Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

Έξι χρόνια και έξι μέρες

     Μια φορά κι έναν καιρό, όταν η γη ήταν πιο πράσινη, όταν τα ποτάμια έτρεχαν εκεί που ήθελαν, όταν οι θάλασσες ήταν άγνωστες, όταν οι θεοί κατοικούσαν στον Όλυμπο και μεταμόρφωναν τους ανθρώπους σε ζώα και φυτά, τότε οι άνθρωποι πίστευαν ότι υπήρχε ένας γίγαντας πολύ δυνατός, που κρατούσε στην πλάτη του όλη τη γη, μαζί με τις άγνωστες θάλασσες, με τα ανεξάρτητα ποτάμια, με τον Όλυμπο και τους θεούς, αλλά και με τους ανθρώπους, είτε ήταν μεταμορφωμένοι σε ζώα, είτε ήταν μεταμορφωμένοι σε φυτά.
     Από τότε έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια, τόσο πολλά, που ο άνθρωπος ταξίδεψε σε όλες τις θάλασσες, τιθάσευσε τα ποτάμια, έδιωξε τους θεούς από τον Όλυμπο και έπαψε να μεταμορφώνεται σε ζώα και φυτά, τουλάχιστον εξωτερικά. Τόσο πολλά, που αποδείχτηκε ότι ο γίγαντας εκείνος, που τον έλεγαν Άτλαντα, είχε προ πολλού αποσυρθεί από την ενεργό δράση, λόγω οξείας οσφυαλγίας, και είχε αποσυρθεί σε μία μυστική σπηλιά στα βουνά που, προς τιμήν του, ονομάστηκαν όρη του Άτλαντα. Και η γη είχε μείνει στον αέρα, χωρίς κανέναν από κάτω.
     Και όχι μόνο αυτό. Αποδείχτηκε και ότι η γη περιστρεφόταν γύρω από τον εαυτό της, σαν έναν δερβίση που έχει πέσει σε έκσταση. Και κάποιοι σίγουρα σκέφτηκαν ότι κάπου κοντά στο Βόρειο Πόλο θα υπάρχει και ένα πανύψηλο φέσι. Αλλά πανύψηλο φέσι στο Βόρειο Πόλο δεν βρέθηκε ποτέ. Και επίσης αποδείχτηκε ότι, εκτός που η γη περιστρέφεται σαν δερβίσης, γυρνάει και γύρω-γύρω από τον ήλιο, όπως γυρνάει η σφύρα γύρω από τον σφυροβόλο, αλλά χωρίς καλώδιο ανάμεσά τους.
     Και αφού τα βρήκαν όλα αυτά οι άνθρωποι, όλα πια μπήκαν σε μια σειρά. Και αφού η γη, ακόμα και χωρίς τον Άτλαντα από κάτω, αποδείχτηκε ότι δεν πέφτει, όλοι κοιμούνταν ήσυχοι το βράδυ, εκτός από όταν έβλεπαν εφιάλτες.
     Και αφού έτσι έχουν τα πράγματα, δεν μπορώ παρά να επισημάνω ότι η σφύρα γύρισε γύρω από τον σφυροβόλο έξι ολόκληρες φορές, από τότε που δημιουργήθηκε αυτό εδώ το ιστολόγιο, ο δε δερβίσης, όπου να'ναι θα χρειαστεί χάπι για τη ναυτία...
     Έξι χρόνια, το λοιπόν, έξι χρόνια και έξι μέρες για την ακρίβεια, έχουν περάσει από τότε που πρωτοδημιουργήθηκε αυτός εδώ ο χώρος στο κυβερνοσύμπαν. Και, παρ'όλο που η δημιουργία του έγινε από απλή περιέργεια, κάλυψε με εξαιρετικό τρόπο μία ανάγκη που ανέκαθεν υπήρχε.
     Δειλά στην αρχή, με περισσότερη τρέλλα αργότερα, η Οξεία Γλωσσοπάθεια (όνομα όχι και πολύ πετυχημένο, για έναν άνθρωπο που "το'χει" με τα ονόματα) γέμισε με ιστορίες διαφόρων ειδών. Από τις αναρτήσεις της πέρασαν ζώα, φυτά, το φεγγάρι και ο ήλιος, ο αέρας και τα σύννεφα, και κάποια στιγμή εμφανίστηκε και η Πίπη.
     Και η Γλωσσοπάθεια μεγάλωσε, ανάρτηση την ανάρτηση, και με αυτήν μαζί μεγάλωσε και η Πίπη. Και στα έξι αυτά χρόνια, η Πίπη ταξίδεψε, νευρίασε, γέλασε, έκλαψε, χόρεψε, απόκτησε βιολί, έμαθε βιολί, πάχυνε, αδυνάτισε, απόκτησε μερικές άσπρες τρίχες στα μαλλιά της, έλυσε μερικά μυστήρια του σύμπαντος, δημιούργησε πολύ περισσότερα, απόκτησε δύο ανηψιές, έγινε χαζοθεία και χαζονονά, μίλησε με λουλούδια και με ζώα, γνώρισε καινούργιους ανθρώπους και ανακάλυψε ιστορίες στα πιο περίεργα μέρη... Και η ζωή συνεχίζεται, τόσο μέσα στην Γλωσσοπάθεια, όσο και έξω από αυτήν.
     Όσο για τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από την Γλωσσοπάθεια, δηλαδή εμένα, έχω να πω το εξής: Ο χώρος των ιστολογίων είναι ένας χώρος δημιουργίας, και ως τέτοιος, είναι και πολύ αναζωογονητικός. Μέσα από αυτόν εξελίχθηκα εκφραστικά, ανακάλυψα νέους δρόμους και νέους συνοδοιπόρους, για τους οποίους θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό.
     Και, μπορεί η Οξεία Γλωσσοπάθεια να έχει χάσει κάτι από την αρχική της λάμψη, μπορεί να μην είναι ο καυτός ήλιος που ήταν κάποτε, μπορεί οι ιδέες να έρχονται με το σταγονόμετρο, όμως αργά ή γρήγορα έρχονται. Και, εξάλλου, ακόμα και το τρεμούλιασμα της φλόγας ενός μικρού κεριού, μερικές φορές είναι υπεραρκετό.
     Μένει να δούμε αν η Γλωσσοπάθεια φτάσει τα εφτά χρόνια και τις εφτά μέρες. Και κάτι μου λέει ότι μάλλον θα τα φτάσει...

