Ανοδική πορεία

    

      - Όλα πηγαίνουν καταπληκτικά, είπε ο βασιλιάς από το στολισμένο μπαλκόνι του. Έχουμε μπει σε έναν καλό δρόμο, έχουμε ξεκινήσει να ανεβαίνουμε τον δρόμο της επιτυχίας!
     - Ζήτω!!!! φώναξε ο λαός.
     - Σε λίγο καιρό θα επιστρέψουμε στις καλές μέρες. Κάτω από τη δική μου ηγεσία θα ξεκινήσουμε μία μακρόχρονη πορεία ανάπτυξης και προόδου!
     - Ζήτω!!!!! ξαναφώναξε ο λαός.
     Όλα πήγαιναν μια χαρά, πράγματι. Όλοι είχαν εντυπωσιαστεί με την πρόοδο της χώρας, οι εφημερίδες σε όλον τον κόσμο το έλεγαν, είχαν γίνει άλματα προς το σωστό δρόμο, όλα έδειχναν ότι είχαν αρχίσει να ξεπερνιούνται οι δυσκολίες του προηγούμενου καιρού. Όλα τα στατιστικά ήταν εξαιρετικά, τα διαγράμματα ήταν ανοδικά, τα νούμερα αύξαιναν μέρα με τη μέρα. Ήταν σαφές ότι έπρεπε να συνεχίσουν ό,τι έκαναν.
     - Αύριο θα πάρω μερικά μέτρα ακόμη, σκέφτηκε ο βασιλιάς. Πρέπει να επιταχύνουμε τη διαδικασία προόδου.
     Βέβαια, υπήρχαν κάποιοι που αντιδρούσαν, που έλεγαν ότι τα στατιστικά δεν ήταν σωστά, και ότι εν πάσει περιπτώσει, εκτός από τα στατιστικά υπήρχε και η πραγματικότητα, που καθόλου δε συμφωνούσε με αυτά.
     - Αντιδραστικά στοιχεία, είπε ο βασιλιάς. Αν δεν τους αρέσει, ας φύγουν.

     - Πηγαίνουμε πολύ καλά, είπε ο βασιλιάς από το μπαλκόνι του ύστερα από λίγο καιρό και πάλι.
     - Ζήτω!! φώναξαν οι άνθρωποι γύρω του.
     - Έχουμε ήδη αρχίσει να βλέπουμε την πρόοδο.
     - Ζήτω!!! ξαναφώναξαν όλοι.
     Τι διθυραμβικές κριτικές που έρχονταν από όλες τις άκρες του κόσμου! Πόσο ωραία πήγαιναν όλα! Τι εκπληκτικά πράγματα που έδειχναν τα στατιστικά! Ήταν μεγάλος ηγέτης, δε χωρούσε αμφιβολία.
     - Μπράβο μου! είπε ο βασιλιάς μπροστά στον καθρέφτη. Είμαι ο καλύτερος βασιλιάς που υπάρχει. Αύριο θα πάρω κανα-δυο μέτρα ακόμη.
     Και πάλι όμως έφταναν κάποιες φωνές στα αυτιά του. Φωνές που δεν του άρεσαν καθόλου. Έλεγαν ότι στην πραγματικότητα τίποτα δεν πήγαινε καλά και ότι όχι μόνο πρόοδος δεν είχε επέλθει, αλλά η δυστυχία απλωνόταν παντού, σαν ένα μαύρο σύννεφο, και έριχνε την σκιά της σε όλη τη χώρα.
- Δε θα σταματήσουν να συκοφαντούν τη χώρα; σκέφτηκε ο βασιλιάς. Όποιος νομίζει ότι θα βρει καλύτερα αλλού, ας φύγει. Εγώ δεν κρατάω κανέναν με το ζόρι.

     - Οι καλύτερες μέρες είναι εδώ, είπε ο βασιλιάς ύστερα από λίγο καιρό.
     - Ζήτω! φώναξαν οι άνθρωποι γύρω του.
     - Οι παλιές, κακές μέρες, ανήκουν πια στο παρελθόν!
     - Ζήτω! ξαναφώναξαν όλοι.
     Σαν να του φάνηκαν λιγότεροι οι άνθρωποι αυτή τη φορά. Τι είχε γίνει; Αχάριστοι! Ύστερα από όσα είχε κάνει για αυτούς, ήταν αυτή συμπεριφορά; Τα στατιστικά το έδειχναν ξεκάθαρα: η χώρα ευημερούσε. Να δεις που τον φθονούν για τις επιτυχίες του. Οι δυσκολίες πρέπει να χαλυβδώνουν τον άνθρωπο. Αυτό θα κάνει κι εκείνος. Σήμερα κιόλας, θα πάρει και άλλα μέτρα. Θα ενισχύσει την ανάπτυξη ακόμα περισσότερο. Θα φτιάξει στατιστικά, που όμοιά τους δεν θα έχουν ξαναπαρουσιαστεί. Και τότε θα δουν όλοι. Κι αν σε κάποιους δεν αρέσει, ας φύγουν. Έτσι κι αλλιώς, δεν τους έχει ανάγκη. Αυτός χρειάζεται ανθρώπους να τον βοηθάνε με τα στατιστικά.

