύονται και να φεύγουν, παρέες-παρέες, για να πάνε να παίξουν σε άλλες γειτονιές. Και ύστερα από λίγο φάνηκε και ο ήλιος.
     Όλοι οι χαρταετοί άρχισαν να πανηγυρίζουν. Ήταν μεγάλη η χαρά τους, που αυτό που περίμεναν έναν χρόνο τώρα, θα γινόταν πραγματικότητα. Και χτένιζαν τα μαλλιά τους, και ξεσκόνιζαν τα ρούχα τους, και έλεγχαν τις ουρές τους, για να βεβαιωθούν ότι ήταν έτοιμοι για τη μεγάλη στιγμή.
     Την πιο μεγάλη χαρά απ'όλους, όμως, την είχε ο κολοβός χαρταετός, που πια δεν ήταν κολοβός, αλλά ανυπομονούσε να πετάξει για πρώτη φορά στη ζωή του και είχε και άγχος μήπως δεν τα καταφέρει.
     Δεν υπήρχε, όμως, λόγος να ανησυχεί, αφού ο μικρός με τον μπαμπά του ήταν μάστορες στο πέταγμα. Και ο κολοβός χαρταετός, που πια δεν ήταν κολοβός, άρχισε να πετάει στον ουρανό. Και οι άλλοι χαρταετοί άρχισαν να παίζουν κυνηγητό. Και κανένας δεν τον αποπήρε, όταν τους πλησίασε και εκείνος για να παίξει. Και καθώς ο αέρας του χάιδευε το πρόσωπο, ο χαρταετός αισθάνθηκε πολύ ευτυχισμένος. Και ευχήθηκε να ήταν κάθε μέρα Καθαρά Δευτέρα!
     Και κάπου πιο πέρα στον ουρανό, ο ηλικιωμένος χαρταετός τον κοιτούσε και το φαφούτικό του στόμα χαμογελούσε.

22 σχόλια:

  1. πολύ ωραια η ιστορία σου !Γελούσαμε ,συγκινηθηκαμε και κουβεντιάσαμε με τα παιδιά για την ιστορία σου !
    Με ρωτησαν ποιος την έγραψε και τους είπα η Πίπι και αν και μου ειπαν να μην σου το πω ,απάντησαν:τι αστείο! όπως λέμε ''πάμε για πιπί μας!''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σας άρεσε η ιστορία μου.
      Και μου άρεσε πολύ που τα παιδιά αστειεύτηκαν με το ψευδώνυμό μου. Να τους δώσεις δυο φιλάκια.
      Καλή Σαρακοστή!

      Διαγραφή
  2. Ωραία τίμησες την ημέρα Πίπη μου ! :))
    Στο μεταξύ ενώ θα μπορούσες να τον τιμωρήσεις για την κακιούλα του με κάποιο τρόπο, του φέρθηκες πολύ τρυφερά του κολοβού χαρταετού και με συγκίνησες !
    Πολλά φιλιά και καλή Σαρακοστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, σκέφτηκα στην αρχή να τον τιμωρήσω, αλλά ήθελα να καταλάβει το λάθος του. Και τι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω γι'αυτό, από το να του προσφέρω αυτό που ήθελε κατά βάθος;
      Γι'αυτό και τελικά μετάνιωσε για τη συμπεριφορά του, και ανταμείφθηκε με έναν καθαρό ουρανό και κυνηγητό με τους άλλους χαρταετούς.
      Στην ιστορία, φυσικά, επειδή στην πραγματικότητα ο ουρανός δεν καθάρισε και οι χαρταετοί δεν πέταξαν.
      Καλή Σαρακοστή και σε εσένα, Αριστέα μου!

      Διαγραφή
  3. Κολοβός χαρταετός ο δικός σου, μοναχικός ο δικός μου(σχετική ανάρτηση στο blog μου) το σκαρώσαμε το παραμύθι.
    Πολύ όμορφα γραμμένο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, το διάβασα και το δικό σου, πολύ καλό!
      Χαίρομαι που σου άρεσε ο χαρταετός μου (που δεν είναι πια κολοβός, να τα διευκρινίζουμε αυτά).
      Φιλάκια και καλή Σαρακοστή!