16 σχόλια:

  1. Γιατί όχι και 7 και 17 .εμείς εδώ να σε αγαπάμε και να σε στηρίζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, Λίτσα μου, για την υποστήριξη, όσο για τα 17, μου φαίνονται κομματάκι πολλά, αλλά εντάξει...
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  2. Να τα εκατοστήσει η Γλωσσοπάθεια που μας κρατά συντροφιά τόσο ζεστά και μας ταξιδεύει στον κόσμο της φαντασίας και όχι μόνο.
    Και την Πίπη την αγαπήσαμε και την αγαπάμε. Την αποζητάμε ειδικά όταν οι εμπνεύσεις έρχονται πιο αργά γιατί ε τη θέλουμε την περιπέτειά μας και τα ταξίδια στο αδύνατο και το φανταστικό.
    Να ναι καλά η Πίπη και να χαίρεται τις ανιψούλες της

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, Άννα μου, για τις ευχές σου.
      Εύχομαι κι εγώ, με τη σειρά μου, να μπορώ να ταξιδεύω στον κόσμο της φαντασίας - διότι, μη νομίζεις, και η Πίπη τη θέλει την περιπέτειά της - και να σας παίρνω μαζί μου στα ταξίδια μου.
      Αρκεί οι αποσκευές σας να είναι ελαφριές, μην πληρώνουμε υπέρβαρο...
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  3. Εγώ Πιππη μου μπορεί να έχω χτυπησει λιγες φορες αυτην την πόρτα..αλλα χαιρομαι γιατι καθε φορα που θα ερθω.. ολο και σε καποιο ταξιδακι θα με πας ειτε αληθινό είτε παραμυθενιο..
    τα ιδια ομορφα συναισθηματα με σενα εχω νιωσει και εγω μεσα σ αυτον τον απεραντο κόσμο που τοσο έχει μεγαλωσει και για τα δικα μου δεδομενα..
    Σου ευχομαι ολοψυχα να εισαι εδω στην γλωσσοπάθεια για πολλα πολλα χρονια με τις φανταστικες περιπέτειες της Πιππης.!!
    Να περνας ομορφα οτι και να κανεις .. καλο σου ξημερωμα.. φιλάκιαααα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, να χτυπάς την πόρτα όποτε θέλεις, δεν κρατάμε στατιστικά...
      Χαίρομαι που περνάς ωραία εδώ και εύχομαι να συνεχίσω να μπορώ να σας ταξιδεύω με τη φαντασία μου.
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
  4. Φυσικά και η "Γλωσσοπάθεια" Pippi μου θα φτάσει τα επτά χρόνια! Και με όλη τη φλόγα της ψυχής μου θέλω να φτάσει απείρως περισσότερα. Τόσα για να μας δίνει αυτόν τον ιδιαίτερο αέρα της αρχόντισσας που κατοικοεδρεύει εδώ στο σπιτικό της.
    Σε γνώρισα τα τελευταία χρόνια. Σε έκλεισα στην καρδιά μου μαζί με τους άλλους συνοδοιπόρους στην δικτυακή γειτονιά και είμαι πολύ ευχαριστημένος για αυτό.
    Σε ακολουθώ και απολαμβάνω όσα μας δίνεις μαζί με το άπλετο χιούμορ και χαμόγελό σου.
    Σε ευχαριστούμε Pippi μου.
    Χρόνια πολλά και δημιουργικά στην Γλωσσοπάθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ, τόσο για τις ευχές σου, όσο και για τη συνεχή τόνωση που μου προσφέρεις μέσω των υπερθετικών σχολίων σου. Χαίρομαι κι εγώ πολύ που σε γνώρισα και που πλούτισα τη ματιά μου μέσω και της δικής σου ματιάς.
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  5. Πως πέρασε έτσι η ώρα; Για μια επισκεψούλα είχα έρθει και πέρασαν κιόλας έξι χρόνια; Άμα περνάς ωραία...
    Δεν ξέρω για την Πίπη, εγώ πάντως περιμένω τα επόμενα παραμύθια, τις επόμενες ιστορίες για το λεξοπαίχνιδό μας, τα πειράγματα και τις φιλοσοφημένες σου γλωσσο-αποδράσεις.
    Εφτά στα εφτά, οχτώ στα οχτώ κλπ...