     - Τα καταφέραμε! είπε ο βασιλιάς ξανά, ύστερα από λίγο καιρό.
     - Ζήτω! φώναξαν καμιά δεκαριά άνθρωποι που ήταν εκεί.
     - Τα στοιχεία το δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας. Οι δείκτες ανάπτυξης έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Οι κόποι μας ανταμείφθηκαν.
     - Ζήτω! ξαναφώναξαν οι δέκα άνθρωποι.
     Μα, γιατί τόσος λίγος κόσμος ήταν παρών σε αυτήν την τόσο σημαντική ομιλία του; Πού ήταν οι υπόλοιποι;
     Ο βασιλιάς αποσύρθηκε στα δωμάτιά του. Πήρε τα στατιστικά στα χέρια του. Ήταν καλύτερα από όσο μπορούσε να φανταστεί. Όλα, λοιπόν, πήγαιναν σύμφωνα με το πρόγραμμα.
     - Ξέρω τι έγινε, σκέφτηκε ύστερα από λίγο. Η μεγάλη ευημερία τους έκανε να ξεχάσουν ότι σήμερα θα μιλούσα. Κακώς το ξέχασαν, φυσικά. Θα έπρεπε να αναγνωρίζουν τις ευεργεσίες που τους γίνονται.
     Βέβαια, πάλι ακούστηκαν κάποιες φωνές ότι η χώρα είχε βουλιάξει σε τέλμα και ότι οι περισσότεροι ζούσαν στην ανέχεια. Τι επίμονοι άνθρωποι! Αφού βλέπουν την πρόοδο, εκείνοι επιμένουν να τον διαβάλλουν!
     Δεν πάει άλλο. Την επόμενη φορά, θα μαζέψει όλα τα στατιστικά και θα τους τα τρίψει στα μούτρα. Να δουν αυτοί, που τον περιγελούν όπου κι αν βρίσκονται.