      Διαγραφή
  4. Βρε τον κολοβό τον χαρταετό....νομιζω ομως οτι πήρε το μαθημα του αλλα με ωραιο τροπο... με τον τρόπο που ξερεις πολύ ωραια να τον δινεις ...ειναι σαν τα διηγησε την ιστορια και εμεις να την ακουμε... τοσο όμορφα γραφεις.. Πιπη μου να είσαι καλά .καλη Σαρακοστη να έχεις σου αφηνω γλυκο φιλακι..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρχίζω να αισθάνομαι σαν τη θεία Λένα με αυτά που μου γράφεις!
      Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου και ελπίζω να γράψω κι άλλες πολλές ακόμα. Όρεξη να'χεις να διαβάζεις!
      Πολλά φιλάκια και καλή Σαρακοστή και σε εσένα!

      Διαγραφή
  5. Πάντα βρίσκεται κάποιος λόγος για ό,τι σκληρό -φαινομενκά-υπάρχει εξωτερικά!
    Μου άρεσε η κατάληξη! Μα πιο πολύ απ' όλα μου άρεσε που οι υπόλοιποι χαρταετοί δεν τον αποπήραν και έγιναν όλοι μαζί μια όμορφη παρέα!
    Καλή Σαρακοστή! ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι καλά παιδιά οι χαρταετοί και δεν κρατάνε κακία... Ειδικά, όταν πετάνε στον ουρανό.
      Καλή Σαρακοστή και σε εσένα!

      Διαγραφή
  6. Ειδες λοιπον που το καθε τι..μπορει να βρει το μαστορη του και μαλιστα με την ρεαλιστικη καλη εννοια..το καταλληλο προσωπο να βρεθει μονο..καποιος που να ξερει και απογειωνεται και ο πιο κολοβος αετος..μαλιστα με την ωραιοτερη πια ουρα!
    Μακαρι ετσι ολα με ολους να ταιριαζαν παντα κι ολοι να ηταν μεσα στην ευτυχια.. Bliss!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι, γλυκιά μου καρδούλα, όλοι μια απογείωση περιμένουμε.
      Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!

      Διαγραφή
  7. Χαίρομαι που.. τέλος καλό, όλα καλά Πίπη!! Πολύ όμορφη η ιστορία σου!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, ευτυχώς όλα διορθώθηκαν τελικά. Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου.
      Πολλά φιλάκια και καλή Σαρακοστή.

      Διαγραφή
  8. Και είναι πολλοί αυτοί που κάνουν τις ελλείψεις τους σημαία!
    Ξανά μια πολύ ωραία ιστορία, Pippi μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είναι πολλοί λέει! Μιλιούνια! Αλλά κι αυτά μέσα στη ζωή είναι, δυστυχώς, από αρχαιοτάτων χρόνων. Τα κόμπλεξ δεν είναι σημερινή εφεύρεση.
      Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου.
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
  9. Μα πότε πέταξε ο αετός; Και πώς; Αφού έβρεχε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι η απάντηση που έδωσα στην Αριστέα σε καλύπτει και εσένα, Αρτίστα μου. Ο αετός πέταξε στην ιστορία. Στην πραγματικότητα οι αετοί δεν πέταξαν λόγω βροχής.
      Αφηρημένη σε βρίσκω, φταίει ο έρωτας για ό,τι σου συμβαίνει;
      Φιλάκια

      Διαγραφή
    2. Όχι. Δεν φταίει ο έρωτας. Φταίει που έχω τη θεία Φεβρωνία στο σπίτι και μαζί με τη μητέρα μου κάνουν τον συνδιασμό που αποδιοργανώνει, αποβλακώνει, σκοτώνει!

      Διαγραφή
    3. Κατάλαβα, κατάσταση dolby surround.
      Κουράγιο!

      Διαγραφή
  10. Μου άρεσε το τέλος...έδωσε το καλύτερο μάθημα στον πρώην κολοβό αετό που δεν μπορούσε να πετάει, μα τώρα μπορεί, αφού απέκτησε ουρά! Μου άρεσε που μπορεί να γίνει μάθημα για κάθε τι "κολοβό" που βγάζει τα απωθημένα του με λάθος τρόπο!

    Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. All's well that ends well, δηλαδή; Στα λόγια του Σαίξπηρ έρχεσαι!
      Αστειεύομαι. Χαίρομαι που σου άρεσε το τέλος, το οποίο μου προέκυψε αβίαστα, όταν αποφάσισα να βάλω τον κολοβό χαρταετό να καταλάβει το λάθος του αποκτώντας μια ουρά.
      Πολλά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο και σε εσένα!

      Διαγραφή

To comment or not to comment? That is the question