    (Φιλιά Πίπη μου, να είσαι καλά και να μας γλωσσοπαιδεύεις ♥)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό κάνω, Μαρία μου: τους δελεάζω όλους με μια μικρή ιστοριούλα, έρχονται μέσα και μετά τους κολλάω γλωσσοπάθεια και δεν μπορούν να θεραπευτούν!
      Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και περιμένω κι εγώ τα επόμενα που έρχονται.
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  6. Χρόνια πολλά στο βλογ σου!
    Να το χαίρεσαι και να το χαιρόμαστε κι εμείς μαζί σου!
    Α και πού είσαι;
    Η Γλωσσοπάθεια θα μείνει πάρα, πάρα, μα πάρα πολλά χρόνια ακόμα!
    Δεν είναι καιρός για αποχωρήσεις, να της πεις ότι είπε η θεία η αρτίστα!
    Φιλί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, άμα το λέει η θεία Αρτίστα, είναι αλλιώς. Επειδή (μην ξεχνάμε) δεν είναι απλώς θεία, είναι θεία πρωταγωνίστρια ιστορίας της Γλωσσοπάθειας!
      Πολλά φιλάκια και ευχαριστώ πολύ για την αισιοδοξία σου, καλή μου Αρτίστα

      Διαγραφή
  7. Κάτι είχα αφήσει κι εγώ χτες βράδυ, αλλά μάλλον εξαφανίστηκε. Πίπη μου δεν έχει σημασία, οι ευχές και η χαρά για τη γνωριμία μας, είναι δεδομένες. Χαίρομαι να μετράω χρόνο, εμπειρίες και υπέροχες ιστορίες κοντά σου. Να είσαι καλά και πάμε για τα έβδομα γενέθλια του χώρου σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ και πάλι, Μαράκι μου, και εγώ χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα και από κοντά. Είσαι ένας άνθρωπος που σε κερδίζει όσο τον γνωρίζεις, πιστεύω, και συντελείς και εσύ με τον τρόπο σου στη διατήρηση του "οίστρου".
      Γερά-γερά, και στα εφτά, λοιπόν (και τις εφτά μέρες, μην τις ξεχνάμε!)

      Διαγραφή
  8. Μπορεί να μη σε γνώρισα από την αρχή, αλλά περνάω τόσο ωραία όταν έρχομαι, που εύχομαι να γίνει το σπιτάκι σου 106 κι 6.
    Βέβαια εμεις δεν θα είμαστε αλλά δεν έχει σημασία 😁😁😁
    Τα φέρνω κι εγώ γύρω γύρω,μέχρι να μπω στο θέμα αλλά να μας πεις την ιστορία της γης και του Άτλαντα για να μσς θυμίσεις τα γενέθλια του βλογκ σου, ήταν πολύ απρόβλεπτο κι απολαυστικό.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, αν γίνει το σπιτάκι μου 106 και 6, ούτε εγώ θα υπάρχω, ποιος νομίζεις ότι είμαι, ο Μαθουσάλας;
      Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, Ρένα μου, όσο για τον Άτλαντα, δεν μπορούσα να μην τον αναφέρω, τόσους αιώνες μας κουβαλούσε στις πλάτες του, μέχρι να πάθει την οσφυαλγία, ο καημένος...
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή

To comment or not to comment? That is the question