     - Η χώρα ξεπέρασε τις δυσκολίες, είπε ο βασιλιάς από το μπαλκόνι του την επόμενη φορά.
     - Ζήτω! φώναξαν οι τρεις άνθρωποι που ήταν εκεί.
     - Έχω εδώ τα στατιστικά που αποδεικνύουν περίτρανα αυτά που λέω. Και όποιος θέλει... μα πού είναι ο κόσμος;
     Οι τρεις άνθρωποι που βρίσκονταν εκεί κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Ύστερα, σήκωσαν τους ώμους σε ένδειξη απορίας.
     - Δεν μπορώ να μιλάω μόνο για τρεις ανθρώπους, είπε ο βασιλιάς. Να έρθει ο κόσμος εδώ, που θέλω να του μιλήσω. Σε τελευταία ανάλυση, είμαι ο βασιλιάς!
     Οι τρεις άνθρωποι σκόρπισαν δεξιά και αριστερά. Ο βασιλιάς έμεινε μόνος του να περιμένει.
     Ο πρώτος που επέστρεψε δεν είχε καλά νέα.
     - Πήγα στα εργοστάσια, είπε, και δεν βρήκα κανέναν. Τα εργοστάσια είχαν κλείσει και οι εργάτες είχαν φύγει.
     - Έφυγαν; Πού πήγαν;
     - Κάποιοι στο εξωτερικό, κάποιοι άλλοι πέθαναν από την πείνα.
     Εκείνη την ώρα έφτασε και ο δεύτερος.
     - Πήγα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, είπε, και δεν βρήκα κανέναν. Είχαν κλείσει όλα, αφού δεν υπήρχαν καθηγητές και δάσκαλοι, ούτε φοιτητές και μαθητές.
     - Πώς δεν υπήρχαν; Πού πήγαν;
     - Κάποιοι στο εξωτερικό, οι υπόλοιποι πέθαναν.
     - Με δουλεύετε, είπε ο βασιλιάς. Μα τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η χώρα ευημερεί. Τι είδους αστείο είναι αυτό;
     Εκείνη την ώρα έφτασε ο τρίτος.
     - Βρήκα έναν άνθρωπο, είπε λαχανιασμένος.
     - Έναν; ρώτησε ο βασιλιάς έκπληκτος.
     - Ναι, έναν ζητιάνο έξω από το παλάτι.
     - Έναν ζητιάνο έξω από το παλάτι; Και τι κάνει εκεί;
     - Ζητιανεύει, αλλά δεν υπάρχει κανείς να τον βοηθήσει. Για να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι όπου να'ναι θα πεθάνει.
     - Δεν πειράζει, τι να κάνουμε, φέρ'τον, είπε ο βασιλιάς.
     - Δε θέλει να έρθει. Λέει ότι προτιμάει να πεθάνει έξω από το παλάτι, παρά μέσα σε αυτό.
     - Μα, τι μου λέτε; Δηλαδή, δεν υπάρχει κανείς να ακούσει αυτά που έχω να πω;
     - Υπάρχουμε εμείς, μεγαλειότατε. Και θα μείνουμε κοντά σας, ό,τι κι αν γίνει.
     - Μα τι μπορούν να μου κάνουν τρεις άνθρωποι;
     - Τώρα μας χρειάζεστε περισσότερο από ποτέ, είπε ο ένας. Τώρα είναι που δεν πρέπει να χαλάσουν με τίποτα τα στατιστικά. Μην ξεχνάτε, εμείς οι τρεις είμαστε αυτοί που τα φτιάχνουν.
     Τα στατιστικά, βέβαια, τα είχε ξεχάσει.
     - Μα πώς δεν το κατάλαβα ότι συνέβαινε αυτό; Αφού τα στατιστικά ήταν μια χαρά. Δεν είναι σωστά τα στατιστικά;
     Οι τρεις άνθρωποι έσκυψαν επάνω στα στατιστικά και άρχισαν τους υπολογισμούς.
     - Σωστά είναι, είπε ο πρώτος.
     - Σωστά είναι, είπε ο δεύτερος.
     - Σωστά είναι, είπε και ο τρίτος.
     Και τότε, τι είχε γίνει; Εκείνη την ώρα έφτασε μέσα στο παλάτι ο γελωτοποιός του βασιλιά.
     - Α, υπάρχει και ο γελωτοποιός! φώναξε γεμάτος ανακούφιση ο βασιλιάς. Γελωτοποιέ, πες ένα αστείο να γελάσω.
     - Το αστείο, μεγαλειότατε, είπε ο γελωτοποιός, δεν θα το πω εγώ. Το αστείο το λέτε εσείς εδώ και τόσο καιρό. Τα στατιστικά ήταν σωστά, ναι, και όμορφα, και ανοδικά, και οι τρεις άνθρωποι που σας περιστοιχίζουν τα έφτιαξαν με περισσή μαεστρία, όμως ξέχασαν ένα στατιστικό, και αυτό είναι το σπουδαιότερο.
     - Και ποιο είναι αυτό;
     - Ο αριθμός του πληθυσμού, μεγαλειότατε. Πότε ακριβώς καταλάβατε ότι ο πληθυσμός μειώθηκε;
     Ο βασιλιάς σκέφτηκε λίγο.
     - Μα όλα τα στατιστικά συμπεριελάμβαναν το 100% του πληθυσμού, έτσι δεν είναι;
     Κοίταξε τους τρεις ανθρώπους. Εκείνοι κούνησαν το κεφάλι πάνω-κάτω, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι έτσι ήταν.
     - Ποιο ήταν το σύνολο του πληθυσμού όμως, το έλεγαν;
     Ο βασιλιάς δεν θυμόταν κάτι τέτοιο.
     - Ποιο ήταν το σύνολο του πληθυσμού; ρώτησε τους τρεις ανθρώπους.
     Εκείνοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους με απορία.
     - Θα σας πω εγώ, είπε ο γελωτοποιός. Το σύνολο του πληθυσμού ήταν πάντα τέσσερα: η μεγαλειότητά σας και οι τρεις στατιστικολόγοι, κανείς άλλος.
     - Και εσύ; ρώτησε ο βασιλιάς. Εσύ δεν ανήκεις στον πληθυσμό;
     - Εγώ; Κάθε άλλο. Εγώ ήμουν από τους πρώτους που έπαψαν να ανήκουν στον πληθυσμό. Μην ξεχνάτε, εγώ είμαι ο γελωτοποιός. Και το γέλιο έχει εξοριστεί από αυτήν τη χώρα προ πολλού.
     - Μα αφού είσαι εδώ, είπε ο βασιλιάς.
     - Ναι, αλλά όχι για πολύ. Φεύγω. Έτσι κι αλλιώς, αν έμενα θα χαλούσα τα στατιστικά. Βλέπετε, αν με υπολογίσετε και εμένα στον πληθυσμό, αυτόματα θα βγει προβληματικό το 20% του πληθυσμού. Και δεν το θέλουμε αυτό, έτσι δεν είναι;
     Ο βασιλιάς έμεινε άφωνος να κοιτάζει τον γελωτοποιό να απομακρύνεται. Ύστερα, γύρισε στους τρεις στατιστικολόγους και τους είπε να φτιάξουν νέα διαγράμματα και να βγάλουν νέα στατιστικά. Χωρίς τον γελωτοποιό, εννοείται.